Στο πρόσφατο παρελθόν ο Γιώργος Παπανδρέου χρησιμοποίησε τη φράση “επανάσταση του αυτονόητου” για να συμπυκνώσει το πνεύμα των αλλαγών στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, ώστε η χώρα να ξεπεράσει την πολυεπίπεδη κρίση.
Ωστόσο, η “επανάσταση του αυτονόητου” αργεί. Αντιθέτως, η χώρα κινείται και λειτουργεί (sic) με τη “λογική του παραλόγου”. Κατά ένα περίεργο – κι εν πολλοίς ανεξήγητο – λόγο, ό,τι αποφασίζεται κι επιβάλλεται στην ελληνική κοινωνία είναι το αντίθετο απ’ ότι επιτάσσει η κοινή λογική – το “αυτονόητο”.
Παράδειγμα πρώτο. Οι υπερβολικοί φόροι έχουν γονατίσει εργαζόμενους (τα γνωστά υποζύγια που με συνέπεια και διαχρονικά πληρώνουν φόρους) και επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα, oύτε το κράτος να εισπράττει τα έσοδα που έχει προϋπολογίσει για να καλύψει τις “μαύρες τρύπες”, ούτε αναπτυξιακή πνοή να δίνεται στην οικονομία. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, τα έσοδα του 2011 όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά εμφανίζονται λιγότερα, από του 2010 και 2009. Άρα κάτι δε πάει καλά.
Παράδειγμα δεύτερο. Η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα ευρύ φάσμα αποκρατικοποιήσεων. Ουδείς αμφισβητεί την ανάγκη εξορθολογισμού και μείωσης του “μεγάλου κράτους”. Πλην όμως είναι άλλο να καταργείς ή να εκσυγχρονίζεις ζημιογόνους δημόσιους οργανισμούς κι άλλο να προχωράς σε πώληση των κερδοφόρων. Άλλο να συζητάς για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και να την εννοείς κι άλλο να εμφανίζεσαι διατεθειμένος να πουλήσεις τα πάντα για να μειώσεις το χρέος σου. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς πως στην περίπτωση πώλησης όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, το κράτος δεν θα εισπράξει περισσότερα από 7 δισ. € – δηλαδή οι τόκοι που η χώρα πληρώνει για πέντε περίπου – αντιλαμβάνεται το μέγεθος του παραλογισμού.
Παράδειγμα τρίτο. Η κυβέρνηση επισήμως αρνείται την αναδιάρθρωση, την ώρα που τη συζητά παρασκηνιακά. Σημειώνει πως θα πληρώσει τους δανειστές της μέχρι δεκάρας. Σωστά, το λέει. Είναι θέμα αξιοπιστίας της χώρας. Πλην όμως πρέπει και να μπορεί. Με τα σημερινά δεδομένα είναι σαφές ότι δεν μπορεί. Αν μάλιστα συνεχίσει να δανείζεται με επιτόκια που φτάνουν το 5% σε 15 χρόνια, το χρέος της από 340δισ.€ που είναι σήμερα θα διπλασιαστεί σε 680 δισ.€. Όπως λοιπόν είναι παραλογισμός να ισχυρίζονται ορισμένοι πως δεν θα πρέπει να πληρωθούν τα δανεικά (απεχθές χρέος), άλλο τόσο παραλογισμός είναι να καθυστερεί ένας “φιλικός διακανονισμός” του χρέους, ώστε η οικονομία να πάρει μπρος.
Μέρες που ναι λοιπόν ας ευχηθούμε στην “Ανάσταση του αυτονόητου”, καθώς η “επανάσταση του αυτονόητου” φαίνεται ακόμα δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
