“ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ” ΓΙΑ ΙΤΑΛΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.

Μοίρασε το

Έπαιζαν κρυφτό οι «μεγάλοι» της Ε.Ε, ενώ έβλεπαν πως η Ελλάδα πάει στα «βράχια» και στην καταστροφή, αλλά απόφευγαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, αφήνοντας ουσιαστικά την Ελλάδα να οδηγηθεί στην κατάρρευση και στα «νύχια» των διεθνών τοκογλύφων. Αν αντί για «κρυφτούλι» και «απόλυτα μυστικές διαβουλεύσεις» οι ισχυροί της Ε.Ε, έθεταν το Ελληνικό αλλά και το Ιταλικό πρόβλημα επί τάπητος, τουλάχιστον η Ελλάδα δεν θα έχανε δύο χρόνια να βολοδέρνει και να καταλήξει να είναι το πειραματόζωο των πιο σκληρών πολιτικών που εφαρμόστηκαν ποτέ.  

Μία από τις άγνωστες και δραματικές  πτυχές δραματικές  πτυχές του  μυστικού παρασκηνίου γύρω από το Ελληνικό αλλά και το Ιταλικό πρόβλημα του χρέους και των ελλειμμάτων, όπως εκτυλίχτηκε 2 περίπου χρόνια πριν η Ελλάδα μπει στη «πρέσα των μνημονίων» και πριν η Ιταλία περάσει στις σκληρές πολιτικές λιτότητας και κοινωνικής απορρύθμισης που πρόσφατα οδήγησαν στο «εκλογικό όχι» με την καταβαράρθρωση του Μόντι και την δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα για την Κεντροαριστερά, φέρνει στην δημοσιότητα το NEW DEAL .

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες από σοβαρούς πολιτικούς κύκλους – που ενεπλάκησαν και εμπλέκονται στις διαβουλεύσεις- και οι οποίες επιβεβαιώνονται και από κύκλους των Βρυξελλών , από τις αρχές του 2008 οι Βρυξέλλες «πονοκεφάλιαζαν» με τις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Ιταλίας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες , το κεντρικό πρόβλημα που ετίθετο σε «ανώτατους αλλά πολύ κλειστούς κύκλους» ήταν το ενδεχόμενο μη πρόσβασης της Ιταλίας και της     Ελλάδας σε δανεισμό μέσω των Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες προς τα τέλη Ιανουαρίου συγκροτήθηκε η περίφημη «Μυστική Επιτροπή» . Επρόκειτο για μια πολύ κλειστή ομάδα η οποία συγκροτήθηκε και λειτούργησε για περίπου  8 μήνες σε απόλυτα μυστικές συνθήκες , προκειμένου να επεξεργαστεί τις «περιπτώσεις Ελλάδας και Ιταλίας».

Η «Μυστική Επιτροπή» αποτελούνταν από την Γερμανία, την Γαλλία, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Κομισιόν. Όλες  οι συσκέψεις της ομάδας αυτής γίνονταν μυστικά και είχαν ως θέμα πρωτίστως την οικονομική κατάσταση στην Ιταλία , αλλά και την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας . Βασικό σενάριο που επεξεργάζονταν η κλειστή αυτή ομάδα ήταν : «Τι θα γίνει αν ένα πρωί η Ιταλία ή και η Ελλάδα , βγουν να δανειστούν και οι αγορές δεν ανταποκριθούν». Στα εναλλακτικά σενάρια που επεξεργάστηκαν κυριαρχούσε η αυτό της δημιουργίας ενός μηχανισμού που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να στηρίξει την Ιταλία (που φόβιζε για το οικονομικό της μέγεθος και τις συνέπειες που θα υπήρχαν)  αλλά και την Ελλάδα.  Στην «Μυστική Επιτροπή» μετείχαν έμπιστοι προσωπικοί απεσταλμένοι της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ , του τότε Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί , του τότε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας   Ζαν Κλώντ Τρισέ και του Προέδρου της  Κομμισιόν Μανουέλ Μπαρόζο  και έδιναν αναφορά για την πορεία της διαβούλευσης και τα διάφορα εναλλακτικά σενάρια σε αυτούς και μόνο σε αυτούς.

 

Οι ισχυροί της Ευρώπης είχαν μυριστεί προς το που πάει η κατάσταση , απέφευγαν όμως να προχωρήσουν με συντονισμένα βήματα στην αποτροπή των χειρότερων και αν και έκαναν κάποιους σχεδιασμούς , ωστόσο δεν μπόρεσαν έγκαιρα να δημιουργήσουν έναν Ευρωπαϊκό πρωτίστως μηχανισμό διάσωσης – στήριξης στο πιθανό όπως αντιλαμβάνονταν από το 2008, όταν ξέσπαγε η παγκόσμια οικονομική κρίση με την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς , μέσω του οποίου θα αντιμετωπίζονταν η αδυναμία πρόσβασης στις αγορές της Ιταλίας και της Ελλάδας και πιθανότατα και άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.
Η «Μυστική Επιτροπή» , ολοκλήρωσε τον κύκλο της και τις εργασίες περί τα τέλη του 2008 , χωρίς όπως λένε οι πληροφορίες να έχει καταλήξει σε κάποιο σχήμα στήριξης κλυδωνιζόμενων ευρωπαϊκών χωρών και χωρίς να έχει διαμορφώσει ούτε μια σαφή στρατηγική για ενιαία Ευρωπαϊκή δράση σε περίπτωση ανάγκης.

 

Ωστόσο εκτιμάται ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «πέρασαν» στο εσωτερικό της Ελλάδας κάποια απόνερα από τις ζυμώσεις και τις «κρυφές διαβουλεύσεις» Γερμανών , Γάλλων , ΕΚΤ και Κομισιόν, χωρίς όμως να είναι απόλυτα εξακριβωμένο ότι η τότε πολιτική ηγεσία και ο πολιτικός κόσμος είχαν σαφή γνώση για του τι ακριβώς συζητιόνταν ή σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις να υπήρχε απλά ένας απόηχος χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες , που όμως πολύ πιθανά στη συνέχεια «μεταφράστηκε» σε κάποιες κινήσεις εντός Ελλάδας .

Εκείνη την κρίσιμη περίοδο της «Μυστικής Επιτροπής» και της συμμετοχής σε αυτή της ΕΚΤ , Αντιπρόεδρος τότε της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος (2002 -2010) μετέπειτα Πρωθυπουργός της Ελλάδας στην Κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά και συνεργάτης του Κώστα Σημίτη την περίοδο της Πρωθυπουργίας του. Ο Κώστας Σημίτης , που είχε και έχει καλές επαφές στην Ευρώπη , ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που επισήμως είχε «κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου» από το βήμα της Βουλής λέγοντας πως η χώρα κινδυνεύει να πάει στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αν δεν αλλάξει ρότα στην Οικονομία.

Ήταν συγκεκριμένα Δεκέμβριος του 2008 (λίγο μόνο διάστημα αφού είχε κλείσει τις διαβουλεύσεις της η «Μυστική Επιτροπή») που ο Κώστας Σημίτης γ έσπευσε να προαναγγείλει κάτι που ήδη συζητιόνταν ή διαισθάνοντο ότι ήταν στην ημερήσια διάταξη και μπορούσε να συμβεί.  Είπε χωρίς πολλές περιστροφές πως η χώρα κινδυνεύει να πάει στην αγκαλιά του .Τότε όλοι εν χορό τον διέψευσαν. Η συνέχεια όμως όχι. Ο  Κώστας Σημίτης, ή ήξερε κάτι παραπάνω  ή μπορούσε μέσα από έστω από ανεπίσημες και μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες  να εικάσει ή και να προβλέψει.

 

Αυτό όμως είναι μια παράμετρος , ίσως πρόβλεψη λόγω εμπειρίας , ίσως προειδοποίηση μέσω μιας μικρής πληροφόρησης κ.α .
Όμως πάλι λίγο μετά το κλείσιμο των διεργασιών της «Μυστικής Επιτροπής» (τέλη του 2008) , ακολουθεί στην Ελλάδα η απομάκρυνση του Γιώργου Αλογοσκούφη από το Υπουργε΄κιο Οικονομικών μέσω του ανασχηματισμού του Ιανουαρίου (9 Ιανουαρίου) του 2009. Ο Γ. Αλογιοσκούφης πήγαινε πάντα «πακέτο» με τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή , όμως έμεινε τελικά εκτός νυμφώνος .

 

Στην θέση του τοποθετήθηκε ο Γιάννης Παπαθανασίου.  Ο νέος τότε Τσάρος της Οικονομίας και μέσα στην κορύφωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης προχωράει σε ευρύτατης έκτασης δανεισμό καλύπτοντας τις ανάγκες του 2009 , αλλά μέρους του 2010 με το περίφημο «μαξιλάρι» δηλαδή ταμειακά διαθέσιμα ύψους 8 δις ευρώ. Τα Ελληνικά σπρέντς είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν, όμως το τελευταίο τρίμηνο του 2009 ήταν στις 129 μονάδες βάσης σε σχέση με τα γερμανικά.

 

Αυτά τα δύο γεγονότα, δηλαδή η αντικατάσταση Αλογοσκούφη και η  δημιουργία του μαξιλαριού ταμειακών διαθεσίμων (μέσω αυξημένου δανεισμού) , εκτιμάται ότι συνιστούσαν κάποιες κινήσεις της τότε Κυβέρνησης που πιθανότατα είχαν σχέση με τα όσα εκείνη την περίοδο, αφήνονταν αποσπασματικά να «διοχετευτούν» από τις διαβουλεύσεις της «Μυστικής Επιτροπής».
Στο ίδιο πλαίσιο , σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις , εντάσσεται και δέσμευση του Γιάννη Παπαθανασίου στην Κριστίν Λαγκάρντ (τότε Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας και στη συνέχεια επικεφαλής του Δ.Ν.Τ) σε δείπνο που είχαν στην Αθήνα , παραμονές Ευροεκλογών του 2010 , ότι η Κυβέρνηση θα έπαιρνε μέτρα αμέσως   μετά τις εκλογές . Μάλιστα τότε ο κ.Παπαθανασίου είχε γράψει (όπως εκ των υστέρων αποκάλυψε γάλλος δημοσιογράφος) σε χαρτοπετσέτα και την έδωσε στην κ. Λαγκάρντ , μια σειρά μέτρα τα οποία θα ελαμβάνονταν , όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η αύξηση στο ΦΠΑ , η συγκράτησδη μισθών στο Δημόσιο κ.α . Μετά βέβαια προκηρύχθηκαν  οι Εθνικές εκλογές και η ροή των πραγμάτων ήταν άλλη.

 

Πάντως φαίνεται πλέον καθαρά και από αυτή την πτυχή που έρχεται στην δημοσιότητα από το NEW DEAL το  πως οι ισχυροί της Ε.Ε , έβλεπαν τα δύσκολα , άφησαν όμως να χαθεί χρόνος λόγω σκοπιμοτήτων και απροθυμίας να υπάρξει κοινή Ευρωπαϊκή απάντηση . Χάθηκε πολύτιμος χρόνιος για την Ελλάδα να πάρει με την στήριξη των Ευρωπαίων πρωτοβουλίες για να ανακόψει τα χειρότερα και παραδόθηκε στα νύχια των τοκογλύφων . Αυτό που πρωτίστως ενδιέφερε του ισχυρούς της Ε.Ε από το 2008 ήταν να αποσοβηθεί η κατάρρευση της Ιταλίας που πιθανά θα τίναζε την Ευρωζώνη στον αέρα . Η Ελλάδα από τις επιλογές που φάνηκε να γίνονται ήδη από το 2008 από τους Ευρωπαίους , ήταν το πειραματόζωο επί του οποίου θα εφαρμόζονταν για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκή χώρα ακραίες πολιτικές , προκειμένου να μετρηθούν αντιδράσεις και να βγουν συμπεράσματα ή και διορθωτικές πολιτικές για το μεγάλο ευρωπαϊκό άγχος που ήταν και είναι η Ιταλία.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου