Δεύτερο ταξίδι μου στην Κίνα, προσκεκλημένος του καθηγητή Liang Hy και του προέδρου της Ακαδημίας γραμμάτων και τεχνών στο Hangzhou. Παρουσίασα ποίηση μου κι έργα ζωγραφικής μου στην art fair ως επίσημος προσκεκλημένος του Φεστιβάλ. Την ημέρα των εγκαινίων έκανα μια Περφορμανς με τους φοιτητές της σχολής και τρεις μέρες αργότερα έδωσα μια διάλεξη.
Όλες οι αντιδράσεις που είχα από τους ανθρώπους των γραμμάτων ήταν: μιλήστε μας για την Ελλάδα, τον Όμηρο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, για την κλασσική παιδεία. Ελάχιστοι ως κανένας δεν μου μίλησε για κρίση, ή οικονομία. Το γενικό κλίμα ήταν ένα κλίμα θαυμασμού και δίψας για μάθηση για τον κλασικό ελληνικό πολιτισμό. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Στα κινεζικά το όνομα “Συλά” σημαίνει Ελλάδα και ταυτόχρονα “ο άλλος πολιτισμός “. Αναζητώντας τις συγγένειες και τον θαυμασμό τους για τον “άλλο πολιτισμό” ταυτόχρονα αναζητούν την σταθερή αναφορά της δικής τους πολιτισμικής ταυτότητας. Θέλουν να την προστατεύσουν μέσα από πνευματικές συμμαχίες. Κι αυτό γιατί, από την μια πλευρά οι Κινέζοι είναι πρωτοπόροι στην καινοτομία και στην στήριξη του νέου σύγχρονου προσώπου του κόσμου μέσω της τεχνολογίας (το πρόγραμμα “belt and road” που μόλις ανακοίνωσε ο Κινέζος πρόεδρος είναι η απόδειξη) κι από την άλλη δεν θέλουν να χάσουν τις πολιτισμικές τους ρίζες. Τους απασχολεί ιδιαίτερα η σχέση ταυτότητας και μέλλοντος. Δεν τα βλέπουν σε ρήξη μεταξύ τους αλλά σε διαλεκτική εξέλιξη.
Πέρα από τα ζητήματα γεωστρατηγικής, οικονομίας και καινοτομίας που είναι παγκόσμιοι πρωταγωνιστές, πέρα από το ενδιαφέρον τους για μόδα, ντιζάιν, για τα καπιταλιστικά αγαθά και την πολιτική του οικονομικού ανταγωνισμού, θέλουν να δώσουν μεγάλη διάσταση στο θέμα του πολιτισμού , της Ιστορίας και της παιδείας. Ξέρουν ότι η παιδεία είναι το κλειδί για να διαμορφωθεί σωστά η νέα κοινωνία. Δεν σταματούσαν να με ρωτούν για το τι σήμαινε κυριολεκτικά ο όρος “παιδεία” για τους Έλληνες. Μιλήστε τους για τον Αχιλλέα, τον Έκτορα, τον Οδυσσέα και θα δείτε αμέσως να αναδύεται από το πρόσωπο τους η αγαθότητα των αρχών του Κομφούκιου και του ταοισμου.
Ακόμη κι οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι με το που ακούν” Συλά” κεντρίζονται από την πανάρχαια και ταυτόχρονα σύγχρονη περιέργεια για τον “άλλο πολιτισμό”.
Κι εμείς τι κάνουμε; πως χρησιμοποιούμε μια τέτοια ιστορική ευκαιρία; Μειώνοντας έως αφαιρώντας τα αρχαία Ελληνικά, τις ανθρωπιστικές σπουδές και θεωρώντας “άχρηστο” στον σημερινό τεχνο-Υλιστικο κόσμο οτιδήποτε κλασσικό. Οι κυβερνήσεις ωθούν τους νέους μας σε πνευματική και πολιτισμική γύμνια, τους ωθούν στην “τεχνολογική θεοκρατία”.
Η Ελλάδα κύριοι διοικούντες και κατέχοντες την εξουσία δεν είναι μόνο η Ελλάδα του γύρου και του μουσακά κι ας είναι πολύ νόστιμα φαγητά. Η Ελλάδα έχει πολιτιστικό βάρος, έχει φλέβα άφθονου χρυσού κι εσείς αρνείστε να τον εκμεταλλευτείτε μέσω της Παιδείας. Θέλετε τους Έλληνες φτωχούς εργάτες, σε εστιατόρια και τουριστικές μόνο υπηρεσίες. Η ευθύνη σας είναι μεγάλη για το μέλλον της χώρας και για το πως και που πάει.