ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ; ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ…

Μοίρασε το

Ουδείς είχε και έχει πλέον την παραμικρή αμφιβολία ότι ο χώρος του ποδοσφαίρου είναι νοσηρός με την ανομία να επικρατεί σε όλο το φάσμα του. Το πρόσφατο μπαράζ αποκαλύψεων ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει ό,τι όλη η κοινωνία υποψιάζονταν.

Το θέμα είναι η πολιτική συγκυρία! Την ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και τα νέα σκληρά μέτρα που το συνοδεύουν, οι εικόνες με γνωστούς παράγοντες του ποδοσφαίρου να προσάγονται δεμένοι με χειροπέδες, αλλά και οι διάλογοι τους που πλημμυρίζουν το Διαδίκτυο, αναπόφευκτα μετατοπίζουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Το ΜΜΕ δίνουν τροφή για κουτσομπολιό, έναυσμα για άλλου είδους αγανάκτηση που αυτή τη φορά δεν εξαντλείται αποκλειστικά στους πολιτικούς. Πόσο μάλλον που πλέον, η κυβέρνηση έχει να υπερηφανεύεται ότι “έβαλε το μαχαίρι στο κόκκαλο”, και πως όταν λέει “όλα στο φως” το εννοεί.

Έστω όμως κι υπό αυτές τις συνθήκες, το “κακό” κάποτε έπρεπε να σταματήσει. Κάποιοι έπρεπε να πληρώσουν. Ο Παύλος Γερουλάνος στη Βουλή έσπευσε να πει: “να που πήγαν τα λεφτά”. Λίγο υπερβολικό, αλλά η αλήθεια είναι πως κι εκεί πήγαν τα λεφτά. Και πάλι σε λιγοστούς που εκμεταλλεύονταν τους πολλούς. Τους πιο αγνούς και αγαθούς. Όσους εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παιχνίδι που το ευχαριστιούνται να το παρακολουθούν, να συγκινούνται με τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες της ομάδας τους, ακόμα και να στοιχηματίζουν για να δοκιμάσουν τις γνώσεις και τη τύχη τους.

Το “κακό” έπρεπε και πρέπει να τελειώσει και για ένα επιπλέον, σημαντικότερο ίσως, λόγο. Για να γίνει επιτέλους κατανοητό σε αυτή τη χώρα ότι οι κανόνες πρέπει να τηρούνται. Και πως όσοι τους παραβιάζουν θα τιμωρούνται αναλόγως. Δε μπορεί μια ολόκληρη γενιά να εκπαιδεύεται στην ιδέα ότι η κοινωνική και οικονομική ανέλιξη, περνά μέσα απ’ τη ανομία. Πως ο μάγκας είναι εκείνος που σκέφτηκε πως θα ξεγελάσει τον συμπολίτη του και ήρωας που το έκανε.

Μπορεί λοιπόν να είναι αυτή η θετική πλευρά της κρίσης. Που δεν είναι μόνο οικονομική και πολιτική. Αλλά ηθική και πολιτιστική. Τουλάχιστον, ας επιχειρηθεί μια αλλαγή νοοτροπίας. Ας δημιουργηθούν εκ νέου οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για τη αναδημιουργία ενός συστήματος αξιών που θωράκισε τους Έλληνες απ’ τα δεινά τους και τους επέτρεψε να προκόψουν και να διαπρέψουν, στηριζόμενοι στη εργατικότητα, την επινοητικότητα, το φιλότιμο τους.

Ουδείς είναι βέβαιος ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί τελικά. Αλλά αφού ξεκίνησε, ελπίδα υπάρχει.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου