Αν και με μεγάλη δοσολογία εντυπωσιασμού (κάποιοι ίσως να έλεγαν, «λαϊκισμού»…) το επιχείρημα που διατύπωσε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, πως δηλαδή «το κίνημα “δεν πληρώνω” ξεκίνησαν οι μεγαλοεφοπλιστές, οι μεγαλοκεφαλαιούχοι, οι ιδιοκτήτες των μέσων μαζικής ενημέρωσης που δεν πλήρωσαν για δεκαετίες, εκμεταλλευόμενοι την πολιτική τους επιρροή. Να κόψετε το ρεύμα σε όσους έχουν κλέψει 30 δις και δεν μπορείτε να τους τα πάρετε» θα έβρισκε σύμφωνη μεγάλη μερίδα των Ελλήνων πολιτών.
Ωστόσο, το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να επιδέχεται εύκολους εντυπωσιασμούς και αναιτιολόγητους αφορισμούς. Για την κυβέρνηση είναι σοβαρό διότι μόνον αν πετύχει να σύρει στα γκισέ των εφοριών εκείνους που πραγματικά «δεν πλήρωσαν» ποτέ, θα μπορέσει να σταθεί. Αλλιώς, θα καταρρεύσει υπό το βάρος ενός αισθήματος αδικίας που διογκώνεται καθημερινά στην κοινωνία και κάποια στιγμή θα εκδηλωθεί σε ανεξέλεγκτη οργή.
Για τον Αλέξη Τσίπρα είναι επίσης σοβαρό διότι δεν μπορεί ούτε να παρακινεί τους πολίτες στην παρανομία, ούτε να εκτοξεύει αστήριχτες κατηγορίες που συντείνουν στη διαρκή και συστηματική ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Για τη χώρα είναι ακόμα σοβαρότερο διότι την ίδια στιγμή που η κοινωνία μοιάζει με καζάνι που βράζει έτοιμο να σκάσει συμπαρασύροντας δικαίως και αδίκως, την ίδια στιγμή μια μικρή μειοψηφία που υποτίθεται θα έπρεπε να αναλάβει ρίσκα, «ζεσταίνει» το περίσσευμα που επί χρόνια δημιούργησε (με θεμιτό ή μη τρόπο) και αποφεύγει να το ρίξει στην αγορά από όπου και το απέκτησε για να ξαναπάρει μπρος η παραγωγική μηχανή της χώρας.
Κάποιος πρέπει να σπάσει αυτού του είδους τον αυτοκαταστροφικό κύκλο. Υπάρχει ακόμα περιθώριο να το πράξει η πολιτική σε συνεννόηση με την (μεγαλο)επιχειρηματική τάξη, προτού το κάνει βιαίως ο λαός.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
