ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ Ή ΔΙΑΛΥΣΗ

Μοίρασε το

Θα μείνει η Ευρώπη με σταυρωμένα χέρια να την καταπιεί η δίνη της κρίσης χρέους; Επισήμως η απάντηση είναι αρνητική – κρίνοντας τουλάχιστον από τις προσπάθειες που καταβάλουν οι Βρυξέλλες. Ήδη ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι, ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής έχει ετοιμάσει και θα παρουσιάσει στους ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης, σχέδιο στο οποίο προβλέπει τη δημιουργία ενός κεντρικού προϋπολογισμού της Ευρωζώνης που θα υποχρεώνει και θα δεσμεύει τα κράτη-μέλη (μέσω της υπογραφής σχετικών Μνημονίων) σε συγκεκριμένα μέτρα και χρονοδιαγράμματα για δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις.

Πρόκειται για συγκεκριμένη προσπάθεια οικονομικής ενοποίησης κι ένα απτό βήμα που εφόσον υλοποιηθεί θα ικανοποιήσει τους Ευρωπαϊστές. Δεν είναι ωστόσο καθόλου βέβαιο αν θα ικανοποιήσει και το Βερολίνο, παρ’ ότι πρωτοστατεί στην επιβολή αυστηρών ελέγχων στις υπερχρεωμένες οικονομίες μεταξύ των οποίων της Γαλλίας και της Ιταλίας. Κι αυτό διότι το …ευρωπαϊκό ισοδύναμο σε μια τέτοια προοπτική είναι η ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος και η καθιέρωση ενός ενιαίου μηχανισμού εποπτείας των ευρωπαϊκών τραπεζών – κάτι που δεν επιθυμεί η Μπούντεσμπανκ…

Είναι λοιπόν σαφές πως οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει για ένα τόσο σημαντικό βήμα και αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ο πρόεδρος της ΕΕ κρατά μικρό καλάθι, μιλώντας για σχέδιο “υπό διερεύνηση”. Από την άλλη πλευρά ωστόσο ο χρόνος πιέζει για την ταχύτερη δυνατή λήψη των οριστικών αποφάσεων, καθώς, όσο διατηρείται η εκκρεμότητα και δεδομένης της πίεσης που ασκούν οι αγορές σε Ισπανία και Ιταλία, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει με διάλυση.

Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια των Ευρωπαϊστών να διατηρηθεί ο ταχύς ρυθμός για την υλοποίηση της τραπεζικής ένωσης, παράλληλα με την καθιέρωση ενιαίας εποπτικής αρχής, άσχετα αν το Βερολίνο προσπαθεί να την επιβραδύνει, θα παραμείνει ένα “μέτρο προτεραιότητας”. Πόσο μάλλον που στην Ευρωζώνη των 17 δημιουργείται ένα ρεύμα αποδοχής της ανάγκης για μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό στη λήψη των αποφάσεων της ΕΕ – κάτι ωστόσο που θα απαιτήσει αλλαγές στις ευρωπαϊκές συνθήκες.

Το πολιτικό ζητούμενο πάντως μιας τόσο μεγάλης αλλαγής – είναι το κατά πόσο θα αποβεί επωφελής για τους Ευρωπαίους πολίτες. Και είναι ζητούμενο, πια, λόγω της κρίσης χρέους, η οποία έπληξε την αξιοπιστία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, παραχωρώντας ζωτικό χώρα στους Ευρωσκεπτικιστές, οι οποίοι, μέσω της έντονης αμφισβήτησης και κριτικής που ασκούν, επαναφέρουν την ιδέα της επιστροφής στους εθνικούς εγωκεντρισμούς.

Καλώς ή κακώς, η Ελλάδα είναι το “πεδίο επιχειρήσεων” της συγκεκριμένης σύγκρουσης, η έκβαση της οποίας (παραμονή στο ευρώ ή έξοδος κι επιστροφή στη δραχμή) θα καθορίσει το μέλλον της Ευρώπης.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου