ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΟΥΡΙΤΣΑΣ
Ο Άγγελος Μπουρίτσας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε στην Θεσσαλονίκη όπου έλαβε πτυχίο Οικονομικών Επιστημών. Μετοίκησε στο Παρίσι όπου το 1980 έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. (ισότιμο Master) Κοινωνικών Επιστημών της Ανάπτυξης από την Ecole des hautes etudes en sciences sociales. Εκτός της μητρικής-του Ελληνικής χειρίζεται πολύ καλά την Αγγλική και την Γαλλική και γνωρίζει μέτρια την Γερμανική, την Ιταλική και την Ισπανική. Aπέκτησε επαγγελματικό μελετητικό πτυχίο οικονομολογικών και κοινωνιολογικών μελετών του Γεν. Μητρώου Μελετητών. Υπήρξε ασκούμενος / υπότροφος του Ευρωκοινοβουλίου στο Λουξεμβούργο το 1979 και 1980, του Μεσογειακού Κέντρου Ανωτάτων Αγρονομικών Σπουδών στο Μονπελιέ το 1980-81, της UNESCO - Man & Biosphere στο Παρίσι το 1981, του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο από το 1981 έως το 1982 και της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Αθήνα - Βρυξέλλες) το 1982. Επαγγελματική εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα απέκτησε ήδη προ του πέρατος των σπουδών-του. Μετά τις σπουδές-του εργάσθηκε στο Δημόσιο, αρχικά στο Υφυπουργείο Νέας Γενιάς, το 1982, για την προώθηση τοπικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών νέων και για την κατάρτιση προτύπου μετεκπαίδευσης ξεναγών στα της διαχείρισης φυσικών Μεσογειακών οικοσυστημάτων και, το 1984, στο ΥΠΕΧΩΔΕ για την διατήρηση του αγροτικού τοπίου στην Αττική. Ως υπάλληλος εργάσθηκε εν συνεχεία στο ΥΠΕΘΟ έως τις αρχές του 1985 για την διαχείριση του Ολοκληρωμένου Μεσογειακού Προγράμματος Αλιείας και Υδατοκαλλιεργειών και από το 1985 έως το 1988 στην ΑΤΕ από όπου, ιδία θελήσει και ιδία αποφάσει, αποχώρησε έχοντας φθάσει σε βαθμό Τμηματάρχη. Εν τω μεταξύ το 1988, με άδεια απουσίας άνευ αποδοχών από την ΑΤΕ επί 4-μηνο, είχε μετεκπαιδευθεί στο Μονπελιέ στην διαχείριση υδατοκαλλιεργειών. Όμως από το τέλος του 1988 έως και το 1991 προσλήφθηκε και εργάσθηκε ως διοικητικό στέλεχος στο Ευρωπαϊκό Γραφείο Ευρεσιτεχνίας στο Μόναχο για την κατάρτιση του ετήσιου προϋπολογισμού αυτού του διεθνούς οργανισμού και τον εσωτερικό έλεγχο της εφαρμογής-του. Το 1992 αποχώρησε από τον δημόσιο τομέα και εργάσθηκε σε ιδιωτική εταιρεία στο Μόναχο για τον σχεδιασμό και την διεξαγωγή διευρωπαϊκών μεταφορών ζώντων ψαριών με καινοτόμες τεχνολογίες. Από το 1993 εργάσθηκε ως free-lance μελετητής-σύμβουλος project planning και business development για λογαριασμό ιδιωτικών επιχειρήσεων, Ο.Τ.Α., της Επιτροπής της Ε.Έ., κ.ά., εντός και εκτός Ελλάδος. Μετείχε σε δεκάδες επιστημονικές συναντήσεις, συνέδρια και επαγγελματικά σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από τα οποία άλλα οργάνωσε ο ίδιος και άλλα συν-διοργάνωσε στο πλαίσιο διεθνών συνεργασιών. Υιοθετόντας εξ ολοκλήρου νέα αρχή "εκτός τειχών" το 2000 έφυγε από την Αθήνα και έγινε αγρότης βιοκαλλιεργητής. Εν τω μεταξύ το 1994 εθελοντικά ίδρυσε και διαχειρίσθηκε την Ελληνική Διεπιστημονική Εταιρεία για την Οικολογική Γεωργία (μη-κερδοσκοπική εταιρεία με 80 ιδρυτικά μέλη επιστήμονες από όλη την Ελλάδα) και την ενέταξε στην Παγκόσμια Ομοσπονδία για την Οικολογική Γεωργία όπου, το 1998, υπηρέτησε και ως διοικητικό στέλεχος. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και πονήματα επί θεμάτων όπως: η διαχείριση οικο-συστημάτων, η προσαρμογή σε αυτά ανθρωπογενών παρεμβάσεων, η κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδος ενώπιον των αναγκών ανοικτής στον κόσμο κοινωνίας και οικονομίας, η ένταξη της γεωργο-κτηνοτροφικής παραγωγής και του αγροτικού κόσμου στο παγκόσμιο μεταπολεμικό στερέωμα, το παρόν και το μέλλον του κοινωνικού τομέα της οικονομίας στην Ευρώπη, η αντιστοίχιση εννοιολογικών όρων 3 γλωσσών (Ελληνικής, Αγγλικής και Γαλλικής) που αφορούν στα της ένταξης της Ελλάδος στην ΕΟΚ, η διαχείριση μονάδων υδατοκαλλιέργειας, η ανολοκλήρωτη ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών, η μεθοδολογία της αξιολόγησης επενδυτικών σχεδίων υδατοκαλλιεργειών, η παραγωγή και η εμπορία προϊόντων βιολογικής γεωργίας, τα συστήματα επιθεώρησης και πιστοποίησης προϊόντων και μονάδων βιολογικής γεωργοκτηνοτροφίας, η αναγκαιότητα αγρο-περιβαλλοντικής παιδείας, η επαν-ανακάλυψη των ποικιλιών και οι τεχνολογικές καινοτομίες στην παραγωγή προϊόντων ροδιάς, κ.ά. στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
