“ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΟΥ” Ή “ΤΑ ΒΛΕΠΩ”;

Μοίρασε το

«Δικαίωμα» λένε στο πόκερ! Κι η κα Ντόρα Μπακογιάννη το επικαλέστηκε μετά τα σκληρά πονταρίσματα της Άγκυρας στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών, «παγώνοντας» προς το παρόν την επίσκεψή της στην τουρκική πρωτεύουσα. Ωστόσο, ο πολιτικός της χρόνος είναι λιγοστός. Πρέπει άμεσα να αποφασίσει την επόμενη κίνηση.

Θα μείνει ή θα σηκωθεί ηττημένη από το τραπέζι; Θα προτιμούσε να μην ήταν μόνη της. Να μοιραστεί την ευθύνη της άσκησης της εξωτερικής πολιτικής με τον Πρωθυπουργό. Όμως, ο κ. Καραμανλής έχει άλλα πράγματα στο κεφάλι του και είναι εδώ και καιρό φανερό πως της έχει παραχωρήσει σχεδόν όλο το γήπεδο της εξωτερικής πολιτικής.

Ως εκ τούτου, τα αντανακλαστικά της υπουργού των Εξωτερικών θα δοκιμαστούν σκληρά τους επόμενους – αν δεν δοκιμάζονται ήδη. Αλλά οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είναι μόνο ζήτημα ρεφλέξ. Είναι κυρίως, ζήτημα στρατηγικής. Κι η Αθήνα φαίνεται να μην διαθέτει στρατηγική εδώ και αρκετά χρόνια.

Το χαρτί της ευρωπαϊκής προοπτικής έχει προ πολλού καεί και αυτή τη στιγμή η Αθήνα δεν φαίνεται να το έχει αντικαταστήσει. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει από τότε που Γαλλία και Γερμανία άρχισαν να μιλούν για «ειδική σχέση» της Τουρκίας με την ΕΕ κι όχι για πλήρη ένταξη. Εδώ, η κα Μπακογιάννη δεν ήταν μόνη. Κι ο κ. Καραμανλής ήξερε. Είχε αντιληφθεί την αλλαγή. Ουδείς γνωρίζει αν αναζήτησε τρόπο να τη διαχειριστεί. Πάντως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, μάλλον οι… έρευνες αποδείχθηκαν άκαρπες.

Πλαίσιο λοιπόν πιέσεων για την Τουρκία δεν υπήρχε. Πόσο μάλλον που στο μεσοδιάστημα ο Ταγίπ Ερντογάν (που αρχικώς αξιοποίησε το ευρωπαϊκό χαρτί για την πολιτική του επιβίωση στο εσωτερικό…) ενισχύθηκε πολιτικά κι άρχισε να παίζει το ρόλο της περιφερειακής δύναμης.

Με την έλευση Ομπάμα στο Λευκό Οίκο, οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις τέθηκαν σε νέα βάση. Κι η προοπτική περιφερειακής δύναμης έγινε προοπτική «αναδυόμενης παγκόσμιας δύναμης», δια στόματος Χίλαρι Κλίντον. Και πράγματι, μια «παγκόσμια δύναμη», έστω και στα χαρτιά, που δεν διστάζει να τα βάλει με το Ισραήλ ή την Κίνα, δεν θα πρόκειται να το σκεφτεί για την Ελλάδα.

Οι τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο ήταν ανέκαθεν στο τραπέζι: «Τουρκική μειονότητα», «περιοχές αμφισβητούμενης κυριαρχίας», «εύρος FIR Αθηνών», «υφαλοκρηπίδα», όλα ένα «πακέτο». Τώρα είναι η ευκαιρία του Ερντογάν για να το λύσει μια για πάντα.

Τα περιθώρια για την Αθήνα έχουν στενέψει. Το «δικαίωμα» που ζήτησε η κ. Μπακογιάννη έχει βραχύ χρονικό ορίζοντα. Σε λίγο θα πρέπει να πει τα «ρέστα μου» ή «τα βλέπω»…

 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου