Η επίθεση κατασυκοφάντησης που βρίσκεται εν εξελίξει εναντίον της Κύπρου, μοιάζει σαν ένα σενάριο που έχει ανασυρθεί από το παρελθόν και βεβαίως ειδικά εμάς τους Ελλαδίτες δεν πρέπει καθόλου να μας ξενίζει γιατί το έχουμε πληρώσει σκληρά. Σαν χθες φαίνεται η περίοδος που τα υβριστικά δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, ανταγωνίζονταν τα αρνητικά σχόλια των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων εις βάρος της χώρας μας, εν όψει κατάρτισης και εφαρμογής του προγράμματος οικονομικής στήριξης, όπως ονομάστηκε το πρώτο μνημόνιο.
Ένα μνημόνιο που για να γίνει έστω ανεκτικό παρά τη σκληρότητά του, από τους έλληνες πολίτες, χρειάστηκε αυτή η επικοινωνιακή έφοδος κατατρομοκράτησης και απαξίωσης και της χώρας και του λαού. Ποιος δε θυμάται επίσης τους στην καλύτερη των περιπτώσεων εγκληματικά αφελείς, εγχώριους διαχειριστές της κρίσης, που συνεπικουρούσαν αυτή την εκστρατεία, μιλώντας για τιτανικούς και ναυαγίων ναυάγια, δίνοντας άλλοθι στους υβριστές. Βέβαια δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο δεν υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς, όπως σε όλες τις χώρες του πλανήτη άλλωστε, αλλά και μόνο η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία που ξεκίνησαν οι επιθέσεις, μοιάζει καλοσχεδιασμένη επιχείρηση λάσπης. Μόνο που σήμερα δεν είναι 2009 ούτε 2010, και το παιχνίδι μυρίζει πως είναι σικέ.
Ξαφνικά η Κύπρος έγινε το μαύρο πρόβατο για τους εταίρους, ακριβώς τη στιγμή που λόγω της έκθεσης του τραπεζικού της συστήματος στα ελληνικά ομόλογα, ζήτησε τη στήριξη των εταίρων. Τότε θυμήθηκε ο διεθνής Τύπος ότι το νησί είναι «φορολογικός παράδεισος» για το ξένο κεφάλαιο, ή ακόμη ότι «ενδεχομένως να γίνεται ξέπλυμα βρώμικου χρήματος από τις κυπριακές τράπεζες». Ακολούθησαν, όπως προβλέπει δια πάσαν ανάλογην νόσον το σενάριο, διαρροές για διακίνηση ρώσικων κεφαλαίων, από τους γνωστούς σε όλους αξιωματούχους, για να καταλήξουν οι επώνυμοι να καταγγέλλουν χωρίς φυσικά αποδείξεις, θεωρώντας επίσης φυσικό ότι τα δημοσιεύματα ήταν αυταπόδεικτα.
Προφανώς η Κυπριακή ηγεσία, έχοντας και το προηγούμενο της Ελλάδας, δεν «τσίμπησε» και αντέδρασε έντονα και σε όλα τα επίπεδα, κατά της προσπάθειας σπίλωσης από τα γνωστά κέντρα που ελέγχονται από τις περιβόητες πλέον αγορές. Μάλιστα ο απερχόμενος πρόεδρος Χριστόφιας, κατά την αποχαιρετιστήρια ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο όχι μόνο απέρριψε κατηγορηματικά τις αβάσιμες κατηγορίες, αλλά ζήτησε και άμεσο έλεγχο από ανεξάρτητη επιτροπή της Κομισιόν, κάτι που αποφασίστηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Γιούρογρουπ.
Βέβαια δεν είναι μόνο η προσφυγή στο μηχανισμό βοήθειας που προκαλεί στο νησί τις μεθοδευμένες πιέσεις. Είναι και η γεωπολιτική μάχη που μαίνεται στην περιοχή για επιρροή, ιδίως μετά τα θετικά αποτελέσματα των ερευνών για κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου. Για τους λόγους αυτούς οι τωρινές προεδρικές εκλογές, ίσως αποδειχτούν οι κρισιμότερες στην ιστορία της Μεγαλονήσου.