Μοιάζουν οι σχέσεις Ελλάδας – Βουλγαρίας με αυτές της Γαλλίας και της Γερμανίας; Το ερώτημα προκύπτει από το συμπέρασμα του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά τη χθεσινή του συνάντηση με τον πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ. Ο Κάρολος Παπούλιας γνώστης της ιστορίας και με στενούς δεσμούς στη γειτονική χώρα είναι ο πλέον κατάλληλος σε τέτοιου είδους παραλληλισμούς. Κι αλήθεια είναι πως η επισήμανση του δεν απέχει της πραγματικότητας.
Οι σχέσεις των δυο χωρών δοκιμάστηκαν αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την κρίση Ελλάδας – Τουρκίας τον Μάρτη του 87. Ήταν τότε στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου που ο σημερινός Πρόεδρος, ως υπουργός των Εξωτερικών τότε, ευτύχησε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Εκτελώντας εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου μετέβη στη Σόφια ζητώντας από τον πρόεδρο Ζίφκοφ να στείλει στρατεύματα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα σε μια ένδειξη ενεργοποίησης του ελληνο-βουλγαρικού άξονα εναντίον της Τουρκίας.
Ήταν η κίνηση που λειτούργησε καταλυτικά στην εκτόνωση της κρίσης, καθώς η Αθήνα έδειξε πως δεν θα δίσταζε να κινηθεί εκτός πλαισίου συμμαχιών (ΕΕ, ΝΑΤΟ) για να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα. Μπροστά στον κίνδυνο να υπάρξει εμπλοκή της ΕΣΣΔ σε μια διένεξη δυο χωρών του ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοι παρενέβησαν για να αποτρέψουν την κλιμάκωση της κρίσης πολεμική σύγκρουση.
Έκτοτε πολλά άλλαξαν. Το Ανατολικό Μπλοκ κατέρρευσε και η Βουλγαρία βρέθηκε να αναζητά την ένταξη της στην ΕΕ με μοναδικό διαβατήριο την ελληνική στήριξη. Μια στήριξη που προέκυψε σε πολιτικό επίπεδο και αποτυπώθηκε σε οικονομικό επίπεδο με την ισχυρή παρουσία ελληνικών επιχειρήσεων στη γειτονική χώρα. Σήμερα οι δυο χώρες συνεργάζονται σε μια σειρά από τομείς, την ίδια ώρα που οι ελληνικές επιχειρήσεις τυγχάνουν της εκτίμησης, της προστασίας και των διευκολύνσεων του βουλγαρικού κράτους.
Στα ταραγμένα Βαλκάνια των αλυτρωτισμών και του εθνικιστικού οίστρου, ο “άξονας” Ελλάδας – Βουλγαρίας υπάρχει ως εγγυητής της ασφάλειας και της σταθερότητας. Δεν είναι τυχαίο πως οι δυο χώρες τηρούν κοινή στάση έναντι της πΓΔΜ και του αιτήματος της ένταξης σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, καταδικάζοντας τον “μακεδονικό εθνικισμό” και απαιτώντας αποδείξεις για σχέσεις καλής γειτονίας.
Είναι αυτή η σχέση που συνιστά ίσως τη μοναδική σταθερά σε μια πλευρά της Ευρώπης που ιστορικά συνιστά μια περιοχή αστάθειας και αβεβαιότητας. Για αυτό, ίσως και ο Κάρολος Παπούλιας προέβη σε αυτόν τον παραλληλισμό.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι η διατήρηση και ενίσχυση των διμερών σχέσεων των δυο χωρών, ώστε η σχέση αυτή αλληλεξάρτηση να εμπεδωθεί στους δυο λαούς που αντιλαμβάνονται πλέον ξεκάθαρα πως το μέλλον τους είναι κοινό.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
