Ένα ερώτημα που απασχολεί κατά κόρον τους γονείς παιδιών του Δημοτικού, με την έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς, είναι σε ποιες εξωσχολικές δραστηριότητες να τα στρέψουν. Ο αθλητισμός είναι σίγουρα μια από τις επιλογές που έχουν. Η ενασχόληση με αυτόν προσφέρει σε ένα παιδί, εκτός από την σωματική, μια εξίσου καλή πνευματική κατάσταση και σαφώς κοινωνικοποίηση μέσω της συνεργασίας με τα άλλα παιδιά. Η καλαθοσφαίριση (μπάσκετ) βρίσκεται σταθερά στις πρώτες προτιμήσεις τους σε ότι αφορά τα ομαδικά αθλήματα. Γιατί όμως να ασχοληθεί ένα παιδί με αυτό; Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή και τι ικανότητες πρέπει να διαθέτει; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει ένας προπονητής αναπτυξιακών ηλικιών; Όλες αυτές τις απορίες τις συζήτησα πρόσφατα με έναν νέο προπονητή τμήματος αναπτυξιακών ηλικιών, τον Δημήτρη Σηφάκη, καθώς βρέθηκα καλεσμένη σε έναν αγώνα μπάσκετ Παίδων.
-
Δημήτρη, για να ασχοληθεί κάποιος με την προπονητική της καλαθοσφαίρισης πρέπει να παρακολουθήσει σεμινάρια;
Θα ήταν καλό γι΄αυτόν σαν κατάρτιση να παρακολουθήσει κάποια από τις σχολές προπονητών που γίνονται, τουλάχιστον, σε τρία σημεία της Ελλάδος πλέον. Μέσα από εκεί θα πάρει τα πρώτα ερεθίσματα και τις βασικές καθοδηγήσεις. Επειδή όμως το άθλημα εξελίσσεται πολύ γρήγορα, θα πρέπει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος να ενημερώνεται συνεχώς. Σίγουρα με την παρακολούθηση διαφόρων επιμορφωτικών σεμιναρίων αλλά και από όλα τα μέσα τεχνολογίας που διαθέτει π.χ. internet, βιβλία, dvd αγώνων κ.ά.
-
Ποια στοιχεία κάνουν έναν προπονητή καλαθοσφαίρισης αναπτυξιακών ηλικιών να θεωρείται καλός; Τι ικανότητες πρέπει να έχει;
Ο προπονητής των αναπτυξιακών ηλικιών, κατά τη γνώμη μου, έχει ίσως το σημαντικότερο ρόλο στην πορεία ενός αθλητή. Είναι ο άνθρωπος που πρωτοσυναντά ένα μικρό παιδί στα πρώτα του βήματα μέσα στο παρκέ, ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος θα του δώσει ουσιαστικά το κίνητρο να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να είναι καταρτισμένος σε όλους τους τομείς. Το βασικό που πρέπει να έχει είναι το στοιχείο της γνώσης και έπειτα μεταδοτικότητα και υπομονή. Από ‘κει και πέρα πρέπει να έχει την ικανότητα και την κατάλληλη επιμόρφωση να διαχειρίζεται θέματα συμπεριφοράς, ψυχολογίας και παιδαγωγικής. Ακόμη, θέματα που αφορούν το ανθρώπινο σώμα όπως εργοφυσιολογία, εργομετρία, εργοφυσική κ.ά.
-
Θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχουν στυλ/τύποι προπονητή;
Πιστεύω πως το στυλ κάθε προπονητή διαμορφώνεται από τον χαρακτήρα που έχει ο καθένας. Θεωρητικά, μπορώ να πω πως υπάρχουν διάφοροι τύποι προπονητών όπως π.χ. ο πιεστικός προπονητής, ο καθοδηγητικός, ο δημοκράτης κ.ά.
Το σημαντικότερο, νομίζω, πως είναι μέσα από κάθε στυλ προπονητή να επιτυγχάνεται το ίδιο αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό; Να δίνει κίνητρο στα παιδιά ώστε να τα κρατάει κοντά του και να αναπτύσσεται έτσι μια πολύ καλή σχέση μεταξύ τους. Επίσης, με τη μεθοδολογία και τις γνώσεις του να τα κάνει μέρα με τη μέρα να αγαπάνε όλο και περισσότερο το άθλημα που έχουν επιλέξει.
-
Υπάρχουν κάποια βασικά σημεία στην προπόνηση των μικρών παιδιών που την διαφοροποιούν από αυτή των ενηλίκων;
Βέβαια και υπάρχουν. Η προπόνηση στις αναπτυξιακές ηλικίες βασίζεται κυρίως στην διδασκαλία των βασικών στοιχείων του αθλήματος. Να μάθουν δηλαδή όλα τα είδη ντρίπλας και πάσας, να μάθουν τη σωστή τεχνική στο σουτ, τα σταματήματα, πως να κάνουν πίβοτ κ.τ.λ. Η μεγάλη διαφοροποίηση με την προπόνηση των ενηλίκων είναι ουσιαστικά ότι στα μικρά παιδιά δεν μπαίνεις σε θέματα τακτικής. Επικεντρώνεσαι περισσότερο στο τεχνικό κομμάτι ώστε να πάρουν τις σωστές βάσεις για το μέλλον.
-
Πόσο σημαντικός, Δημήτρη, είναι ο ρόλος του προπονητή ως παιδαγωγού στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των μικρών παιδιών;
Ένας προπονητής που ασχολείται με μικρά παιδιά, θεωρώ, πως πρώτα απ’ όλα πρέπει να είναι παιδαγωγός. Με την συμπεριφορά του απέναντι σε αυτά πρέπει να αποτελεί πρότυπο ώστε τα παιδιά να πάρουν τα κατάλληλα και, κυρίως, τα σωστά ερεθίσματα τόσο για το άθλημα της καλαθοσφαίρισης όσο και για την ίδια τους τη ζωή. Η σχεδόν καθημερινή ενασχόληση ενός παιδιού με το μπάσκετ κατατάσσει αμέσως έναν προπονητή στους ανθρώπους που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαπαιδαγώγησή του. Γι’ αυτό το λόγο, πιστεύω, ότι όλοι οι προπονητές πρέπει να έχουν τα κατάλληλα εφόδια για να ανταποκριθούν και σε αυτό το κομμάτι.
-
Πως αντιλαμβάνονται τον ρόλο του προπονητή τα ίδια τα παιδιά;
Ο προπονητής, όπως είπα και προηγουμένως, πρέπει να αποτελεί πρότυπο για το παιδί. Αυτό το πετυχαίνεις μέσα από την δουλειά σου και από τον τρόπο που την “μεταδίδεις” στα παιδιά. Δεν πιστεύω στο αίσθημα του φόβου, παρά μόνο στην πειθαρχεία. Μέσα από κανόνες που έχεις θέσει εξ’ αρχής βάζεις τα όριά σου. Με τον τρόπο αυτό η προπόνηση και είναι αποτελεσματική και τα παιδιά δεν νιώθουν ότι καταπιέζονται. Γιατί αν νιώσουν πίεση ή εξαναγκασμό τότε δεν διασκεδάζουν το παιχνίδι, τεμπελιάζουν ή ακόμα και αδιαφορούν.
-
Ποια είναι τα συνήθη προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας προπονητής καλαθοσφαίρισης αναπτυξιακών ηλικιών;
Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα είναι αρχικά πως θα κερδίσεις την προσοχή τους, ειδικά στις πολύ μικρές ηλικίες. Επίσης, είναι αρκετά σημαντικό να πειθαρχήσουν στους κανόνες συμπεριφοράς που θα τους ορίσεις. Στο αγωνιστικό κομμάτι, και ειδικά στις μικρές ακαδημίες, υπάρχουν και κάποια προβλήματα συνοχής διότι στο ίδιο τμήμα τυχαίνει να έχεις διαφορετικού μπασκετικού επιπέδου παιδιά. Θα πρέπει, επομένως, να διαμορφώσει κανείς κατάλληλα την προπόνηση ώστε κανένα από τα παιδιά να μην χάσει το ενδιαφέρον του. Τέλος, ένα μεγάλο πρόβλημα αποτελούν πολλές φορές οι συμπεριφορές των γονιών κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα.
-
Αφού αναφέρθηκες στους γονείς, πως πρέπει να είναι η συνεργασία του προπονητή με αυτούς; Πόσο εύκολο/δύσκολο είναι να κρατούνται ισορροπίες έσω- και έξω-αγωνιστικών χώρων;
Η συνεργασία του προπονητή με τους γονείς είναι ένα μεγάλο και σημαντικό ζήτημα. Κατά την άποψή μου, ο προπονητής πρέπει να έχει συχνή επαφή με τους γονείς ώστε να ενημερώνει και να ενημερώνεται αντίστοιχα για τα παιδιά. Όσον αφορά τις ισορροπίες, οι περισσότεροι γονείς προσπαθώντας να στηρίξουν το παιδί τους κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή ενός αγώνα αντιδρούν, συνήθως, με λάθος τρόπο με αποτέλεσμα αυτό να έχει αρνητική επίπτωση στο παιδί. Ο προπονητής για να μπορεί να κάνει σωστή και αποτελεσματική δουλειά πρέπει να βάλει κανόνες στους παίκτες του από την αρχή της περιόδου. Ακριβώς το ίδιο πρέπει να κάνει και με τους γονείς τους. Αυτό βέβαια είναι πολύ δύσκολο, ειδικά για τους γονείς, αλλά κι αυτό είναι μια μορφή προπόνησης.
Καθώς εξελισσόταν το παιχνίδι παρατηρούσα πως κάποια παιδιά χειρίζονταν καλύτερα την μπάλα, είχαν μια άνεση στο σουτ και φαινόταν πως είναι, αυτό που λέμε, ταλέντα. Εύλογα, λοιπόν, ρώτησα τον Δημήτρη Σηφάκη από την μέχρι τώρα εμπειρία του, και από τη συναναστροφή του με τους προπονητές που είχε όλα τα χρόνια που ασχολήθηκε με το μπάσκετ σαν παίκτης και ο ίδιος, αν ένας προπονητής μπάσκετ αναπτυξιακών ηλικιών είναι καλό να κρίνει αν ένα παιδί πρέπει να αφιερωθεί στο άθλημα ή όχι, αν βλέπει πως δεν είναι τόσο καλό. Η απάντησή του ήταν η παρακάτω…
“Ο προπονητής κάθε αθλήματος είναι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να δει αν ένα παιδί πληροί τις προϋποθέσεις για να ασχοληθεί με αυτό. Σαφώς θα πρέπει να έχει την διορατικότητα να κατευθύνει το παιδί ώστε να προχωρήσει. Είναι όμως και στο χέρι των παιδιών κατά πόσο θα “δουλέψουν”. Aν θέλουν πραγματικά να ασχοληθούν με το άθλημα και να έχουν εξέλιξη σε αυτό πρέπει να προσπαθήσουν πολύ και να μην τα παρατάνε με την πρώτη δυσκολία. Είναι λογικό πως ο προπονητής μπορεί να αδικήσει σε κάποιο αγώνα ένα παιδί ή να μην του δίνει όσες ευκαιρίες συμμετοχής θέλει το ίδιο σε αγώνες. Δεν θα πρέπει τα παιδιά να τσατίζονται με αυτό ή να απογοητεύονται αλλά να συνεχίζουν να προσπαθούν. Αν δεν έχει ταλέντο, με την προπόνηση και την επιμονή και επιμέλεια που θα δείξει θα το δημιουργήσει. Αν πάλι το έχει έμφυτο, τότε πιστεύω πρέπει να το κατευθύνει ο προπονητής του προς το άθλημα, χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί προτεραιότητα. Η μόρφωση πρέπει να έχει το σημαντικότερο ρόλο στη ζωή του διότι θα το βοηθήσει κατ’ επέκταση και στην αθλητική ζωή του”.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
