Η Μελίνα Κριτσωτάκη μας συστήνει τον Ηρακλειώτη ορθοπεδικό – αθλητίατρο, κ. Γιώργο Τζοάνο. Μέσα από τη συζήτηση που είχαν, μαθαίνουμε λεπτομέρειες για τη ζωή και την επαγγελματική πορεία ενός από τους λίγους Έλληνες ορθοπεδικούς ο οποίος είναι Αναθεωρητής στο Αμερικανικό Αθλητιατρικό περιοδικό.
Για τους περισσότερους, η επίσκεψη σε ένα ιατρείο ως ασθενείς δεν είναι και ότι το καλύτερο. Στο συγκεκριμένο χώρο, όμως, δε νιώθεις καθόλου άβολα ή δυσάρεστα αφού νομίζεις πως είσαι σε ένα “καθαρά” αθλητικό χώρο. Μουσική ποπ να ακούγεται σαν υπόκρουση, κασκόλ και σημαιάκια από ομάδες του εσωτερικού και του εξωτερικού, μπάλες ποδοσφαίρου με υπογραφές διάσημων παιχτών ακόμα και φανέλες γνωστών ποδοσφαιριστών συνθέτουν ένα φιλικό σκηνικό.
Όταν, βέβαια, ήδη από τον χώρο αναμονής του ιατρείου βλέπεις σε κορνίζες τις τόσες συμμετοχές – διαλέξεις του συγκεκριμένου ιατρού σε συνέδρια ανά τον κόσμο νιώθεις, επιπλέον, σιγουριά ότι είσαι σε έναν από τους καλύτερους Έλληνες αθλητιάτρους. Τον μοναδικό, μάλιστα, ορθοπεδικό από την Κρήτη που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρουργών, που πραγματοποιήθηκε στο Λας Βέγκας των ΗΠΑ, τον Μάρτιο του 2019. Ο λόγος για τον “Mr Knee”, όπως τον αποκαλούν οι ασθενείς του καθώς ειδικεύεται σε επεμβάσεις στα γόνατα, ορθοπεδικό – αθλητίατρο κ. Γιώργο Τζοάνο.
Πως προέκυψε, κύριε Τζοάνο, η αθλητιατρική στη ζωή σας;
Από μικρός έπαιζα ποδόσφαιρο και μου άρεσε, πάντα, ο αθλητισμός. Σπούδασα ιατρική και διάλεξα ειδικότητα την ορθοπεδική. Η αθλητιατρική έρχεται αργότερα, μετά από επαφές και χειρουργεία κοντά σε διάσημους ιατρούς του εξωτερικού. Το 2007, σε ένα συνέδριο εδώ στην Ελλάδα, γνωρίζω τον ιατρό της Porto, τον Prof Joao Espregueira – Mendes, ο οποίος με δέχεται να πάω και να παρακολουθήσω χειρουργεία μαζί του κάτω από το γήπεδο της Porto FC (Dragao), όπου έχει την κλινική του.
Κατόπιν, βρίσκομαι δίπλα στον ιατρό της Barcelona FC, το 2008. Στη συνέχεια είμαι στη Φιλανδία, στον πολύ γνωστό καθηγητή Sakari Orava, ο οποίος εξειδικεύονταν στις ρήξεις του αχίλλειου τένοντα και τις μυϊκές θλάσεις. Αρκεί να σου πω πως ο Orava έχει χειρουργήσει τον David Beckham, όταν έπαθε ρήξη αχίλλειου τένοντα την περίοδο που έπαιζε στη Milan. Νομίζω πως, επαγγελματικά, κατάφερα να συνδυάσω 2 αντικείμενα που αγαπώ πολύ. Την ιατρική και τον αθλητισμό.
Και οι μετεκπαιδεύσεις συνεχίζονται ή επιστρέφετε, πια, στο Ηράκλειο όπου και δραστηριοποιήστε μέχρι σήμερα;
Δεν επιστρέφω Ηράκλειο ακόμη! Το 2009 πήγα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, δίπλα στον ιατρό της Εθνικής Βραζιλίας και το 2010 γίνομαι δεκτός στο αθλητιατρικό τμήμα της Mayo Clinic στην Αμερική. Στα τέλη του 2010, με υποτροφία από την Ελληνική Ορθοπεδική Εταιρεία μετά από εξετάσεις, βρίσκομαι στο αθλητιατρικό τμήμα του Johns Hopkins Hospital στη Βαλτιμόρη. Τέλος, το 2011 και το 2012 κάνω μετεκπαίδευση στο αθλητιατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Harvard στη Βοστόνη.
Το ιδιωτικό ιατρείο μου, στο Ηράκλειο, θα το ανοίξω μετά την επιστροφή μου από τη Βοστόνη, το 2011. Το 2012 ξεκινώ να χειρουργώ και σε ιδιωτικές κλινικές της Αθήνας. Μέχρι σήμερα, συνεργάζομαι με ποδοσφαιρικές ομάδες ως ιατρός τους αλλά, σαφώς, έχω ασθενείς που δεν είναι αθλητές αλλά άνθρωποι που έτυχε να αντιμετωπίσουν κάποιο ορθοπεδικό πρόβλημα. Εξειδικεύομαι, κυρίως, στα γόνατα και σε προβλήματα που χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης.
Από περιστατικά ασθενών σας, κύριε Τζοάνο, θα λέγατε πως οι πιο συχνοί τραυματισμοί αθλητών ποιοι είναι;
Οι διάφοροι τραυματισμοί εξαρτώνται, κυρίως, από το άθλημα και δεν είναι όλοι οι ίδιοι. Για παράδειγμα, στο ποδόσφαιρο συναντάμε συχνά τραυματισμούς στο γόνατο όπως είναι η διάταση του έσω πλάγιου συνδέσμου ή η ρήξη μηνίσκου και χιαστού. Στο μπάσκετ, έχουμε τραυματισμούς στην ποδοκνημική άρθρωση. Στο βόλεϋ βλέπουμε τραυματισμούς στην άρθρωση του ώμου.
Οι μυϊκές θλάσεις (πολυσύνθετοι τραυματισμοί) είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο και, μάλιστα, φαίνεται πως αποτελούν το 1/3 των τραυματισμών σε ποδοσφαιρικές ομάδες επιπέδου Champions League. Οφείλονται και σε ενδογενείς και σε εξωγενείς παράγοντες όπως πχ. οι κλιματολογικές συνθήκες, τα παπούτσια του αθλητή, το αν έχει πάθει θλάση στο παρελθόν, η μυϊκή κόπωση, η έλλειψη ισορροπίας, η ανεπαρκής προθέρμανση, η γενετική προδιάθεση, κ.ά.
Για τις ρήξεις του χιαστού συνδέσμου, ενδεικτικά σου αναφέρω πως το 75% των περιπτώσεων το παθαίνεις μόνος σου χωρίς επαφή με αντίπαλο. Όπως δεν είναι ο κάθε τραυματισμός ο ίδιος δεν είναι και ο ίδιος τραυματισμός σε όλους ο ίδιος. Ούτε η αποκατάσταση μετά από ένα χειρουργείο είναι η ίδια. Ρόλο μπορεί να παίζουν η ηλικία ή ο σωματότυπος του κάθε αθλητή, η επουλωτική ικανότητα του καθένα, ο βαθμός της θλάσης, κ.ά. Δικέφαλος μηριαίος, προσαγωγός, γαστροκνήμιος και τετρακέφαλος είναι οι πιο συχνές μυϊκές θλάσεις που συναντάμε σε ποδοσφαιριστές.
Αν κάποιος πάθει, για παράδειγμα, ρήξη πρόσθιου χιαστού ή μηνίσκου με ποιο τρόπο θα το αντιμετωπίσετε;
Ο πρόσθιος χιαστός είναι πολύ βασικός σύνδεσμος αφού στηρίζει το γόνατο. Τις πιο πολλές φορές, η ρήξη συμβαίνει ξαφνικά (αυτό που λέμε “το έπαθε από μόνος του”) και, συνήθως, συνοδεύεται με ρήξη του μηνίσκου. Συντηρητική θεραπεία για τον πρόσθιο χιαστό δεν υπάρχει, το χειρουργείο δηλαδή είναι μονόδρομος. Χρησιμοποιώ μόσχευμα από τον ίδιο τον ασθενή, που είναι ο επιγονατιδικός τένοντας (το καλύτερο μόσχευμα βάση των ερευνών), και μετά από το συγκεκριμένο χειρουργείο ακολουθείται αυστηρό πρωτόκολλο αποκατάστασής του. Όταν κάποιος είναι αθλητής, συστήνω να επιστρέψει σε αθλητική δραστηριότητα μετά από έξι με εννέα μήνες για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος ρήξης του μοσχεύματος.
Πλέον, ρήξεις πρόσθιου χιαστού παρατηρούμε και σε παιδιά λόγω συμμετοχής τους σε αθλητικές δραστηριότητες ή σε ακαδημίες διάφορων αθλημάτων. Μάλιστα, έρευνες δείχνουν πως η συχνότητα της ρήξης του χιαστού στα κορίτσια που συμμετέχουν σε αθλητική δραστηριότητα είναι 6 φορές μεγαλύτερη από ότι στα αγόρια, μάλλον, λόγω ανατομικών και ορμονολογικών χαρακτηριστικών.
Σε ρήξη του μηνίσκου, επίσης, η θεραπεία είναι χειρουργική – αρθροσκόπηση γόνατος. Αν, πάλι, πρόκειται για αθλητή απλά αλλάζει το πρόγραμμα αποθεραπείας από κάποιον που δεν αθλείται. Το γόνατο, δυστυχώς, είναι δύσκολο να αποκατασταθεί πλήρως όταν έχουμε να κάνουμε με επαγγελματίες παίκτες καθώς δέχεται σημαντικές καταπονήσεις. Όμως, με τις σύγχρονες τεχνικές, η επιστροφή των αθλητών στο ίδιο επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας επιτυγχάνεται τις περισσότερες φορές.
Έχετε να μοιραστείτε, κύριε Τζοάνο, μαζί μας κάποιο δύκολο ή περίεργο περιστατικό ασθενή σας;
Αυτό που τώρα μπορώ να θυμηθώ σαν ένα ασυνήθιστο (και σπάνιο) περιστατικό, είναι ένα πρόσφατο χειρουργείο που έκανα σε παιδί 10 ετών, με ανατομική παραλλαγή του μηνίσκου που είχε υποστεί ρήξη και χρειάστηκε να γίνει συρραφή μηνίσκου με τεχνική outside – in. Αρκετά απαιτητικό χειρουργείο αφού πραγματοποιείται όλο αρθοσκοπικά, με την κάμερα.
Λαμβάνετε, συχνά, μέρος σε συνέδρια είτε ως ομιλητής είτε ως απλά ακροατής. Θα θέλατε να μας σχολιάσετε τις παρουσίες σας σε αυτά;
Η αθλητιατρική εξελίσσεται πάρα πολύ γρήγορα. Το να παρακολουθείς ή να πηγαίνεις ομιλητής σε συνέδρια σε φέρνει σε επαφή με άλλους συναδέλφους και σου δίνει τη δυνατότητα να ανταλλάξεις απόψεις με ιατρούς με τεράστια χειρουργική εμπειρία. Μην γελιόμαστε, για να εξελίσσεσαι θα πρέπει συνεχώς να ενημερώνεσαι. Όπως μου είχε πει ο ιατρός της Barcelona FC, ένας ολοκληρωμένος ιατρός θα πρέπει να κάνει ιατρείο, να χειρουργεί, να διαβάζει, να κάνει δημοσιεύσεις και να παρουσιάζει σε συνέδρια. Αν θέλεις να πετύχεις, θα πρέπει να πετύχεις ολοκληρωμένα ως επιστήμονας.
Ξεχωριστή ήταν η παρουσία μου στο Παγκόσμιο Αθλητιατρικό συνέδριο στη Σαγκάη, το 2017. Εκεί, για πρώτη φορά παγκοσμίως, παρουσίασα έρευνά μου συσχέτισης της ομάδας αίματος του ποδοσφαιριστή με τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού. Φαίνεται, πως οι ποδοσφαιριστές που έχουν ομάδα αίματος ΑΒ είναι πιο επιρρεπείς στο να πάθουν ρήξη.
Πιστεύω, πως το πιο σημαντικό για έναν ιατρό, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκεται, είναι να μπορεί να προσφέρει καλή παροχή ιατρικών υπηρεσιών. Όλα τα ταξίδια τα πληρώνω ο ίδιος γιατί θέλω να είμαι παρών στις εξελίξεις και να βλέπω νέες τεχνικές. Θα συνεχίσω έτσι γιατί χαίρομαι, επιπρόσθετα, για την εκτίμηση που μου δείχνουν συνάδελφοί μου από το εξωτερικό ως μέλος της Πανευρωπαϊκής, της Παγκόσμιας και της Αμερικανικής Αθλητιατρικής Εταιρείας.
Χειρουργείτε, κύριε Τζοάνο, πάντα με το χαρακτηριστικό σκουφάκι που έχει πάνω τη σημαία της Πορτογαλίας; Σας βλέπουμε σε όλες τις φωτογραφίες με αυτό!
Ναι. Είναι δώρο του ιατρού της Porto FC. Για μένα, αυτός ο άνθρωπος μου άλλαξε τη ζωή το 2007. Με βοήθησε πάρα πολύ και από τότε δεν έχω κάνει επέμβαση χωρίς αυτό το σκουφί.
Τεχνολογία και ιατρική οδηγούν σε καλύτερα αποτελέσματα σε αθλητιατρικά προβλήματα;
Σαφέστατα. Πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με αθλητές που “αξίζουν” εκατομμύρια. Θα σου αναφέρω, χαρακτηριστικά, πως έχω παρακολουθήσει προπόνηση της Barcelona FC στη Masia. Ο Mesi φοράει ένα GPS πάνω του και ξεκινάει την προπόνηση. Ένας από την ομάδα κάθεται σε κάποιον υπολογιστή από πίσω και βλέπει την καρδιο – αναπνευστική του λειτουργία, πόσες φορές έστριψε αριστερά, πόσες δεξιά, πόσο έτρεξε, πόσο περπάτησε, με τι ταχύτητα, πόσες πάσες έκανε, πόσα σουτ, τα πάντα. Οι ομάδες, σε αυτό το επίπεδο, έχουν δικό τους ιατρείο εκεί που βρίσκονται και οι αθλητικές εγκαταστάσεις. Στην Barcelona FC, πχ. έχουν μέσα μέχρι και Μαγνητικό Τομογράφο τελευταίας γενιάς. Η ιατρική, πλέον, εξελίσσεται μέσω της τεχνολογίας.
Οι ομάδες και οι ακαδημίες παιδιών θα έπρεπε και στη χώρα μας να λειτουργούν στα πρότυπα αυτών του εξωτερικού. Σίγουρα δεν ζητάμε να έχουν δικό τους εξοπλισμένο ιατρείο αλλά όταν θέλεις να έχεις επαγγελματίες παίκτες που θα σου αποδίδουν το πικ των δυνατοτήτων τους πρέπει να απασχολείς πολλές ειδικότητες, εκτός τον προπονητή. Χρειάζεται και ο βοηθός προπονητή, ο επικεφαλής ιατρός με το ιατρικό του team, ο γυμναστής, ο εργοφυσιολόγος, ο φυσιοθεραπευτής, ο ψυχολόγος, άνθρωπος που να κάνει αποκατάσταση πριν μπει στο γήπεδο ο αθλητής, άλλος για αποθεραπεία, κλπ.
Το μότο σας;
Για να κάνεις τη διαφορά θα πρέπει να κάνεις διαφορετικά πράγματα! Στην ιατρική, η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά.
Οι σκέψεις σας, κύριε Τζοάνο, για το μέλλον;
Σίγουρα, ποτέ δεν ξέρεις η ζωή πως τα φέρνει και αν προκύψει κάποια δελεαστική πρόταση για να φύγω στο εξωτερικό θα την σκεφτώ! Να είμαστε, όμως, ρεαλιστές. Η βάση μου, ως ορθοπεδικός, είναι το Ηράκλειο. Τα χειρουργεία μου τα διεκπεραιώνω σε ιδιωτική κλινική του Ηρακλείου. Αυτό που με κρατάει εδώ είναι η αγάπη και η εκτίμηση των ασθενών μου για όσα τους προσφέρω. Αγαπάω αυτό που κάνω και γι΄αυτό θέλω να εξελίσσομαι συνέχεια.
Χαμηλών τόνων παρόλες τις επαγγελματικές του διακρίσεις ο κ. Γιώργος Τζοάνος και, μάλιστα, σε αρκετά νεαρή ηλικία. Χαρακτηριστικά, είναι από τους λίγους ορθοπεδικούς στην Ελλάδα που είναι αναθεωρητής στο Αμερικανικό Αθλητιατρικό περιοδικό. Το τελευταίο του σχόλιο, ενδεικτικό, για την όλη του στάση ως ιατρός. “Η δύναμή μου είναι οι ασθενείς μου. Οφείλω σε αυτούς να γίνομαι καλύτερος και να τους παρέχω τις καλύτερες ιατρικές υπηρεσίες. Κάθε φορά θα πρέπει να αποδεικνύεις αυτό που λένε ότι είσαι”.
Τον ευχαριστώ θερμά για τη συνομιλία μας!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
