ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Μοίρασε το

Τις τελευταίες δεκαετίες, όπως λειτούργησε το πολιτικό σύστημα φεουδαρχικού τύπου στη χώρα, εγκαταστάθηκε με ορμή μια αντίληψη για την πολιτική δράση. Επιθετικότητα, απόσταση από το περιεχόμενο, άρνηση του πραγματικού, πεποίθηση μηχανικής διαδοχής στην εξουσία.

Με εύκολη την οικονομική άνεση στην κοινωνία, αυτός ο τρόπος λειτούργησε και, όπως καλά γνωρίζουμε, αδιατάρακτα απέδιδε. Αυτή η φάση της «κανονικότητας» έχει τελειώσει. Και η μηχανική και αυτόματη διαδοχή έχει εξαντληθεί.

Μέσα σε αυτό το εντελώς νέο περιβάλλον αναπτύσσεται η πολιτική δράση σήμερα. Και αν για την κυβέρνηση τα πράγματα είναι δεδομένα, για την αντιπολίτευση τα πράγματα έχουν απολύτως νέα διάσταση. Η συνειδητοποίηση αυτής της διάστασης δεν είναι μόνο προϋπόθεση συμβατικής αποτελεσματικότητας αλλά και ουσιαστικής λειτουργίας της πολιτικής σύγκρουσης. Η αντιπολίτευση υστερεί σε αυτό. Και πάντως η αξιωματική αντιπολίτευση – με τον γνωστό κεντρικό ρόλο της στο σύστημα –  δεν μπορεί να ξεφύγει.

Ειδικότερα η ΝΔ έκανε ένα σημαντικό βήμα εξέλιξης με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εκλέχθηκε με τις εσωκομματικές λειτουργίες εναντίον της κρατούσας τότε αντίληψης και των κατεστημένων σχέσεων. Σημαντικό.

Εν τω μεταξύ, την ώρα που η ανάγκη αντιπολίτευσης καθίσταται καθημερινά εμφανέστατη, την ίδια ώρα αναδεικνύονται οι αδυναμίες της. Αδυνατεί η αντιπολίτευση να κατανοήσει τις νέες συνθήκες της πολιτικής σύγκρουσης που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα. Εγκλωβισμένη στη φιλοσοφία της προηγούμενης φάσης, δυσκολεύεται να αφυπνιστεί, ώστε με την ανασύνταξή της τόσο στο μέτωπο της εγρήγορσης όσο και στο μέτωπο της κινητοποίησης των προσώπων να μείνει σταθερά προσηλωμένη στο έργο και στις νέες απαιτήσεις της σύγκρουσης.

[quote text_size=”small”]

Οι ευκαιριακές εντάσεις στο ύφος, τα ευφυή ευρήματα και η κατασκευασμένη συγκρουσιακότητα δεν συνιστούν πολιτική.

[/quote]

Βέβαια η σύγκρουση προϋποθέτει την απομάκρυνση από την αφέλεια. Την αποτίναξη της αφέλειας. Η αφέλεια συνδέεται και αυτή με την προηγούμενη φάση της κανονικότητας. Και είναι αποτέλεσμα της ιδεολογικής και πολιτικής ανεπάρκειας. Η αδυναμία κατανόησης της φύσης της σύγκρουσης αποβαίνει πάντα υπέρ του αντιπάλου. Και έτσι, η αφέλεια γίνεται ο υπέρτατος σύμμαχός του.

Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στη χώρα, η σύγκρουση έχει πλέον εγκλωβιστεί στο ψυχολογικό μέτωπο. Με τη δημοσιονομική πολιτική δεδομένη για μεγάλο χρόνο και την ευρύτερη οικονομική πολιτική περιορισμένη, το ζήτημα του περιεχομένου στη σύγκρουση είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την αντιπολίτευση.

Περιεχόμενο σήμερα σημαίνει: δημόσια, ανεπιφύλακτη και αδιαμφισβήτητη αναδοχή του κόστους των επιλογών και της μεγάλης νέας πορείας που έχει ανάγκη η χώρα. Οσο και αν μοιάζει αυτό με περίγραμμα περιεχομένου, είναι στην πραγματικότητα ο μόνος πυρήνας του. Και μετά ακολουθούν οι «λεπτομέρειες». Οι τεχνικές πάντα λεπτομέρειες που, γνωστές ως «Πρόγραμμα», εμφανίζονται ενώπιον του λαού.

Στη χώρα έχει τελειώσει μια φάση. Για να μεταμορφωθεί η αντιπολίτευση σε δύναμη κίνησης και αλλαγής, σε πόλο συσπείρωσης και ενότητας ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, πρέπει να απαρνηθεί τον παλαιό εαυτό της.

Τίποτε δεν είναι όπως παλιά. Τίποτε δεν θα γίνει όπως παλιά.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου