Τα σενάρια περί ανασχηματισμού και υπουργοποίησης προβεβλημένων στελεχών που ηγούνται των αντιδράσεων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, θα είναι το δέλεαρ του πρωθυπουργού στη σημερινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ή έτσι τουλάχιστον θέλουν να πιστεύουν ορισμένα κυβερνητικά στελέχη.
Διότι δεν είναι καθόλου βέβαιο τι ακριβώς θέλουν όλοι εκείνοι οι βουλευτές που αντιδρούν για στα “μικρά” (βλέπε νομοσχέδιο για τον τζόγο) και εγκρίνουν τα “μεγάλα” (βλέπε μνημόνιο). Ενώ, είναι απολύτως βέβαιο πως δεν μπορούν όλοι οι βουλευτές να υπουργοποιηθούν. Συνεπώς, τι νόημα έχει η διακίνηση τέτοιων σεναρίων. Όπως τι νόημα έχει να αντιδρούν οι κυβερνητικοί βουλευτές σε ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών που έχει εγκρίνει δυο φορές η Κυβερνητική Επιτροπή.
Είναι προφανές πως οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αναζητούν ένα φύλλο συκής για να μην εμφανιστούν γυμνοί ενώπιον των ψηφοφόρων τους κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα. Αλλά και να εγγράψουν μια γενικότερη αποστασιοποίηση για τα “χειρότερα” και “σκληρότερα” που θα κληθούν να υπερψηφίσουν το αμέσως προσεχές διάστημα.
Για όσους γνωρίζουν, παρακολουθώντας στοιχειωδώς τις εξελίξεις, οι επόμενες τριάντα μέρες είναι από τις πλέον κρίσιμες. Στις 15 Απριλίου, μόλις την ερχόμενη Παρασκευή δηλαδή, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου θα παρουσιάσει το “μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα” (μέχρι το 2015) και έως τις 15 Μαΐου πρέπει να έχει εγκριθεί από το Κοινοβούλιο όπως προβλέπει το μνημόνιο.
Σε όλο αυτό το διάστημα θα γίνεται μια διαβούλευση στην οποία οι βουλευτές έχουν ελάχιστη έως ανύπαρκτη συμμετοχή. Τα επιπλέον μέτρα που θα ληφθούν, οι εισηγμένες κρατικές επιχειρήσεις που θα αποκρατικοποιηθούν, τα ακίνητα του Δημοσίου που θα αξιοποιηθούν, όλα αυτά που πρέπει να γίνουν για να συγκεντρωθούν 76 δισ.€ τα επόμενα τρία χρόνια, είναι αντικείμενο εργασίας των εκπροσώπων της Τρόικας και του υπουργείου Οικονομικών.
Είναι προφανές ότι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος προσπαθούν να διαπραγματευθούν ό,τι είναι δυνατό και να διασώσουν ό,τι μπορούν. Προσπαθούν να δείξουν στους ψηφοφόρους πως δεν είναι “διακοσμητικοί” όπως ανέφερε κάποιος απ’ αυτούς, ούτε “δεδομένοι” όπως διεμήνυσε κάποιος άλλος. Γνωρίζουν ότι με την υπερψήφιση του συγκεκριμένου σχεδίου θα ανοίξει ο δρόμος για αλλαγές που θα μεταβάλλουν και το μοντέλο της ελληνικής οικονομίας και τη δομή της ελληνικής κοινωνίας. Γνωρίζουν ή έχουν κατανοήσει ότι τώρα αρχίζει η οικονομική πολιτική της εποχής του μνημονίου, τώρα η χώρα μπαίνει στον πυρήνα των αλλαγών που επιβάλλει το μνημόνιο. Εκείνο που δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν μπορούν να προβλέψουν ακόμα είναι αν οι αλλαγές θα είναι ικανοποιούν τους ψηφοφόρους τους. Κι εδώ βρίσκεται το ουσιαστικό τους πρόβλημα.