Με αφορμή τον επικοινωνιακό θόρυβο που έχει σηκωθεί για το θέμα Παπαγγελόπουλου-Τσατάνη, και την πολιτική κόντρα κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, θα ήθελα ως δικηγόρος, ενεργός πολίτης και μέλος της Νέας Δημοκρατίας να εκφράσω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς.
Δεν θέλω να γίνω συνήγορος κανενός, ούτε να μπω στην ουσία της υπόθεσης, υπάρχουν άλλοι πιο αρμόδιοι από εμένα. Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε στην συνάντηση του Κου Παπαγγελόπουλου με την Εισαγγελέα Εφετών κα Τσατάνη, ούτε και με αφορούν. Άλλωστε περισσότερο μοιάζει με συζήτηση μεταξύ συναδέλφων και διαφορετική νομική προσέγγιση επί ενός θέματος, από αυτές που κάνουμε καθημερινώς μεταξύ μας και οι δικηγόροι, παρά με άσκηση πίεσης από πολιτικό προϊστάμενο και επέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης. Σημειώνω ότι η κα Τσατάνη μόνη της πήγε να συναντήσει τον Κο Παπαγγελόπουλο, και καταθέτει ότι αυτός διαφώνησε επί της διαδικασίας και όχι επί της ουσίας της υπόθεσης. Ως δικηγόρος όμως, και εκ της επαγγελματικής εμπειρίας μου, δεν μπορώ να μην εξάρω το ήθος, την εντιμότητα και τον αδέκαστο χαρακτήρα που έχει πάντοτε επιδείξει ως Εισαγγελικός Λειτουργός ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Αυτό δεν αλλάζει, ακόμη και εάν κριθεί ότι σε πολιτικό επίπεδο η κίνησή του ήταν εσφαλμένη.
Ως Νεοδημοκράτης όμως, θέλω να παρατηρήσω και τα εξής: την ώρα που μια ανερμάτιστη κυβέρνηση, που σωρεύει καθημερινά συντριπτικές εθνικές ήττες και απαρτίζεται από εμμονικούς, ιδεοληπτικούς και αποτυχημένους υπουργούς, εκτιμώ πως η Νέα Δημοκρατία, επιλέγει το λάθος πεδίο για την άσκηση αντιπολίτευσης. Μετά τις αποτυχίες σε οικονομικό επίπεδο, με όλον τον επιστημονικό και αγροτικό κόσμο στον δρόμο λόγω του επικείμενου ασφαλιστικού, με το προσφυγικό-μεταναστευτικό να έχει περαστεί ως ρόγχος στον λαιμό της πατρίδας μας, με τον Υπουργό Παιδείας να προσπαθεί να αποκόψει την νεολαία μας από κάθε έννοια εθνικών και χριστιανικών χαρακτηριστικών, η τελευταία πολιτική σημαία που απέμεινε στον Κο Τσίπρα να ανεμίζει είναι η υποτιθέμενη μάχη του με την διαπλοκή. Την ώρα που αποκαλύπτονται τα μυστικά ραντεβού του με αυτούς που ο ίδιος αποκαλεί διαπλεκόμενους, και μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ τους, φρονώ ότι η ΝΔ θα έπρεπε να μείνει ουδέτερη σε μία διαμάχη κυβέρνησης και συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, και όχι να στέλνει το λανθασμένο μήνυμα ότι μόνον ο Κος Τσίπρας είναι πολέμιος της διαπλοκής.
[quote text_size=”small”]
Χτυπώντας έναν από τους ελάχιστους σώφρονες Υπουργούς της Κυβέρνησης, την ώρα που είναι πολύ εύκολη η άσκηση ουσιαστικής αντιπολίτευσης σε τομείς όπως η Οικονομία, η Παιδεία, η μεταναστευτική Πολιτική, όπου οι ερασιτεχνισμοί της κυβέρνησης είναι προφανείς, δίνει σανίδα σωτηρίας στον Κο Τσίπρα να αμυνθεί στην τελευταία γραμμή που του απέμεινε, αυτή της υποτιθέμενης μάχης του κατά της διαφθοράς.
[/quote]
Κατανοώ τις μάχες μεταξύ επιχειρηματικών συμφερόντων και κυβέρνησης, τις εσωκομματικές ισορροπίες, ή τις αντιπολιτευτικές αντιπαραθέσεις, όμως με πραγματικό ενδιαφέρον απευθύνομαι προς τους υπευθύνους της ΝΔ και τους ζητώ να μην εντάξουν την Δικαιοσύνη στην αντιπολιτευτική τους φαρέτρα, ειδικά όταν υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για αντιπολίτευση σε τόσους άλλους τομείς της καθημερινότητας. Η Δικαιοσύνη έχει τους δικούς της κώδικες, θα κρίνει απερίσπαστη και θα φανεί στην πορεία ποιος από τους εμπλεκόμενους έχει δίκαιο ή άδικο στην νομική του προσέγγιση των πραγμάτων, χωρίς να μειώνεται το κύρος και το ήθος όποιου είχε την αντίθετη άποψη. Θεωρώ σφάλμα να επιλέξει η ΝΔ να θεωρήσει ως «αδύναμο κρίκο» της κυβέρνησης τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, όταν υπάρχουν τόσοι ανίκανοι υπουργοί, τους οποίους μπορεί πολιτικά να συντρίψει. Και αυτό γιατί θα δώσει μία τελευταία ευκαιρία στον Κο Τσίπρα να συσπειρώσει ευρείες κοινωνικές ομάδες πλάι του, στο όνομα της Δικαιοσύνης και της προάσπισης ενός αποδεδειγμένα εντίμου και ικανού ανθρώπου, που σε αντίθετη περίπτωση αυτές οι κοινωνικές ομάδες θα τον είχαν ήδη εγκαταλείψει λόγω των οικονομικών και εθνικών αποτυχιών του.
Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή