Ο Μάρτιος, λογικά, θα μάς απασχολήσει με τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Επειδή όμως η ελληνική πραγματικότητα, συνήθως, περί άλλων τυρβάζει, όπως το 5ευρω για τους ασφαλισμένους που θα ζητήσουν ιατρικές υπηρεσίες, επιθυμώ να μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία από το χώρο των εθελοντικών οργανώσεων
Όλοι μας κάποια στιγμή ανήκαμε ή ανήκουμε σε κάποια “ οργάνωση ” : Για να κρατήσουμε επαφή με τον τόπο καταγωγής μας, ασχολούμενοι με κάποιο άθλημα, για να προβάλλουμε τις πολιτικές, θρησκευτικές, κοινωνικές ή καλλιτεχνικές απόψεις μας… Πάντα σεβόμενοι τους νόμους της χώρας που ζούμε αλλά χωρίς να επιδιώκουμε συνήθως χρήματα από το κράτος, αντίθετα δίνοντας χρόνο και αυτοχρηματοδοτώντας την όποια δράση μας. Η μορφή δε των οργανώσεων ήταν, κατά κύριο λόγο, σωματεία, σπάνια δε αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες ή ιδρύματα και, ελάχιστες φορές, απλές ενώσεις προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα.
Να θυμίσω κάποιες οργανώσεις, διεθνούς απήχησης, με ελληνικά παραρτήματα τα οποία επίσης είναι γνωστά : Σώματα Ελλήνων Προσκόπων και Οδηγών, ΧΑΝ, ΧΕΝ, Διεθνής Αμνηστία, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη
Ιδιαίτερα τη δεκαετία του `80, στη Δυτική Ευρώπη, άρχισαν να εμφανίζονται πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις, για ανθρωπιστικά / κοινωνικά θέματα, οι οποίες, αργότερα, από το 1990 και μετά, απόκτησαν παραρτήματα στην Ελλάδα όπως η SOS ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ, ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ κ,ά. Την ίδια περίπου περίοδο εμφανίσθηκαν οργανώσεις που δημιουργήθηκαν από συγκεκριμένα γεγονότα, όπως το “ Χαμόγελο του Παιδιού ” ή για να καλύψουν ανάγκες που η πολιτεία αργούσε πολύ να ασχοληθεί ( οργανώσεις στο χώρο της ψυχικής υγείας ) .
Επίσης αυξήθηκαν οι οργανώσεις που ασχολούνται με θέματα προσφύγων και μεταναστών αλλά και οι οργανώσεις αλλοδαπών μεταναστών
με πιο οργανωμένες τη νιγηριανή και τη φιλιπινέζικη κοινότητα, την ίδια δε περίοδο ξεκίνησε το ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΑΛ στην Αθήνα
Οι περισσότερες οργανώσεις βασίζονταν και βασίζονται για την υλοποίηση των σκοπών τους στα μέλη τους. Αυτοί πληρώνουν εισφορές και χρηματοδοτούν τις δράσεις, οι ίδιοι ή μέσω χορηγών. Κάποιες, λόγω του όγκου της δράσης τους, όπως το “Χαμόγελο” και “οι Γιατροί ” αναζήτησαν στήριξη σε δημοτικούς και κρατικούς φορείς. Μικρές δράσεις, τουλάχιστον τη δεκαετία του `90, χρηματοδοτούσε και η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, που συντόνισε την τριετή εκστρατεία του Συμβουλίου της Ευρώπης “ Ολοι Διαφορετικοί – ΄Ολοι Ισοι ”
Ξαφνικά, από το 2000, άρχισε να κυκλοφορεί χρήμα μέσω της νέας Υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και αντίστοιχων φορέων στο χώρο των Υπουργείων Εργασίας, Υγείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού …
Οι οργανώσεις κάθε είδους πολλαπλασιάστηκαν, ο όρος ΜΚΟ έγινε της μόδας, “ουρανοκατέβατοι” εκπρόσωποι οργανώσεων που δεν ήξερε ως τότε κανείς εμφανίσθηκαν να χρηματοδοτούνται για δράσεις εκτός Ελλάδας, εκπρόσωποι Δήμων ανακάλυψαν ξαφνικά ότι έχουν τσιγγάνους δημότες, η πολυπολιτισμικότητα έγινε μέσο άντλησης χρημάτων, παραδοσιακές οργανώσεις που αρνήθηκαν να μπουν στο παιχνίδι έχασαν δημοσιότητα ( π.χ. η Διεθνής Αμνηστία ) άλλες, με κύρος, λόγω προέλευσης ( π.χ. Αλληλεγγύη της Εκκλησίας της Ελλάδος ), υπερχρηματοδοτήθηκαν, χωρίς πάντα επιτυχή αποτελέσματα.
Ήταν η δεκαετία ανάδειξης τοι κοινωνικού ρόλου των ΜΚΟ, αλλά, όπως πολλά πράγματα σε αυτή τη χώρα, έλειψε η αξιοκρατία.
[quote text_size=”small”]
Προφανώς πολλά χρήματα δόθηκαν, με κάλυψη ΜΚΟ, για “εθνικούς” σκοπούς, σε γειτονικές χώρες. Αν και τι συνέβη ας το βρουν τα κόμματα ! Αλλά να καθυβρίζεται ένας ολόκληρος χώρος, των εθελοντικών οργανώσεων, επειδή “ πολιτικοί και φίλοι ” έκαναν πάρτυ με κοινοτικά ή κρατικά κονδύλια πάει πολύ ! Αντίθετα οι πραγματικές ΜΚΟ πρέπει να διαμαρτύρονται γιατί χρήματα που προορίζονταν για δράσεις τους χάθηκαν!
[/quote]
Προφανώς σημαντικά κονδύλια δόθηκαν σε πραγματικές οργανώσεις για αληθινές δράσεις και αυτές οι δράσεις υλοποιήθηκαν. Αυτό το γεγονός πρέπει επίσης να τονισθεί, όχι μόνο το αντίθετο.
Επειδή στο κράτος στοιχίζει τελικά φθηνότερα η αποασυλοποίηση ασθενών, μέσω δομών ψυχικής υγείας που συστήνουν ΜΚΟ ή η φροντίδα παιδιών μέσω του “Χαμόγελου” ή η διανομή μερίδων φαγητού και ρούχων, μέσω εκκλησιαστικών οργανώσεων ή η υλοποίηση προγραμμάτων για νέους ή θύματα τράφικιγκ μέσω των αξιόπιστων οργανώσεων της “ ΑΡΣΙΣ “ και της “ PRAKSIS ”.
Επίσης, με ελάχιστη χρηματοδότηση από ευρωπαικά προγράμματα ή και χωρίς χρήματα από τρίτους, οργανώσεις μεταναστών, όπως το Φορουμ, και αριστερές οργανώσεις, με αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ ή την εξωκοινοβουλευτική αριστερά στήριξαν και στηρίζουν θύματα ρατσισμού και ξενοφοβίας.
΄Ολες αυτές οι οργανώσεις απαντούν σε πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και δε δημιουργήθηκαν για να βγάλουν χρήματα από οπουδήποτε.
Επίσης να γίνει ξεκάθαρο ότι οι πραγματικές “ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ” ΟΡΓΑΝΏΣΕΙΣ είναι αυτές που βασίζονται σε αρχές και απόψεις που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με κρατικές, κομματικές ή άλλες απόψεις. Το αντίθετο μάλιστα !
Αυτές οι ΜΚΟ είχαν έχουν και θα έχουν δράση πριν και μετά την περίοδο των κρατικών ή άλλων επιχορηγήσεων. Γιατί ο λόγος ίδρυσής τους δεν ήταν η … αξιοποίηση κονδυλίων
Η διαχρονικότητα και οι ξεκάθαρες απόψεις των εκπροσώπων μιας οργάνωσης δίνουν κύρος σε αυτήν, ανεξάρτητα αν θα κατηγορηθούν για “ ανθελληνισμό “, ταύτιση με συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, περιθωριακές απόψεις, επίδειξη φιλανθρωπίας, βοήθεια σε ευπαθείς ομάδες χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα. Γιατί οι ενημερωμένοι πολίτες μπορούν να ξεχωρίσουν αν υπηρετούν ιδέες ή σκοπιμότητες
Επομένως η κυκλοφορία “ λιστών οργανώσεων ” που έλαβαν χρήματα, λίγα ή πολλά, για συγκεκριμένη εκδήλωση ή για πολλαπλές δράσεις, από το 2000 ως σήμερα, που περιλαμβάνει από την “ Ελπίδα “ της κας Μαριάνας Βαρδινογιάννη και το Μουσείο Γουλανδρή ως τον κάθε τοπικό σύλλογο της περιφέρειας του εκάστοτε υπουργού, απλώς συγκαλύπτει την κατάσταση. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΚΟ ΙΔΙΕΣ.
Προσωπικά τιμώ τον κάθε άνθρωπο, πλούσιο ή φτωχό, που αφιερώνει τον πολύτιμο χρόνο του, αφιλοκερδώς είτε το κάνει για να φτιάξει το “προφίλ” του είτε για να είναι εντάξει με τις κοινωνικές ή άλλες ευαισθησίες του. Αρκεί να ωφελεί τους συνανθρώπους του …
Υ.Γ.1 Εκτιμώ πολύ περισσότερο αυτούς που δε διστάζουν να παραμείνουν συνεπείς στις απόψεις τους ακόμα και αν βλάπτονται προσωπικά, όπως ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος παλαιότερα, που παραιτήθηκε από σύμβουλος του Γ. Παπανδρεου, λόγω της θέσης του για το μακεδονικό, ο Νάσος Θεοδωρίδης, που παύθηκε από εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, με παρέμβαση Τσίπρα, από την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, λόγω των απόψεών του για τα Ιμια ή ο Κωστής Παπαιωάννου, πρώην πρόεδρος της Δ.Α, και νυν πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που κάποτε απολύθηκε από το σχολείο που εργαζόταν λόγω της ακτιβίστικης δραστηριότητάς του. Αναφέρω τα συγκεκριμένα παραδείγματα γιατί αφορούσε θέματα εκτός των τομέων κύριας δράσης των ανωτέρω. Ομως ένας κοινωνικά ευαίσθητος άνθρωπος ενδιαφέρεται για το σύνολο των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Υ.Γ. 2 Δεν ξέρω τι θα κάνει το “Ποτάμι” του Στ. Θεοδωράκη στις εκλογές ούτε τους λόγους που τον οδήγησαν να εκτεθεί πολιτικά. Ομως ο Σ.Θ. είναι απο τους ελάχιστους δημοσιογράφους, με εκφρασμένες κοινωνικές ευαισθησίες, από εποχές που αυτό δεν ήταν δημοφιλές. Τού εύχομαι καλή επιτυχία
Υ.Γ. 3 Επειδή στο δημοσιογραφικό χώρο πολλοί εμφανίσθηκαν ξαφνικά ως ειδήμονες των ΜΚΟ, ας θυμηθούμε ότι πρώτος πραγματικά ασχοληθείς με την κοινωνία πολιτών ήταν, απ` όσο γνωρίζω, ο αείμνηστος Νικήτας Λιοναράκης
ΔΗΜΗΤΡΗΣΛΕΒΑΝΤΗΣ
( ασχοληθείςγιαχρόνιαμεοργανώσειςστοχώροτωνανθρωπίνωνδικαιωμάτωνκαιτηςκαθολικήςεκκλησίας )
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
