Ο Γιώργος Παπανδρέου επέστρεψε απ’ τον πολυήμερο διπλωματικο-οικονομικό του μαραθώνιο σε Βερολίνο, Παρίσι και Ουάσινγκτον κι ήδη οι επιτελείς του διαπιστώνουν με ικανοποίηση τα θετικά του αποτελέσματα. Το ό,τι βεβαίως “έξω πάμε καλά” δεν προϋποθέτει το ίδιο για τα εσωτερικά. Εσωκομματική γκρίνια υπάρχει ακόμα, συνδικάτα και εργαζόμενοι είναι επί ποδός πολέμου και “μια σπίθα αρκεί να φέρει την καταστροφή”, ενώ το πολυπόθητο “ρευστό στην αγορά” για την αναγκαία “επανεκκίνηση” της οικονομίας, ακόμα δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Ό,τι διαφαίνεται είναι ηρεμία, αποφασιστικότητα στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Αρκεί; Σίγουρα όχι. Ο Γιώργος Παπανδρέου χρειάζεται άμεσα ένα σχέδιο Β που θα θέσει σε εφαρμογή, ώστε και εντός να πάμε καλά. Το διαθέτει; Κρίνοντας από τη στάση του, υποθέτει κανείς και επίγνωση της κατάστασης έχει και κάποιο σχέδιο έχει στο μυαλό του.
Στο εξωτερικό κινήθηκε κυκλωτικά με σκοπό να αναδείξει την ουσία του προβλήματος. Δεν είναι η αναξιόπιστη Ελλάδα, αλλά η απληστία των κερδοσκόπων που δημιουργούν την κρίση. Το έβαλε στο τραπέζι με τους ηγέτες υποδεικνύοντας τους πως αν δεν κάνουν κάτι θα αντιμετωπίσουν λαϊκή οργή. Το έβαλε και στις δηλώσεις τους στα ξένα ΜΜΕ και εισέπραξε τα εύσχημα από τον κόσμο. Κάπως έτσι άλλαξε το κλίμα και το θέμα θα μπει στην ατζέντα της G20 τον προσεχή Ιούνιο.
Στο εσωτερικό το ζητούμενο είναι να πείσει τους πολίτες πως θα υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη. Είτε με την τιμωρία κάποιων ενόχων, είτε με τον επιμερισμό των βαρών, είτε με τη δίκαιη κατανομή του πλούτου που συσσωρεύτηκε περιέργως και υπόπτως στα χέρια λίγων, ή/και του (νέου) πλούτου που θα παραχθεί.
Κι εδώ η κίνησή του θα είναι κυκλωτική. Ο ίδιος θα αναλάβει να διασκεδάσει τους φόβους των πολιτών και να δώσει ένα τόνο αισιοδοξίας που τα δύσκολα πέρασαν. Το χρειάζεται για να κερδίσει χρόνο και κοινωνική ανοχή.
Η επιτυχία του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί απ’ την αποτελεσματικότητα των συνεργατών του. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου πρέπει να θέσει σε λειτουργία τον διαλυμένο εισπρακτικό μηχανισμό, ώστε να μαζέψει τα χρήματα όσων φοροδιαφεύγουν και να ελέγξει όσους συνεχίσουν να το πράττουν. Παράλληλα, θα πρέπει να υποβάλει άμεσα ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος πρέπει να βρει μια άκρη – κατ’ αρχήν με τους “πράσινους συνδικαλιστές”. Και η Λούκα Κατσέλη να προωθήσει τάχιστα όλα εκείνα τα προγράμματα και τα σχέδια που θα φέρουν νέο χρήμα στην αγορά.
Τι άλλο μένει; Πολλά ακόμα, εκτός από χρόνο – που πλέον είναι απελπιστικά ελάχιστος.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
