Το, μάλλον, προφανές είναι ότι ο Ολάντ ήρθε να προσφέρει στο Σαμαρά πολιτική στήριξη. Η Γαλλία δεν έχει κανένα συμφέρον -ούτε και η Γερμανία- από την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα. Άλλωστε, επισκέψεις τόσο μικρής διάρκειας έχουν, συνήθως, μόνο συμβολική σημασία. Το, λιγότερο, προφανές είναι ότι η συνάντηση αφορούσε κυρίως ζητήματα στρατιωτικής συνεργασίας και πολύ λιγότερο -έως καθόλου- οικονομικά θέματα, αποκρατικοποιήσεις κλπ. Τα θέματα αυτά απαιτούν πολύ περισσότρο χρόνο και μεγαλύτερο επιτελείο, επιχειρηματική αποστολή κλπ.
Εαν μάλιστα συνδυάσουμε τις δηλώσεις, τη μικρή διάρκεια της επισκέψεως και το δημοσίευμα του «εν κρυπτώ», δεν είναι αβάσιμο το συμπέρασμα ότι ο Ολάντ περισσότερο ήρθε να ζητήσει βοήθεια παρά να προσφέρει! Εννοώ ότι η αναφορά στη βοήθεια που προσέφερε η Ελλάδα στη γαλλική επιχείρηση στο Μάλι, μόνο τυχαία δεν ήταν. Η Γαλλία -και ολόκληρη η Δύση- έχει τεράστια και πολυδιάστατα συμφέροντα στην υποσαχάρια Αφρική. Όμως, όπως απέδειξε το -κατ’ αρχήν- φιάσκο της επεμβάσεως στη Λιβύη, από στρατιωτικής απόψεως η Ευρώπη είναι αδύναμη, οι στρατιωτικές της δυνάμεις δεν έχουν τη δυνατότητα επεμβάσεων όπως οι αμερικανικές. (Το γεγονός ότι οι πολεμικές αεροπορίες βορειοευρωπαϊκών χωρών δανείσθηκαν πυρομαχικά από την Π.Α. είναι ενδεικτικό.)
Συνεπώς, η Γαλλία, μη έχοντας την πολυτέλεια των στρατιωτικών δυνατοτητων των Η.Π.Α. (που και αυτές δεν είναι απεριόριστες) έχει άμεση ανάγκη πραγματικών και συμβολικών συμμαχιών. Στα πλαίσια αυτά μην απορήσουμε εαν δούμε ελληνικά τμήματα να αναμιγνύονται στο μαχητικό σκέλος των επιχειρήσεων στο Μάλι ή όπου αλλού χρειασθεί. Θεωρώ ότι, η προσφορά πολεμικού υλικού επί δανεισμώ, είναι το πρώτο βήμα για μια ευρύτερη και μακροχρόνια σταρτιωτική συνεργασία Ελλάδος-Γαλλίας: η Ελλάδα προσφέρει εθελοντικά ή και επαγγελματικά τμήματα (οι μισθοφόροι πάντοτε ήταν ένας εύκολος τρόπος καταπολεμήσεως της ανεργίας…) και σε αντάλλαγμα λαμβάνει πολιτική στήριξη από τη Γαλλία, αλλά, και οικονομική αφού ο δανεισμός πολεμικού υλικού -εκτός του εξευμενισμού των στρατιωτικών- μειώνει τον αμυντικό προϋπολογισμό.
Εαν η ελληνική κυβέρνηση έχει πλήρη συναίσθηση των κινδύνων αλλά και των ωφελημάτων ενός τέτοιου εγχειρήματος, τότε καλώς πράττει. Άλλωστε, η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. δεν είναι μόνο στα χαρτιά, ούτε συνεπάγεται μόνον ωφέλη. Η ενεργός συμμετοχή μας σε τέτοιου διαμετρήματος διεθνής παίγνια -κατ’ αρχήν- σαφώς αναβαθμίζει τη θέση μας, άρα είναι προς το συμφέρον της χώρας. Όμως, έχω πολύ μεγάλη αμφιβολία για τις πραγματικές δυνατότητες της -τρικομματικής, μην ξεχνάμε…- κυβερνήσεως, αλλά, και εν γένει του φαύλου και ανίκανου πολιτικού συστήματος να φέρει εις πέρας, επιτυχώς, τέτοια εγχειρήματα! Και μόνον η παρουσία στις κρίσιμες θέσεις των Υπουργών Εθνικής Αμύνης και Εξωτερικών, προσώπων όπως ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, αποτελεί από μόνη της παράγοντα αποτυχίας!!!
Περαιτέρω, έχω μεγάλη αμφιβολία για τη δυνατότητα -και τη θέλσηση- της κυβερνήσεως να διαπραγματευθεί με σοβαρότητα και αξιοπιστία και να αντλήσει τα μέγιστα δυνατά ωφέλη από την ανάληψη ενός τέτοιου ρίσκου. Στην πραγματικότητα, το ζήτημα δεν είναι μόνο στρατιωτικό ή -έστω- πολιτικό. Είναι πρωτίστως ζήτημα κοινωνικής δομής και αντιλήψεως! Είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία να δει τα στρατεύματά της να εμπλέκονται σε επιχειρήσεις επιβολής/προστασίας οικονο μικών συμφερόντων; Στην πραγματικότητα, όλοι οι πόλεμοι έχουν οικονομικό υπόβαθρο και θα ήταν παράλογο να είναι αλλοιώς. Όμως, το ότι οι αφορμές είναι εθνικού χαρακτήρος παίζει τεράστιο ρόλο για την αποδοχή τους από τις εμπλεκόμενες κοινωνίες. Είναι εντελώς διαφορετικό να ζητάς από τον μέσο έλληνα (γαλουχημένο με την αντίληψη ότι οι πόλεμοι δεν αφορούν την Ελλάδα, η οποία δεν διεκδικεί τίποτα, εκτός και αν μας επιτεθεί η Τουρκία) να πολεμήσει αμυνόμενος από το να συμμετάσχει σε εκστρατείες σε εξωτικές χώρες, με τη φαιοκόκκινη προπαγάνδα -και ότι υποκρύπτεται πίσω της- να ουρλιάζει κατά τους διεθνούς ιμπεριαλισμού που παρασύρει τη χώρα μας σε περιπέτειες. (Το ότι η ίδια αυτή κοινωνία θεωρεί μέγιστο των Ελλήνων αν όχι της ανθρωπότητος τον Αλέξανδρο, ο οποίος διενήργησε -και έπραξε άριστα, όπως αποδείχθηκε- κατακτητικούς πολέμους, ελάχιστη πολιτική σημασία έχει!)
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
