Απορώ με όσους φίλους μου εκπλήσσονται και αγανακτούν με τον διορισμό του Καρανίκα ως συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα.
Δηλαδή, τι σας εκπλήσσει;
– Πόσο αγανακτήσατε, αγαπητοί φίλοι, όταν ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου διόριζε τον Τρεπεκλή; Πόσο είχατε ενοχληθεί από τις ορδές των πρασινοφρουρών που αλώνιζαν τα υπουργεία ως σύμβουλοι των υπουργών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
– Μήπως ξεχάσατε τον Τσουκάτο και τον Πανταγιά του εκσυγχρονιστή (εδώ γελάνε!) Κώστα Σημίτη;
– Σας ενοχλεί που ο Καρανίκας επικροτεί τους τρομοκράτες της 11ης Σεπτεμβρίου; Πόσο σας ενοχλούσε ο Λαλιώτης όταν -ως Γραμματέας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- κατέβαζε τα σχολεία σε αποχή ενάντια στην επέμβαση των Αμερικανών στο Ιράκ;
– Τόσο γρήγορα ξεχάσατε τον Ρουσόπουλος; Τους κουμπάρους μήπως;
– Τον Μπαλτάκο δεν είχε Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου ο Σαμαράς; Σύμβουλό του δεν είχε τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, προερχόμενο από την Β’ Πανελλαδική, την ιστορική διάσπαση της Ε.ΚΟ.Ν. ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ;
Ένας θεός ξέρει πόσα άλλα παράσιτα ξεχνάω. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να μετρήσω πόσοι Γκρούεζες, κάθε κομματικής αποχρώσεως, επηρέασαν την πορεία της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια!
Όμως, το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί τα ανεκτήκαμε όλα αυτά και, ίσως το κυριότερο, αν πλέον έχουμε συνειδητοποιήσει τα λάθη μας σε βαθμό που να μην επιτρέψουμε την επανάληψή τους. Ασφαλώς, δεν έχουν οι νεότεροι προσωπική ευθύνη για τα λάθη ή την αμέλεια των γονιών τους. Όμως, έχουμε, ως κοινωνία, την ευθύνη της ιστορικής μνήμης. Καιρός να πάψουμε να είμαστε μια κοινωνία με μνήμη χρυσόψαρου…
Καιρός να πάψουμε να είμαστε μια κοινωνία περιορισμένης πολιτικής ευθύνης!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
