Η ώρα που η Ευρώπη θα λάβει τις οριστικές της αποφάσεις για την τύχη της Ελλάδας πλησιάζει. Οι επόμενες μέρες είναι καθοριστικές και θα κρίνουν αν και κατά πόσο οι Ευρωπαίοι εταίροι επιθυμούν την Ελλάδα ως ένα συντεταγμένο ευρωπαϊκό κράτος όπου λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί, ή ένα διαλυμένο κράτος της ευρωπαϊκής περιφέρειας όπου κυριαρχεί η ανομία και επωάζεται το νέο φασιστικό ευρωπαϊκό κίνημα; Τις επόμενες μέρες θα διαφανεί αν οι Ευρωπαίοι θα αποφασίσουν να διατηρήσουν εν ζωή το ελληνικό πειραματόζωο ή θα του δώσουν την τελευταία δηλητηριώδη δόση που θα το οδήγησε στον ακαριαίο θάνατο.
Αν οι Ευρωπαίοι έχουν αποφασίσει τον θάνατο της Ελλάδας δεν χρειάζεται παρά να επιτρέψουν στους τεχνοκράτες της Τρόικας να παραμείνουν αδιάλλακτοι απαιτώντας τα εξωφρενικά και εξοντωτικά μέτρα που ζητούν. Από τη στιγμή που εντελώς προσχηματικά οι Ευρωπαίοι ηγέτες (και κυρίως η Άνγκελα Μέρκελ) διαμηνύουν πως θα αποφασίσουν βάση της έκθεσης της Τρόικας (των υπαλλήλων τους δηλαδή), τυχόν ικανοποίηση των απαιτήσεων θα τύχει δυο αποτελεσμάτων: Είτε θα προκαλέσουν κυβερνητική κρίση, πτώση της κυβέρνησης, νέες εκλογές και ό,τι μπορεί να ακολουθήσει… Είτε θα δοκιμάσουν το όρια της κοινωνικής ανοχής και συνοχής που βρίσκονται ήδη σε ακραίο σημείο – κι ό,τι ήθελε προκύψει…
Η εμμονή τους είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταδείξει και αποδείξει στους Έλληνες πολίτες (που ανεξαρτήτως των όποιων ευθυνών των ιδίων ή συμπολιτών τους, του μικρότερου ή του μεγαλύτερου μεριδίου ευθύνης για την παρούσα κατάσταση) πως η εμπλοκή τους στη “διάσωση” της χώρας, ήταν προσχηματική με ιδιοτελή χαρακτηριστικά, ή, κατά μια μετριοπαθέστερη εκδοχή, επιβλαβής καθ’ ότι λανθασμένη.
Ας μη λησμονούμε ότι η συνταγή της Τρόικας εφαρμόζεται εδώ και τρία χρόνια και διαρκώς αποδεικνύεται – βάση των απίστευτων κοινωνικών επιπτώσεων – η ακαταλληλότητα της. Τα μέτρα είναι αποτελεσματικά στο να εξουθενώνουν την ελληνική οικονομία και να εξοντώνουν πολλές κοινωνικές ομάδες, και εντελώς αναποτελεσματικά στο να συμβάλουν στην έξοδο της χώρας από το θανατηφόρο σπιράλ της κρίσης χρέους. Είναι σαφές πως η χώρα δεν εξαρτά την έξοδο της απ’ την κρίση από την περικοπή του επιδόματος ανασφάλιστων ηλικιωμένων (δημοσιονομικού οφέλους 26 εκ.€) ή των εποχικών επιδομάτων ανεργίας (50 εκ.€) κοκ.
Αντιθέτως, είναι η πρακτική αυτή που εντείνει το αίσθημα κοινωνικής αδικίας. Πόσο μάλλον που κινδυνεύει να πυροδοτήσει βίαια κοινωνικά αντανακλαστικά έναντι όσων διαπιστωθεί και αποδειχθεί, εξαιρέθηκαν των απαιτήσεων της Τρόικας ή ακόμα χειρότερα επωφελήθηκαν εις βάρος της πλειονότητας των συμπολιτών τους.
Αν ωστόσο, οι Ευρωπαίοι έχουν αποφασίσει να κρατήσουν τη χώρα ζωντανή θα πρέπει οι ίδιοι να απαιτήσουν άλλους τρόπους ικανοποίησης των απαιτήσεων τους.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
