Πάνω στην σημαία του Ισραήλ βρίσκεται το εξάκτινο αστέρι του Δαυίδ, αποτελούμενο από δύο αλληλοδιαπλεκόμενα τρίγωνα. Μήπως το μπλε αυτό ιερό αστέρι συμβολίζει την καταστροφή για τους Παλαιστίνιους στη Γάζα;
Από τότε που, δικαίως, ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ το 1948 μέχρι σήμερα, πολλά έχουν συμβεί. Το κράτος του Ισραήλ οικοδομεί σιγά-σιγά μία πανίσχυρη πολεμική μηχανή και, έτσι, καταφέρνει να διεκδικεί και να κερδίζει αρκετά εδάφη. Σε στρατιωτικούς όρους, η συνεχής πολεμική ετοιμότητα από τη μία και από την άλλη, όπως μας έδειξε και ο Πόλεμος των Έξι Ημερών του 1967, «μία από τις πιο σημαντικές στρατιωτικές νίκες στην ιστορία» [1], το οπλισμένο σαν αστακός Ισραήλ είναι πιο ισχυρό από όλους τους αραβικούς στρατούς μαζί. Αυτή η τρομερή «ισχύς» οδηγεί στην έπαρση και την αλαζονεία ακόμη και τους σοφούς Εβραίους.
[quote text_size=”small”]
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί συμβαίνει αυτό, παρότι οι Εβραίοι ιστορικά έχουν υποστεί τα πάνδεινα και το Ισραήλ είναι ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος;
[/quote]
Ίσως, χρειάζεται να ανατρέξουμε στην Πολωνία. Γιατί εκεί; Η Πολωνία είναι πλέον τόπος προσκυνήματος για τους Εβραίους όπου γης. Αν κάποιος έχει την τύχη να ρωτήσει διάφορους ξεναγούς στη Βαρσοβία, Κρακοβία και στο Άουσβιτς: «Τι λένε οι Εβραίοι που έρχονται εδώ για όσα συνέβησαν;». Θα σου απαντήσουν πως απορούν τρομαγμένοι: «Γιατί θανατώθηκαν τόσο εύκολα τόσοι πολλοί;», «γιατί δεν εξεγέρθηκαν πριν να είναι πολύ αργά;», «γιατί δεν πήραν τα όπλα;» [2] Αυτές οι εύλογες απορίες των επισκεπτών, στο Ισραήλ μετουσιώνονται σε Μεγάλη Εμμονή. Βλέπουν παντού κίνδυνο.
Έτσι, οι Εβραίοι σήμερα, χωρίς να το θέλουν, καταστρέφουν έναν ολάκερο λαό, οδηγώντας τον στο χείλος του γκρεμού και της αβύσσου, και τον κατακρεουργούν. Το πρωτοφανές 87% των Εβραίων «πολιτών-στρατιωτών» υποστηρίζει τις επιχειρήσεις στη Γάζα για την εξόντωση της Χαμάς και την καταστροφή των τούνελ [3]. Ένας από τους ελάχιστους γνωστούς δημοσιογράφους στο Ισραήλ που εναντιώνονται στον πόλεμο είναι ο Gideon Levy. Ο παλαιστινιακός λαός από την άλλη, οι παλαιστίνιοι ηγέτες και οι άλλοι Άραβες ηγέτες, δεν είναι διόλου άμοιροι ευθυνών για αυτά τα χάλια και για το ότι δεν έχει βρεθεί λύση επί τόσες δεκαετίες.
[quote text_size=”small”]
H Γάζα, χωρίς υπερβολή, είναι «το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης του 21ου αιώνα». Η Δυτική Όχθη ακολουθεί από κοντά.
[/quote]
Αυτό πρέπει να αλλάξει, διότι αυτή η κατάσταση πρώτα απ’ όλα εξευτελίζει τους εν ζωή Εβραίους και μετά ακυρώνει τη βαρυσήμαντη ιστορική τους πορεία, που συνεισέφερε πληθώρα επιτευγμάτων στα γράμματα και τις τέχνες.
Το Ισραήλ έχει ηθικό δικαίωμα απέναντι στους Παλαιστίνιους να τους φερθεί πολιτισμένα και να τους βοηθήσει. Οι Εβραίοι είναι σοφοί, αλλά το κράτος του Ισραήλ διαπνέεται από λογικές εποχών που σήμερα θα είχαμε την τάση να τις θεωρούμε οριστικά ξεπερασμένες, καθώς κυριαρχείται από αρχέγονα ένστικτα και εμμονές.
[quote text_size=”small”]
Το κράτος του Ισραήλ, όπως συμπεριφέρεται, «εξυπηρετεί και συνάμα βλάπτει» τα συμφέροντα των Εβραίων.
[/quote]
Είναι πρώτα στο χέρι των Εβραίων το να κριθεί ο βαθμός πολιτισμού και των δύο λαών, Εβραίων και Παλαιστινίων. «Δυστυχώς», την μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στην ανθρωπότητα την έχουν οι Εβραίοι. Στα στενά γεωγραφικά πλαίσια όμως, η ανθρωπότητα είναι η Παλαιστίνη, ο γείτονας του Ισραήλ. Δεν πρέπει κάποτε να συνυπάρξουν; Γιατί όχι και σαν ομοσπονδιακό κράτος;
Ειδάλλως, η ιστορία θα ξαναγραφτεί για τους καλούς και συμπαθείς Εβραίους, «τα εγγόνια του Μωυσή» και αυτή τη φορά θα τους καταγράψει –με καθόλου κολακευτικά λόγια– παραδείγματος χάριν ως «τα εγγόνια του αποτυχημένου Χίτλερ». Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τι είχε δηλώσει η τέταρτη Ισραηλινή πρωθυπουργός Golda Meir: «μετά το Ολοκαύτωμα, οι Εβραίοι έχουν δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν». [4]
——————————-
[1] Max Hastings, «Six Days that shook the world», (Daily Mail, 2007)
[2] Από έρευνα και συζητήσεις στην Πολωνία, μεταξύ 2010-2012, για το βιβλίο μου «The Black Birds of Warsaw» που έχει σχέση με το Ολοκαύτωμα (σε διαδικασία ολοκλήρωσης)
[3] Αυτό είναι το ποσοστό σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που έγινε στο Ισραήλ και αναμετέδωσε το CNN (29 και 30 του Ιούλη)
[4] Gideon Levy, «Denial is not a reason for arrest», (Haaretz, 26 Φεβρουαρίου 2006)
Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.tovima.gr
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
