Στο πεδίο της διπλωματίας ο Δημήτρης Αβραμόπουλος κινείται με εμφανή ευχέρεια. Εξάλλου, είναι ο τομέας που τον ανέδειξε και του εξασφάλισε μια διακριτή πολιτική καριέρα.
Ως εκ τούτου, η τοποθέτηση του στο υπουργείο Άμυνας φαντάζει ως ευκαιρία για να αξιοποιήσει γνώσεις και δεξιότητες, την οποία δεν δείχνει διατεθειμένος να αφήσει ανεκμετάλλευτη. Πόσο μάλλον που υπό ορισμένες συνθήκες και προϋποθέσεις, η παραμονή του στη Λεωφόρο Μεσογείων μπορεί και να μην είναι βραχύβια…
Η επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο, μια μόλις μέρα μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου, δείχνει πως ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ήρθε για να μείνει στη θέση του. Για αυτό και τήρησε ευλαβικά το …πρωτόκολλο, όπως θα το τηρούσε ο οποιοσδήποτε Έλληνας υπουργός Άμυνας, του οποίου η κυβέρνηση δεν είναι υπό προθεσμία…
Πέραν όμως της όποιας προσωπικής στρατηγικής η επιλογή της Κύπρου ως πρώτου προορισμού με τη νέα του ιδιότητα εμπεριέχει ένα διττό συμβολισμό. Από τη μια επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα παραμένει στο πλευρό της Κύπρου και παραμένει παρούσα με ρόλο και λόγο στις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Από την άλλη, ότι η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά προτίθεται να επαναφέρει την εξωτερική πολιτική στο επίκεντρο της πολιτικής της – όταν κι εφόσον αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο που τόσο στο υπουργείο Άμυνας, όσο και στο υπουργείο των Εξωτερικών, με την παρουσία του Σταύρου Δήμα, πρότεινε τους δυο Αντιπροέδρους του κόμματος – κορυφαία και με μακρά εμπειρία ηγετικά στελέχη της παράταξης.
Σε μια στιγμή λοιπόν που η Ελλάδα διέρχεται μια σοβαρή οικονομική κρίση, η ΝΔ ως εν αναμονή κυβέρνηση, επανεφευρίσκει την εξωτερική πολιτική και κινεί τη διαδικασία επαναπροσδιορισμού στόχων και προτεραιοτήτων της. Με την συμβολικής σημασίας επίσκεψη του Δημήτρη Αβραμόπουλου στην Κύπρο, το πάγωμα των λίαν προχωρημένων ελληνοτουρκικών συνομιλιών στο θέμα της υφαλοκρηπίδας από τον Σταύρο Δήμα, την αναφορά του Αντώνη Σαμαρά για ολοκλήρωση του έργου της Τάφρου στον Έβρο, διαφαίνεται πως το ελληνοτουρκικό φλερτ στα πρότυπα Παπανδρέου – Ερντογάν δεν θα έχει συνέχεια.
Αντιθέτως, διαφαίνεται ένας νέος προσανατολισμός σε μια λογική ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, ως άξονα περιορισμού και ελέγχου της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή που φιλοδοξεί να διασφαλίσει όχι μόνο τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, αλλά κυρίως τους όρους με τους οποίους η Ελλάδα θα εισέλθει δυναμικότερα και με σημαίνοντα ρόλο στο ενεργειακό παιχνίδι της ευρύτερης περιοχής…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
