Ο Δημήτρης Ελέας μιλά για την δεύτερη Ελλάδα που υπάρχει στην Αμερική. Ζώντας χρόνια εκεί γνώρισε από κοντά τους Έλληνες μετανάστες που δεν ξέχασαν ποτέ την Ελλάδα. Και που πάντα έξω από τα σπίτια τους άφηναν να κυματίζει η ελληνική σημαία.
Ο Δημήτρης Ελέας εκτιμά ότι Η Ευρώπη με τις επιλογές των φτωχοποιημένων πολιτών της κινδυνεύει να χάσει τα πάντα και να πέσει στα γόνατα ‒μέσω της Ακροδεξιάς‒ του νεοφιλελευθερισμού, του βάρβαρου οικονομικού πολέμου, της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών…
Ο Δημήτρης Ελέας σημειώνει ότι στη νέα τιτάνια προσπάθεια για την Ελλάδα, όλοι χρειάζονται. Ο καθένας μας με το κεφάλι ψηλά να βοηθήσει στη γειτονιά του, στον χώρο του και στο χωριό του. Ίσως και να χρειάζεται σε κάποιο βαθμό να προχωρήσουν οι Έλληνες αυτήν τη φορά από «ships to sheep».
Ο Δημήτρης Ελέας επισημαίνει ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει τα όρια της ύβρεως και αν κάνει κάποιο μεγάλο λάθος, θα βρει όλον τον κόσμο απέναντί της. Αν η Ελλάδα προσπεράσει το παγόβουνο στην κυπριακή Α.Ο.Ζ., ίσως μετά από μερικά χρόνια να βρεθεί σε θέση ισχύος.
Ο Δημήτρης Ελέας σημειώνει ότι είναι πρώτα στο χέρι των Εβραίων το να κριθεί ο βαθμός πολιτισμού και των δύο λαών. «Δυστυχώς», την μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στην ανθρωπότητα την έχουν οι Εβραίοι. Στα στενά γεωγραφικά πλαίσια όμως, η ανθρωπότητα είναι η Παλαιστίνη.
Ο Δημήτρης Ελέας σημειώνει πως όταν μια χώρα δεν έχει σοβαρούς διανοούμενους, δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά από τους πολίτες μόνο, όσο και αν ο ρόλος του κάθε πολίτη είναι σημαντικός, ή να περιμένεις πολλά από του κομματικούς μηχανισμούς που ξεπηδούν σαν μανιτάρια.
Πολλές οι διαπιστώσεις – σχεδόν καθημερινά – στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα για την «τύχη» της σημερινής Ελλάδας. Οι διαπιστώσεις είναι πολλές και οι καλές προτάσεις λίγες. Συμβαίνει επίσης το παράδοξο στο πολιτικό φάσμα, κάποιοι που έχουν αντιληφθεί τα προβλήματα της κοινωνίας καλύτερα, να είναι αυτοί ακριβώς που δεν έχουν να προσφέρουν αξιόπιστες λύσεις…
Οι κοινωνίες ενσωματώνουν φαινόμενα ρατσισμού… Mέρες του πρόσφατου παρελθόντος μας κληροδότησαν πικρές αλήθειες στις οποίες
Ο πολίτης που πρέπει να εργάζεται και να εργάζεται σκληρά μένει άνεργος, ίσως η εποχή
