Πως μπορεις να ζεις χωρις να εχεις αισθηματα; Χωρις να πονας, χωρις να χαιρεσαι, χωρις να λυπασαι, χωρις να αγαπας;; Πως ειναι δυνατον για σενα να υπαρχει μονο το ΕΓΩ σου και ολα να τα διαμορφωνεις συμφωνα με το πως θα ικανοποιηθει αυτο;
Τρελαινομαι στην ιδεα οτι υπαρχουν εκει εξω ανθρωποι που αξιζουν τα παντα, που θα αξιζαν ολο το κοσμο στα ποδια τους κ δεν εχουν τιποτα απο αυτα που θεωρεις εσυ σπουδαια, υλικα πραγματα και εγωπαθεις ιδεολογιες. Αυτοι οι ανθρωποι εχουν ΑΞΙΕΣ.ΝΙΩΘΟΥΝ.ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ. Πως μπορει να σου περναει απο το μυαλο οτι ολα γυριζουν γυρω απο εσενα ;
Αυτο μπορει να γινει με τον οποιονδηποτε τροπο,ειτε μικρο ειτε μεγαλο…Μ’ενα σ’αγαπω,με μια αγκαλια, μ’ ενα τηλεφωνημα,μ’ενα βλεμμα. Το συνιστω ανεπιφυλαχτα σε οσους εχουν μαθει μονο να παιρνουν. Σε εσας λοιπον που καποιοι κανουν τα παντα για ενα σας χαμογελο,για να σας ικανοποιησουν, που δε σας χρωστανε απολυτως τιποτα σ’αυτη τη ζωη αλλα το κανουν με μεγαλη και αγνη αγαπη εχω να πω κατι..
Κανενας στη ζωη μας δε μενει για παντα.Οταν χανουμε κατι ειναι ενας μικρος θανατος που μας μαυριζει τη ψυχη.
Ας ζησουμε εντονα σ’αυτο το κοσμο που μας προοριζουν για μοναχικα εχθρικα ρομποτακια. Ας ονειρευτουμε υπερβολικα και ακαταπαυστα. Ας αγαπησουμε τους γυρω μας με ολη μας τη δυναμη κ ας μην πληγωνουμε κανεναν πια.