Περίβλημα βελούδινου γαντιού που κρύβει σιδερένια γροθιά, επέλεξε η Τουρκία για να απαντήσει στην ρηματική διακοίνωση που υπέβαλλε ο έλληνας ΥΠΕΞ Δ. Αβραμόπουλος στον ΟΗΕ, αναφορικά με την «άδεια» που έδωσε η Τουρκία, προκειμένου να ξεκινήσει διεξαγωγή ερευνών για υδρογονάνθρακες στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Η Ελλάδα ενημέρωσε τα Ηνωμένα Εθνη για την προκήρυξη ερευνών από την Τουρκία σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στοχεύοντας έτσι να κατοχυρωθούν τα ελληνικά δικαιώματα που απορρέουν από το εθιμικό, αλλά και από το συμβατικό δίκαιο της θάλασσας.
Στην απαντητική ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ, επισημαίνεται ότι η τουρκική πλευρά , που κάποιοι καλοδιάθετοι εδώ ερμήνευσαν ως αποδοχή του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους της Αγκυρας, αναφέρεται, μεταξύ άλλων: «Οι εν λόγω ισχυρισμοί της Ελλάδος δεν έχουν κάποια βάση στο Διεθνές Δίκαιο. Οι άδειες που έδωσε η Τουρκία από το 2007 μέχρι τώρα στον ΤΡΑΟ (σ.σ. κρατική εταιρία της Τουρκίας για έρευνες) είναι εντός των ορίων της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και υπάρχουν κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας για έρευνα και εξόρυξη φυσικών πηγών στους τομείς αυτούς. Η Τουρκία θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα δικαιώματά της αυτά που πηγάζουν από το Διεθνές Δίκαιο. Ενώ γίνονται τα απαιτούμενα βήματα για την προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, θα συνεχιστεί η συμπεριφορά μας για τη συνέχιση της ανάπτυξης των σχέσεών μας με την Ελλάδα και το να επωφελούμαστε από τους διαύλους διαλόγου που δημιουργήθηκαν με σκοπό την επίλυση των προβλημάτων».
Όπερ σημαίνει ότι η Τουρκία προσχηματικά επικαλείται το διεθνές δίκαιο χωρίς να το έχει αναγνωρίσει, όσον αφορά την πτυχή του Δικαίου της Θάλασσας. Επικαλείται «τουρκική υφαλοκρηπίδα», χωρίς να υφίσταται τέτοια νομική οντότητα, αναγνωρισμένη και εδραζόμενη στο διεθνές δίκαιο, και παρακάμπτει ως ανύπαρκτο το Καστελόριζο. Λέγοντας τουρκική εννοεί ουσιαστικά την Ελληνική υφαλοκρηπίδα(!), για την οποία φυσικά η Ελλάδα έχει μεριμνήσει να μην κατοχυρώσει, επειδή ο συσχετισμός δύναμης στην περιοχή του Αιγαίου είναι ανισοβαρής υπέρ της Τουρκίας … Ετσι η …σύμμαχος έχει παραχωρήσει παράνομα άδειες για έρευνα σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!!
Η Ελληνική κυβέρνηση με τη ρηματική διακοίνωση στα Ηνωμένα Εθνη, στοχεύει να εγγράψει υποθήκη στο διεθνές θεσμικό στάτους που διέπει τις σχέσεις των κρατών, αλλά και να αποτρέψει τις διεθνείς εταιρίες να συμμετάσχουν στις έρευνες -αποτελεί πάγια επιχειρηματική επιλογή αυτών των εταιριών να μην εμπλέκονται σε έρευνες επί διαφιλονικούμενων περιοχών. Ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για το πλοίο «Πολάρκους» που αποτελεί τουρκική ιδιοκτησία, και μπορεί να δρα αυτόνομα, καθ΄ υπαγόρευση της γείτονος, σε περιοχές που η κυβέρνησή της επιλέγει.
Το πρόβλημα είναι το γνωστό και διαχρονικό της Ελλάδας, ότι δεν έχει συγκεκριμένη και επεξεργασμένη σε βάθος χρόνου στρατηγική. Ο πρωθυπουργός (υπό το βάρος των ευθυνών;) υπαναχώρησε από τα μεγάλα και …ηρωικά που διακήρρυτε προεκλογικά: όχι μόνο δεν ανακήρυξε ΑΟΖ, αλλά και τώρα εγκλωβισμένος στα τρέχοντα, αρκείται να δρα αντανακλαστικά τρέχοντας πίσω από την προγραμματισμένη τουρκική αποφασιστικότητα . Αποτέλεσμα είναι οι διεθνείς παράγοντες που ορέγονται μερίδιο στους υδρογονάνθρακας της χώρας, να παρεμβαίνουν κατά το συμφέρον τους, σε μια Ελλάδα υποσκαμμένη από την κρίση που γίνεται άθυρμα των θελήσεών τους. Π.χ. ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ερικ Ρούμπιν, συστήνει στην ελληνική πλευρά χαμηλούς τόνους προκειμένου να μην θυμώσει η Τουρκία (σ.σ. κάτι παρόμοιο ειπώθηκε και στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ κατά την επίσκεψή του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, με διπλωματικό φυσικά τρόπο). Οι ΗΠΑ κάποια στιγμή θα παίξουν τον καλό διαμεσολαβητή με στόχο να απομυζήσουν την μερίδας του λέοντος, στα αιγαιακά κοιτάσματα. Κάτι παρόμοιο ορέγεται και ο γάλλος πρόεδρος Ολάντ, ο οποίος κατά την εδώ επίσκεψή του, πρότεινε αμέριστη συνεργασία στο ίδιο θέμα, (ότι ορέγεται ο καθένας), ενώ εκ του σύνεγγυς παρακολουθούν οι Ρώσοι. Η Ελλάδα, απλώς κάνει ασκήσεις ισορροπίας μεταξύ αμερικανών και ευρωπαίων, χωρίς να υπάρχει ορατή κατάληξη.
Αν κάτι αναδεικνύει η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ, είναι ότι υπάρχει ζήτημα εθνικής κυριαρχίας στη διαφιλονικούμενη ζώνη. Οι υδρογονάνθρακες μπορεί να πυροδοτήσουν έκρυθμες καταστάσεις και η Ελλάδα, υπό το βάρος της κρίσης και της ανάγκης , δεν θα μπορεί να αρθρώσει αποτελεσματική αντίσταση. Προβάλει πλέον ορατό το πρόβλημα υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και των όποιων ωφελημάτων αυτό μας προσφέρει, ως ζωτικός χώρος και πλουτοπαραγωγική πηγή – και αυτό καμιά σχέση δεν έχει με δήθεν εθνικισμούς…
ΥΓ: Και κάτι τελευταίο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολεμικές ιαχές στις ανακοινώσεις του για το θέμα, δεν καλύπτουν την έλλειψη θέσεων… Αύριο μπορεί να είναι η κυβέρνηση της χώρας και να αναγκαστεί να διαχειριστεί αυτός τα καυτά εθνικά θέματα, που δυστυχώς είναι άλλου βεληνεκούς και επικινδυνότητας, με τα (σοβαρά ούτως ή άλλως) προβλήματα του κατώτατου μισθού ή των απολύσεων. Η διαχείριση των εθνικών θεμάτων θα έχει επιπτώσεις δεκαετιών για τη χώρα, την ισχύ της, την οικονομική της ανθηρότητα και επάρκεια, την ύπαρξή της…