Η ΕΛΓΙΝΕΙΑ ΚΛΟΠΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΜΑΣ

Μοίρασε το

Κάθε λαός η πολιτισμός, έχει τα διαχρονικά του σύμβολα, μέσα και γύρω από την οποία χτίζει την ταυτότητα του, όχι ως κλειστό σύστημα, αλλά διευρυμένο διαρκώς, όπως έλεγε κι ο φιλόσοφος Καντ. Το γεγονός αυτό της διεύρυνσης ο καλλιτέχνης Γιοζεφ Μπους το έλεγε εμπλουτισμό.

Η διεύρυνση όμως δεν σημαίνει τόση διάνοιξη ώστε να χαθεί η αιτία της γέννησης του συμβόλου ,ως ενσάρκωση συλλογικών αξιών ενός λαού όπως επίσης τόνισε ο φιλόσοφος Χέγκελ στην Αισθητική του. Ούτε σημαίνει περιθωριοποίηση που θα οδηγήσει στην λήθη πολιτισμικών , ιστορικών μνημών η παραδόσεων. Έστω κι αν η ερμηνεία του συμβόλου μπορεί συχνά να προσεγγίζεται από την εκάστοτε ματια των εποχών, εν τούτοις ποτέ ένα σύμβολο δεν αχρηστοποιειται ώστε να πάψει να λειτουργεί ταυτοτικα σε μια χώρα . Κι αυτό είναι κάτι που η πολιτεία πέρα από ιδεολογίες το μαθαίνει στους μαθητές από την μικρή ηλικία τους . Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο στην Ελλάδα.

Με την πρώτη ευκαιρία συμβολα εθνικά και θρησκευτικά απομακρύνονται από την εκπαιδευτική σχολική αγωγή των νέων με διάφορα προσχήματα . Έτσι θα ωθούνται σταδιακά οι μαθητές στο Α-ριζο , στο Α-σύνορο και στο Α-πατριδο της συμπεριφοράς τους . Πατρίδα τους θάναι σιγά-σιγά η Τεχνολογική καινοτομική (;) αισιοδοξία , η καταναλωτικός ανταγωνισμός , η Τεχνική ειδίκευση και δεινότης και κυρίως το Α-θρησκο στοιχείο . Αυτά τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά οδηγούν σε βίαιη διεύρυνση της εθνικής ταυτότητας με κίνδυνο βάσιμο την μοιραία διάλυση της .

Μπορούμε όμως να ζήσουμε διχως “εστία” πνευματική και πολιτισμική ; Μπορούμε να ζήσουμε ως Α-πατρίδες ; Οι παγκόσμιες εμπειρίες λένε πως όχι γιατί κάθε τόσο που η πολιτική οδηγεί στα Α-ταυτοτικα άκρα άλλο τόσο το ζήτημα της ταυτότητας επανέρχεται οξύ και δυναμικό επιβεβαιώνοντας τον Αριστοτελη που μιλούσε για την ανάγκη Μεσοτητας όταν αναζητούμε την ουσία στην ζωή μας . Μοιάζουν να μην το γνωρίζουν οι υπακούοντας σε ιδεολογικές προτεραιότητες “Ελγινειοι” υπουργοί παιδείας . Και δεν το κρύβουν καθόλου με τις πρόσφατες αποφάσεις τους για εκπαιδευτικά και θρησκευτικά ζητήματα.

Όσους δε αντιστέκονται στις αποφάσεις τους εύκολα τους ονομάζουν “ρατσιστές”, “Ακροδεξιούς” η ” επικίνδυνους εθνικιστές”. Τους εξοστρακίζουν από θέσεις λειτουργικές και τους ενοχοποιούν γιατί διαφωνούν. Πρόκειται για “Ελγίνεια” πολιτική που χτυπά κατάκαρδα τον ταυτοτικο μας πλούτο ( όπως πχ οι κλασικές ελληνικές σπουδές) και οδηγεί την ελληνική νεολαία σε πνευματική φτωχια. Πριν λίγες μέρες ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφεας κι Ακαδημαϊκός Ζαν Ντ’ Ορμεσον, σε άρθρο του ζήτησε βροντοφωνοντας από τον πρόεδρο, τους υπουργούς και τους καθηγητές να ξανά διδάξουν παθιασμένα τον Όμηρο γιατί είναι η βάση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Κάπως έτσι πρεπει κι εμείς να φωνάξουμε κι η φωνή μας να τρομάξει τους διοικούντες :” κάτω τα χέρια από τα θρησκευτικά η ιστορικά συμβολα μας , κάτω τα χέρια από την γλώσσα μας. Απαιτούμε και θα δώσουμε μάχη για την επιστροφή τους στα σχολεία. Ναι να δώσουμε όλοι μας μάχη”. Να πειστούν ακόμη κι όσοι ενδομύχως θεωρούν μάταια μια τέτοια προσπάθεια!

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου