Για πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά της Γαλλίας , ένας εν ενεργεία Πρόεδρος έρχεται δεύτερος στην αναμέτρηση του πρώτου γύρου Προεδρικών Εκλογών.
Υπό αυτή την έννοια ο Σοσιαλιστής υποψήφιος Φρανσουά Ολάντ πήρε – τουλάχιστον στο πρώτο γύρο- μια καθαρή και σημαντική νίκη(28,4% έναντι 27,1% του Σαρκοζί).
Η αποτυχία , τουλάχιστον σε αυτό τον γύρο του Νικολά Σαρκοζί , είναι άμεσα συνδεδεμένη αφ΄ενός μεν με μια προβληματική και ακατανόητη προεκλογική εκστρατεία, αλλά και από μια ιδιαίτερα προβληματική Προεδρική θητεία και πρωτίστως σε ότι αφορά την διαχείριση της οικονομικής κρίσης και της άκριτης και μονότονης στήριξης της πολιτικής άγριας λιτότητας της Μέρκελ.
Ακόμα και η στροφή που έκανε επαναφέροντας σε πρώτο πλάνο τα θέματα του «Νόμου και της Τάξης» , αλλά και των μεταναστών , που του είχαν δώσει ώθηση στη εκστρατεία του πριν 5 χρόνια , μάλλον δεν τον βοήθησαν .
Αντίθετα η ατζέντα αυτή που ήλθε και πάλι στη πρώτη γραμμή «έστρωσε το χαλί» για την επέλαση της Άκρας Δεξιάς , του Εθνικού Μετώπου της Μαρί Λεπέν (μέχρι τα μεσάνυχτα τα ποσοστά της κινούνταν στο ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο των 18,5%) . Τα ποσοστά της Λεπέν είχαν υποεκτιμηθεί στις δημοσκοπήσεις , κάτι που είχε γίνει και με τον πατέρα της Ζαν Μαρί Λεπέν το 2002 , όταν πέρασε στο δεύτερο γύρο με αντίπαλο τον Ζακ Σιράκ και αφήνοντας έξω τον Σοσιαλιστή Ζοσπέν.
Η «έκρηξη» της ακροδεξιάς στη Γαλλία , δεν φαίνεται να εκπλήσσει πολλούς (ίσως περίμεναν πιο χαμηλά ποσοστά (κάτι μεταξύ 13-15%) και αυτό και γιατί η άκρα δεξιά από τα μέσα της δεκαετίας του 80 αποτελεί μια παράμετρο (αύξουσα) του πολιτικού συστήματος στην Γαλλία , αλλά και γιατί στις περισσότερες πλέον Ευρωπαϊκές χώρες λαϊκίστικα ακροδεξιά κόμματα με φασίζουσες αποχρώσεις αποτελούν συνισταμένες του πολιτικού συστήματος και σε μερικές περιπτώσεις μετέχουν και σε κυβερνήσεις συνεργασίας (π.χ Ολλανδία , Αυστρία κ.α).
Και βέβαια εδώ είναι ένα μεγάλο στοίχημα , για το αν δηλαδή η έξοδος από την κρίση δρομολογηθεί πάνω στην ελπίδα, στην προοπτική και στο σχέδιο με προτάσεις ή μέσα από τον φόβο, την μιζέρια και τον εγκλωβισμό σε λαϊκίστικες κορώνες .
Ο Μελανσόν , ο υποψήφιος του «Μετώπου της Αριστεράς» (που μέχρι τα μεσάνυχτα είχε ένα ποσοστό της τάξης του 11,7%) , είναι και αυτός από τις εκπλήξεις της αναμέτρησης . Η πέραν του Σοσιαλιστικού Κόμματος , Αριστερά στη Γαλλία, είχε να δει διψήφιο ποσοστό σε Προεδρικές Εκλογές από εκείνο το 15,6 του Ζώρζ Μαρσέ το 1981 (στον πρώτο γύρο), όταν για πρώτη φορά αναδεικνύεται Πρόεδρος Σοσιαλιστής , ο αείμνηστος Φρανσουά Μιτεράν. Η καμπάνια του Μελανσόν (που προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα από το οποίο αποχώρησε), είχε το ιδιαίτερο στοιχείο της μεγάλης κινητοποίησης κόσμου και του ριζοσπαστικού λόγου που άρθρωσε ιδιαίτερα για την κρίση και το θέμα της Ελλάδας . Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι πιθανότατα θα πήγαινε πιο ψηλά (μεταξύ 13% και 15%). Ωστόσο οι υποθήκες που έβαλε για την Γαλλική Αριστερά είναι σημαντικές και πιθανά να φανούν και στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Ο ηττημένος Σαρκοζί του πρώτου γύρου , διαμήνυσε ότι οι εκλογική μάχη αρχίζει από την αρχή , αφού διεκδικεί το «μερίδιο του λέοντος» από το ποσοστό της Μαρί Λεπέν (οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το 80% των ψηφοφόρων της Λεπέν θα κατευθυνθεί στον Ν. Σαρκοζί και το 18% στον Φ.Ολάντ στον δεύτερο γύρο).
«Μήλον της έριδος» στο κρίσιμο δεύτερο γύρο οι ψήφοι του Κεντρώου Φρανσουά Μπαϊρού (9,14%) που τις διεκδικούν και οι δύο μονομάχοι του δεύτερου γύρου. Ο ίδιος ο κ. Μπαϊρού ξεκαθάρισε πως πρώτα θα ακούσει το έχουν να πουν οι δύο υποψήφιοι και μετά θα πάρει τις αποφάσεις του.
Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στις 6 Μαϊου στις κάλπες του 2ου γύρου , που θα συμπέσουν με τις δικές μας εθνικές εκλογές …
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
