Η διατροφή, ο αθλητισμός και η άσκηση δεν μπορεί να αποτελούν προσωρινή απασχόληση, αλλά θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο, πλούσιο σχέδιο ζωής. Είναι λογική η αντιπαλότητα ανάμεσα στην κλασσική ιατρική και τις εναλλακτικές θεραπείες;
Η απάντηση είναι όχι, αφού οφείλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να έχουμε στη φαρέτρα μας περισσότερα όπλα, στην προσπάθειά μας να προάγουμε τη δημόσια υγεία.
Δεν πρέπει να περιορίζουμε την ιατρική αντιμετώπιση των ασθενών στα χημικά φάρμακα. Δεν πρέπει να αποκλείουμε άλλου είδους προσεγγίσεις, κυρίως εκείνες που στρέφουν το ενδιαφέρον από τα συμπτώματα στις αιτίες.
Οι λανθασμένες -παγιωμένες τις περισσότερες φορές- αντιλήψεις για τη ζωή, για τον τρόπο που χειριζόμαστε τις ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές μας σχέσεις, το πώς αντιλαμβανόμαστε τη δουλειά μας, δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια με συνέπειες στην ψυχική και σωματική μας υγεία.
Για παράδειγμα, τη διατροφή, τον αθλητισμό και την άσκηση οφείλουμε να τα ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας, να τα κάνουμε τρόπο ζωής.
Το να αθλούμαστε καθημερινά 1-15 λεπτά ή ακόμη και να περπατάμε, προάγει τη σωματική και ψυχική μας υγεία.
Επομένως, για να επανακεφαλαιώσουμε: τεχνικές χαλάρωσης, γιόγκα, τάι τσι, πιλάτες συχνή γυμναστική, ψυχοθεραπεία, θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να λύσουμε συγκεκριμένα προβλήματα.
Πρόκειται για συνδυασμό που μειώνει το στρες, οδηγώντας στην ευεξία και την ισορροπία ολόκληρο τον οργανισμό. Είναι ένας νέος τρόπος ζωής στον οποίο πρέπει να συμπεριλάβουμε την πνευματική ζωή, τη φιλανθρωπία και τον εθελοντισμό που δίνουν αληθινό περιεχόμενο στην καθημερινότητά μας.
Η ολιστική θεώρηση αποτελεί ανάγκη αλλά είναι και το αποτέλεσμα ερευνητικών μελετών. Όλοι πια, όπως ο δρ. Χέρμπερτ Μπένσον, επίτιμος καθηγητής του Χάρβαρντ, στο οποίο είχα την τιμή να σπουδάσω, και διευθυντής του Ινστιτούτου Μπένσον-Χένρι, υιοθετούν αυτές τις τεχνικές.
Ο δρ. Χέρμπερτ Μπένσον έφτασε μέχρι το Θιβέτ αναζητώντας απαντήσεις και μελέτησε τη ζωή των μοναχών.
Πώς κυρίως κατορθώνουν να μηδενίσουν το άγχος τους.
Πόσο πολύ μειώνουν τον «ανταγωνισμό» του σώματός τους μέσα από τον διαλογισμό.