Δεν αποκλείεται πολύ σύντομα η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία να αντιληφθεί πως είναι πολυτέλεια να ασχολείται με την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, όταν πρέπει να διαχειριστεί μια ευρύτατη αποσταθεροποίηση στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.
Η “αραβική άνοιξη” εξελίσσεται σε …βαρυχειμωνιά κρίνοντας κανείς την πολιτική αστάθεια που προκάλεσε όπου πραγματοποιήθηκε. Στη Λιβύη, τη Τυνησία, την Αίγυπτο η πτώση των αυταρχικών καθεστώτων και των “τυράννων” δεν βελτίωσε την καθημερινότητα των λαών, δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες που καλλιέργησε, αλλά αντιθέτως όξυνε τα πολιτικά πάθη, το αντιδυτικό μένος και ακόμα χειρότερα, τον ισλαμικό ριζοσπαστισμό.
Το περιστατικό της δολοφονίας του Αμερικανού πρέσβη στη Λιβύη είναι ίσως η σπίθα για να πυροδοτήσει την εύφλεκτη ύλη που συμπυκνώνει ο αντισημιτισμός και ο αντιαμερικανισμός από τη μια και η ρητορεία της ισλαμικής τρομοκρατίας από την άλλη. Ήδη, τα πρώτα στοιχεία παραπέμπουν σε μια διάθεση να ενισχυθούν παρά να περιοριστούν οι αντιδράσεις που θα μπορούσαν να επιφέρουν κλιμάκωση της κρίσης.
Η εντολή του Μπαράκ Ομπάμα, και μάλιστα λίγο πριν τις αμερικανικές εκλογές, “να γίνει ό,τι είναι απαραίτητο για την προστασία των Αμερικανών που βρίσκονται στο εξωτερικό” είναι η πολιτική ομπρέλα που καλύπτει την ανάληψη οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης και αφήνει ανοικτό το παράθυρο για οποιουδήποτε είδους παρέμβαση των ΗΠΑ στην περιοχή. Πόσο μάλλον που την ίδια στιγμή καλλιεργείται στα αμερικανικά ΜΜΕ το ανάλογο πολεμικό κλίμα. Οι περίεργες συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατο τον άτυχο Κρίστοφερ Στήβενς, οι αναφορές σε ριζοσπάστες ισλαμιστές ηγέτες που μπορεί να παρακινούν τις αντιαμερικανικές διαδηλώσεις, ή ακόμα και της Αλ Κάιντα που μπορεί να βρίσκεται πίσω απ’ το φόνο του Αμερικανού αξιωματούχου, κτίζουν το επικοινωνιακό οικοδόμημα που θα υποστηρίξει τις επόμενες κινήσεις της Ουάσινγκτον.
Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο άλλωστε. Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες έχουν σαφή προσανατολισμό στην “εξαγωγή πολέμου” και στην άμεσο έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πόρων ανά την Υφήλιο. Η μαύρη Ήπειρος και ειδικότερα η Βόρειος Αφρική, η Μέση Ανατολή αποτελούν περιοχές όπου οι ΗΠΑ αξιώνουν να έχουν συμφέρον και φυσικά λόγο. Από την άλλη πλευρά, είναι και μια αφορμή για να υπενθυμίσουν και επιβεβαιώσουν το ρόλο τους ως εγγυητές της ευρωπαϊκής ασφάλειας, σε μια στιγμή που οι Ευρωπαίοι δείχνουν να την υποτιμούν με τη διαρκή και αναγκαστική μείωση των αμυντικών δαπανών τους. Οπότε, μια αραβική ανάφλεξη στα πόδια της Ευρώπης θα εξαναγκάσουν τους Ευρωπαίους να ξανασκεφτούν την ανάγκη ύπαρξης του ΝΑΤΟ, το οποίο συντηρείται επιχειρησιακά κατά το πλείστον από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
