“ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΛΚΑΝΙΑ”

Μοίρασε το

Εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε» έλεγε ο στίχος του κάποτε ανατρεπτικού Νιόνιου.  Εξελήφθη ως συμπαθητική κοινοτοπία ποιητικώ δικαίω, αλλά ήταν μάλλον μια βαθειά βιωματική επίγνωση της περιοχής και της ιστορίας της από τον βορειοελλαδίτη βάρδο.

Τα χρόνια που πέρασαν, οι σκληρές νόρμες του υπαρκτού, ο διεθνισμός που υποτίθεται ότι αυτός επέβαλε, η παγκοσμιοποίηση μετά την κατάρρευσή του,  η λατρεία των αγορών, η ιδεολογική προσπάθεια άμβλυνσης των εθνικών χαρακτηριστικών και ακύρωσης της εθνικής μνήμης των λαών,  έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα: Ένα κύμα εθνικισμού αναβιώνει και σαρώνει τα βαλκάνια.

Πέραν των παμπάλαιων εθνικών μύθων από εποχές σκληρές που γίνονται βίωμα, περνώντας από γενιά σε γενιά, τα σύγχρονα προβλήματα της δυσλειτουργικής δημοκρατίας, των φυλετικών και πολιτικών καπετανάτων, η απουσία θεσμών δημοκρατικού ελέγχου, η  διαφθορά, η απουσία θεσμικών οργάνων ελέγχου και λογοδοσίας, η αναιμική δημοκρατία, ωθούν τους λαούς στην παλινδρόμησή τους στο «απάγκιο» των μεγάλων ιδεών, καθώς τους συνδέουν με ένα –κατά την εθνική τους μυθολογία- ένδοξο παρελθόν,  αλλά και στην διεκδίκηση πραγματικών ή φανταστικών αιτημάτων από σύνορες χώρες..

Στην Αλβανία η Μαυροκόκκινη συμμαχία (ιδεολογικών αποχρώσεων ΧΑ, αλλά με μίσος μεταξύ τους ) στοχοποίησε εκ νέου τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων Αναστάσιο και κάλεσε τον πρόεδρο της χώρας της να του αφαιρέσει την ανώτατη τιμητική διάκριση που του έχει επιδοθεί πριν τρία χρόνια για την προσφορά του στην εκκλησία και τηναλβανική κοινωνία:  « Έφτασε, ο καιρός να πούμε στον Αναστάσιο Γιανουλλάτο “απομακρύνσου ειρηνικά από την Αλβανία”. Κλείσε τα τελευταία χρόνια της ζωής σου όσο πιο μακριά από αυτή τη χώρα και το λαό, ο οποίος χάριν της αληθείας πρέπει να το πούμε, σε είδε ως ένα επικίνδυνο δοθιήνα, ο οποίος στο όνομα της θρησκείας και της αλβανικής ορθοδοξίας εργάστηκε για τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους και της ελληνικής Εκκλησίας»! Παράλληλα πριν λίγες μέρες ο ίδιος ο πρόεδρος Μπουγάρ Νισάν, αποδέχτηκε ψήφισμα των τσάμηδων λέγοντας  ότι το ζήτημα των ιδιοκτησιών τους (στην Ελλάδα) «είναι ένα θέμα που πρέπει να επιλυθεί».

Ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, σε ένα παραληρηματικό κλίμα, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την ανεξαρτησία της Αλβανίας, έθεσε θέμα Μεγάλης  Αλβανίας, η οποία φυσικά συμπεριλαμβάνει ελληνικά εδάφη μέχρι και την Πρέβεζα, καθώς και εδάφη της νότιας Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της ΠΓΔΜ –  οι δηλώσεις του έγιναν αιτία ματαίωσης της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου στη γειτονική χώρα. Ηταν η πρώτη φορά που το θέμα της Μεγάλης Αλβανίας ξέφευγε από τις ονειρώξεις του εθνικιστικού περιθωρίου και εκφραζόταν από επίσημα θεσμικά χείλη ως ποθητή αυριανή πολιτική.

Ηδη η άτυπη δημιουργία δεύτερου αλβανικού κράτους στο Κόσσοβο, η διεκδίκηση σχεδόν ισοτιμίας στην διοίκηση της ΠΓΔΜ, η διεκδίκηση αυτονομίας στη Νότια Σερβία, αρχίζουν να παίρνουν στοιχεία εθνικού οράματος για τα φτωχότερα, τα πλέον αμόρφωτα αλλά και τα νεανικά τμήματα του λαού.   Στο Κόσσοβο το συνεργαζόμενο  με την «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία», κίνημα «Αυτοδιάθεση», οργάνωσε δυναμικές διαδηλώσεις τον προηγούμενο μήνα, για να καταγγείλει την «προδοτική» αναγγελία έναρξης διαλόγου με την Σερβία, ενώ προσβλέπει και σε συνεργασία με τους αλβανούς των Σκοπίων για την πραγμάτωση της μεγάλης ιδέας. Στα Σκόπια ο Αλί Αχμέτι, αρχηγός του αλβανικού κόμματος DUI,  προειδοποίησε για κίνδυνο ντόμινου  αν οι Σέρβοι στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο απολαύσουν κάποιο είδος αυτονομίας, εδαφικής ή πολιτικής..

Στη Βουλγαρία η επιτυχημένη παρεμβατική πολιτική της Τουρκίας αναβάθμισε τους μουσουλμάνους της χώρας σε σημείο να αναγνωριστούν ως τουρκική μειονότητα και να χτίσουν τεμένη. Αυτό όμως αφύπνισε εθνικιστικές ομάδες με εξέχουσα οργανωτική  εμπροσθοφυλακή το κίνημα «Attaka», που συν τοις άλλους, ζητάει από την Τουρκία να αποζημιώσει απογόνους εκατοντάδων χιλιάδων εκπατρισμένων από την Ανατολική Θράκη το ‘13!
Αυτή είναι μια πολύ σύντομη σκιαγράφηση  του εύφλεκτου βόρειου τόξου, σε μια περιοχή που στο πέρασμα των χρόνων δεν κατάφερε να απεμπολήσει τον τίτλο της πυριτιδαποθήκης, καθώς κινήματα περιθωριακού τύπου αρχίζουν να μπολιάζουν την εθνική πολική  των χωρών τους. Και η Ελλάδα στο μαλακό υπογάστριο αυτής της εκρηκτικής περιοχής, βιώνει το δικό της δράμα, αδύναμη οικονομικά, άρα και διπλωματικά –τουλάχιστον…
Φυσικά η πολιτικώς ορθή πρόταση για λύση, δεν είναι να παρασυρθούμε σε αντίστοιχη εθνικιστική φόρτιση. Είναι να αντιμετωπίσουμε την αφύπνιση των γειτονικών εθνικισμών με δημοκρατία, διάλογο, κοινές πρωτοβουλίες, περιορισμό της φτώχειας, συναδέλφωση λαών, προσφυγή στους διεθνείς οργανισμούς και όσα η δημοκρατική οργάνωση επιβάλλει. Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά είναι μακροπρόθεσμα, και η ταχύτητά τους αναντίστοιχη με την αναζωπύρωση των βαλκανικών εθνικισμών. Οπότε -και- αυτό το πρόβλημα θα το συναντήσουμε επικίνδυνο στο μέλλον…

 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου