«Παίρνε σοφία από τους σοφούς….πρέπει να έχεις όραμα για να γράψεις πάνω στο νερό», γράφει σε ένα ποίημά του ο σεΐχης Μοχάμεντ, κυβερνήτης του Ντουμπάι.
Τον στίχο αυτό θα σχηματίζει η διάταξη του δεύτερου «φοίνικα», του συγκροτήματος δηλαδή υπερπολυτελών κατοικιών πάνω σε τεχνητά νησάκια, που αν τα δει κανείς από ψηλά, σχηματίζουν το περίγραμμα του γνωστού δένδρου των θερμών χωρών.
Ναι οι κουβεϊτιανοί γράφουν πάνω στο νερό! Τα προς πώληση σπίτια του πρώτου φοίνικα σε τεχνητά νησάκια, έγιναν ανάρπαστα μέσα σε 72 ώρες, καθώς η διεθνής μπουρζουαζία γοητεύτηκε τρελά από την ιδέα και πλήρωσε εκατομμύρια δολάρια να αποκτήσει πολυτελές εξοχικό στα πρωτότυπα νησιά.
Το Ντουμπάι είναι ο βάτραχος που μεταμορφώθηκε σε πρίγκιπα. Ένα ψαροχώρι ήταν στις αρχές του προηγούμενου, το έδερνε σκληρά ο κάθετος ήλιος της αραβικής χερσονήσου, το αεράκι της θάλασσας δεν κατόρθωνε να μερέψει την καυτή ανάσα της ερήμου που το έζωνε σκληρά. Στο λιμανάκι του έφταναν τα λιγοστά εμπορεύματα που έφερναν, μέσα από επικές περιπέτεια, τα καραβάνια της ερήμου. Όλα ήταν, πενιχρά, μίζερα και δύσκολα. Εκεί ζούσαν σε λιτά σπιτάκια και καλαμένιες καλύβες λίγοι έμποροι των «σουκς», κάποιοι αλιείς μαργαριταριών και φτωχοί ψαράδες που έδεναν τις σάπιες βάρκες τους στις όχθες ενός καναλιού που διέσχιζε την «πόλη».
Είχε όμως έναν Σείχη, τον Ρασίντ, με τρελά όνειρα, αφηνιασμένη δημιουργική φαντασία και πίστη στο μέλλον του τόπο του, έτσι που αν δεν ήταν σεΐχης, μάλλον για …αλαφροΐσκιωτο θα τον περνούσαν. Πολλές φορές τον έβλεπαν με τον γιο του Μοχάμεντ, σημερινό σεΐχη, να περπατάει τις αυγές στην παμπάλαια προκυμαία και να του μεταλαμπαδεύει τα όνειρά του. Με τα οράματα του πατέρα μπολιάστηκε η φαντασία και η θέληση του γιου!
Σήμερα τα σκονισμένα, ξερά από τον ήλιο και βρώμικα σοκάκια, είναι φαρδιές λεωφόροι που τους διασχίζουν οι φερράρι και οι πόρσε των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη αλλά και τα ακριβά ΙΧ των πρώην βεδουίνων. Οι έρημοι που γνώρισαν να τολμηρά καραβάνια, γνωρίζουν τώρα τα καραβάνια των τουριστών απ΄ όλο τον πλανήτη. Εκεί που στέκαν οι καλαμοκαλύβες με το φτωχικό μεροφάι των ντόπιων, υψώνονται γυάλινα μεγαθήρια. Ουρανοξύστες που κάνουν το Μανχάταν να ζηλέψει και να χάσει την πρωτοκαθεδρία του, αφού εκεί υπάρχει και το υψηλότερο κτήριο στον κόσμο, ύψους 828 μέτρων!
Τα γιγάντια εμπορικά κέντρα μετατρέπουν το εμιράτο σε έναν …ιερό τόπο καταναλωτικής λατρείας. (ένα μόνο από αυτά διαθέτει 1700 καταστήματα! Στα σπλάχνα του φιλοξενεί και το μεγαλύτερο ενυδρείο του πλανήτη – τόσο μεγάλο όπου μπορείς μέσα του να κάνεις … βαρκάδα ή και κατάδυση, ενώ μοστράρει περήφανα στα εκθέματά του μέχρι και πιγκουίνους της Αρκτικής!). Ένα άλλο εμπορικό φιλοξενεί στην καρδιά του ολόκληρο …χιονοδρομικό κέντρο, όπου η απεικόνιση της πιστότητας φυσικών συνθηκών είναι καταπληκτική.
Το Ντουμπάι είναι η χαρά του παιδιού ή πλούσιου τουρίστα που θέλει να παραδοθεί στη δίνη της κατανάλωσης και την γοητεία της τρυφηλότητας.
Οι ανάγκες της ανάπτυξης ( 16% ρυθμός ανάπτυξης, διπλάσιος της Κίνας) έφεραν κόσμο από όλο τον πλανήτη. Ετσι έγινε και η χαρά της πολυπολιτισμικότητας. 250 χιλ οι γηγενείς, κοντά στο ενάμισι εκατ. οι μετανάστες. Οι εκπατρισμένοι που δουλεύουν εκεί, διατηρούν άθικτα τα δικαιώματα στη θρησκεία τους, την εμφάνισή τους και τα έθιμά τους. Ομως είναι όλοι νόμιμοι. Οι λαθρομετανάστες απελαύνονται πάραυτα, χωρίς πολλά πολλά… Οσο για τις γυναίκες του εμιράτου, ζουν σε καθεστώς πρωτόγνωρης ελευθερίας για μουσουλμανική χώρα, παρότι στους άντρες επιτρέπεται να έχουν περισσότερες της μιας συζύγους.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
