Ο Γιάννης Σαμέλης θέτει το διακύβευμα των προσεχών εκλογών. Η μεσαία τάξη που ξυπνά νωρίς και εργάζεται μέχρι το βράδυ απέναντι στις δυνάμεις που προάγουν την φτώχεια, ώστε το κράτος να μοιράζει επιδόματα πείνας. Αυτό το λατινοαμερικανό μοντέλο δεν πρέπει να επιβληθεί στην Ελλάδα.
Στις επόμενες εκλογές, όποτε και εάν αυτές γίνουν, είναι βέβαιον ότι δεν θα συγκρουστούν απλώς δύο κόμματα. Θα συγκρουστούν δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες, δύο αντίθετοι κόσμοι. Στα οκτώ χρόνια της κρίσης, οι πολιτικές δυνάμεις αναδιατάχθηκαν. Οι ιδεολογικές διαφορές έγιναν πιο ορατές, και προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα. Οι διαχωριστικές γραμμές πλέον βασίζονται σε υπαρκτές και αντιληπτές από όλους θεωρήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Σύγκρουση δυο κόσμων
Ο ΣΥΡΙΖΑ σαφέστατα εκφράζει μια λογική υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης. Αλλά και κοινωνικού στιγματισμού της ιδιωτικής οικονομίας, εντός της οποίας η συντριπτική πλειοψηφία της μεσαίας τάξης δραστηριοποιείται. Οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επιστήμονες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, η μικρή και μεσαία επιχείρηση, βρέθηκαν στο στόχαστρο τα χρόνια μετά το 2015. Γονάτισαν στον βωμό των υπερβολικών πλεονασμάτων. Βίωσαν την αφαίμαξη της ρευστότητας, που οδήγησε την οικονομία να σέρνεται.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχθηκε και εφάρμοσε τους πλέον επαχθείς όρους μνημονίων στα χρόνια της κρίσης. Υπήρξε ο καλύτερος συνεργάτης δανειστών στην συλλογή πόρων για την ικανοποίηση των δανειακών αναγκών. Εφάρμοσε το πλέον βίαιο πρόγραμμα αναδιανομής δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, που υπήρξε ποτέ σε χώρα του Δυτικού κόσμου.
Μεροληπτικοί απέναντι στην μεσαία τάξη
Η δέσμευση με υπερβολικά πλεονάσματα της πατρίδας μας μέχρι το 2060. Η μεταβίβαση της δημοσίας περιουσίας, των αρχαίων μνημείων μας συμπεριλαμβανομένων, στο Υπερταμείο για 99 χρόνια. Η φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων με φόρους και ασφαλιστικές εισφορές έως το 75% του εισοδήματος. Οι χιλιάδες πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Όλα αυτά φέρουν τις υπογραφές «ΣΥΡΙΖΑ» και «Αλέξης Τσίπρας». Άλλωστε, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ομολόγησε ότι η κυβέρνηση είναι «ταξικά μεροληπτική», προφανώς σε βάρος των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.
Απέναντι στο λατινοαμερικανικό μοντέλο
Έναντι αυτών, ως αντίδωρο, προσφέρονται σήμερα επιδόματα και λοιπές έκτακτες βοήθειες. Με σκοπό την συντήρηση ενός πελατειακού κράτους. Ενός κρατικιστικού μοντέλου, όπου χιλιάδες απελπισμένοι θα επιζητούν την προστασία ενός «πατερούλη», για να εξασφαλίσουν απλώς τα προς το ζην, θάβοντας εν τη γενέσει της κάθε φιλοδοξία προόδου και ανάπτυξης. Το μοντέλο «ΣΥΡΙΖΑ» εμπνέεται από τις λατινοαμερικανικές αριστερές πρακτικές. Δεν έχει σχέση όμως ούτε με τα οράματα του μέσου Έλληνα, ούτε και με τις ανάγκες της οικονομίας.
Απέναντι σε αυτήν την κοσμοθεωρία, η Νέα Δημοκρατία, προβάλλει την ανάγκη μιας επανεκκίνησης της χώρας με βάση την κοινή λογική, και τις ανάγκες των πολλών. Η πατρίδα μας μπορεί να απογειωθεί οικονομικά, εάν ακολουθήσει την πεπατημένη των Ελλήνων, όποτε μεγαλουργούν εντός ή εκτός αυτής. Εμπιστοσύνη στο επιχειρηματικό δαιμόνιο της φυλής. Άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων. Ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω διοχέτευσης πόρων για κίνητρα στην εργασία και την καινοτομία. Αντίθεση σε επιδοματικές πολιτικές που μοιραία οδηγούν σε λογικές ήσσονος προσπάθειας.
Η μεσαία τάξη, αυτή που έφερε την Ελλάδα στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, προ της κρίσης, αυτή πρέπει να ενισχυθεί με φοροελαφρύνσεις. Όχι να αποτελεί τον μόνιμο στόχο, προκειμένου να διατηρηθεί ένα πελατειακό, δυσκίνητο και αντιπαραγωγικό κράτος.
Ήρθε η ώρα οι πολλοί, αυτοί που ξυπνάμε το πρωί και δουλεύουμε μέχρι το βράδυ να πάρουμε τις τύχες της χώρας στα χέρια μας. Να αποφασίσουμε εάν θα παραμείνουμε στον κόσμο του παρελθόντος που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ, εφαρμόζοντας τις αριστερές του ιδεοληψίες. Ή θα συγκρουστούμε με αυτόν, ανοίγοντας τον δρόμο για το μέλλον, απαιτώντας ανάπτυξη και δουλειά, και όχι επαιτώντας βοηθήματα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
