Όταν ένας διαπρεπής δημοσιογράφος επιλέγει την ποίηση για να μεταδώσει την ματιά του για τη σημερινή κατάσταση, το αποτέλεσμα περιγράφει μια προσωπική …Οδύσσεια!
Η «Οδύσσεια» (Εκδόσεις: Αιγόκερος) του Αλέξανδρου Βέλιου είναι ένα βιβλίο που αξίζει την προσοχή του αναγνώστη. Ο δημοσιογράφος που μεταμορφώνεται πια σε ποιητή τιτλοφορεί την ποιητική του συλλογή με το όνομα «Οδύσσεια». Μόνο και μόνο από τον τίτλο υπόσχεται πολλά στον αναγνώστη και ανεβάζει υψηλά τον πήχη για το τι πρέπει να περιμένει ο αναγνώστης ότι επακολουθεί.
Μέσα στο βιβλίο υπάρχουν 24 ποιήματα, 24 κεφάλαια. Το κάθε ποίημα βρίσκεται στην δεξιά σελίδα, ο τίτλος βρίσκεται στο κάτω μέρος της δεξιάς σελίδας κάτω από τις επεξηγήσεις. Πάνω από το ποίημα υπάρχει ένα γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου. Μια πανέξυπνη σκέψη από τον ποιητή 24 ποιήματα, 24 γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου. Ο ποιητής δείχνει με αυτόν τον τρόπο ότι θα σχολιάσει την επικαιρότητα και την τραγικότητα της εποχής από το Α έως το Ω.
Ο Αλέξανδρος Βέλιος θίγει σημαντικά και μείζονα θέματά της εποχής τα οποία όμως είναι και διαχρονικά. Ωστόσο στα ποιήματα του ο αναγνώστης θα βρεθεί αντιμέτωπος με αρχαίες ελληνικές εκφράσεις, με λατινικές, με γαλλικές, με ιταλικές και αγγλικές. Οι επεξηγήσεις τους όπως προαναφέρθηκε είναι στην δεξιά σελίδα του κάθε ποιήματος. Αυτό βέβαια υπάρχει πιθανότητα να δημιουργήσει μια σύγχυση στην ροή του αναγνώστη διότι θα πρέπει να αποσπά την προσοχή του αναζητώντας την μετάφραση. Η ποίηση όπως και γενικότερα η τέχνη δεν μπορεί να χωρέσει ή να φυλακισθεί μέσα σε κανόνες και σε πρέπει αλλά θα πρέπει να είναι προσβάσιμη από όλους και κυρίως στους απλούς ανθρώπους που αναζητάνε ένα άλγος για να γιατρέψουν τις πληγές που τους έχει δημιουργήσει η ζωή.
Το βιβλίο «Οδύσσεια» αποτελεί μια ποιητική συλλογή που έχει πολλά να προσφέρει στον αναγνώστη διότι παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί όπως ακριβώς είναι. Ωμά και απέριττα. Ένα βιβλίο όχι μόνο για εκείνους που αγαπάνε την ποίηση αλλά για όλους εκείνους που ψάχνει να βρει την αλήθεια, που ψάχνει το φως μέσα στο σκότος. Ένα βιβλίο για γερά στομάχια. Δεν συνιστάται για αυτούς που φοβούνται την ζωή. Αντίθετα είναι για αυτούς που θέλουν να δουν την ουσία της ζωής.
Το βιβλίο προλογίζει ο γνωστός Οικονομολόγος και Τραπεζίτης, Παναγιώτης Γεννηματάς ο οποίος θέτει το ερώτημα:
“Σας αρέσει η ποίηση; Ή μήπως πιστεύετε ότι η ποίηση είναι σήμερα ανεδαφικός και αναχρονιστικός τρόπος έκφρασης συναισθημάτων σε μια ιστορική εποχή σκληρή και αντιποιητική;” και απαντά:
“Απάντηση στα ερωτήματά αυτά δίνει η όχι και τόσο ευκαταφρόνητη ποιητική παραγωγή που εκδίδεται και αγοράζεται στις ημέρες μας. Δεν είναι λίγοι όσοι συνεχίζουν να αγοράζουν ποιητικά εγχειρήματα με τα οποία κάποιοι άλλοι πασχίζουν να δώσουν αισθητική διέξοδο σε καταπιεσμένες ευαισθησίες που συσσωρεύει η σκληρή και «αντιποιητική» εποχή μας.
Ο Παναγιώτης Γεννηματάς επισημαίνεο πως “ο Αλέξανδρος Βέλιος, μετά από μια μακρά πορεία σκληρής έως και κυνικής δημοσιογραφικής ανάλυσης των πολιτικών και κοινωνικών αδιεξόδων της πρόσφατης ελληνικής πραγματικότητας, υπέκυψε και αυτός στην ανάγκη μιας διαφορετικής έκφρασης των στομωμένων αισθημάτων. Μιας έκφρασης μορφολογικά ποιητικής. Διάλεξε όμως ένα ιδιόμορφο εκφραστικό μονοπάτι για να ολοκληρώσει την έκφραση της απογοήτευσης, της κριτικής οργής, της βιωματικής τρικυμίας που η σημερινή ελληνική πραγματικότητα προκαλεί στις ευαίσθητες ψυχές. Ο τρόπος του είναι η ποίηση. Είναι όμως ένας πρωτότυπος και τολμηρός ποιητικός τρόπος. Ο Βέλιος διαβάζει και μεταγράφει ποιητικά την αβίωτη σημερινή πραγματικότητα της χώρας μας με τη μορφή ενός lamento, ενός ελεγειακού πεζοτράγουδου απογοήτευσης και διαμαρτυρίας που αγγίζει τα κράσπεδα της ποιητικής έκφρασης ενός Ezra Pound και ενός T.S. Elliot. Ανακυκλώνοντας μάλιστα με παρόμοια προς τη δική τους τόλμη όλες τις δυνατότητες της ελληνικής γλώσσας από τις ομηρικές καταβολές της μέχρι τη λαϊκότερη σημερινή συμβατική πεζότητα, εμπλουτισμένη με ευρωγλωσσικές προεκτάσεις που αντιστοιχούν στη σύγχρονη πολιτισμικής πραγματικότητα ενός παρακμιακού ευρωπαϊκού momentum. Η Οδύσσεια του Βέλιου αξίζει να διαβαστεί σαν μια τολμηρή απόπειρα διάνοιξης ενός νέου για την ελληνική ποίηση εκφραστικού τρόπου.”