Ας κάνουμε ένα «πείραμα». Κάτι σαν παιχνίδι… Να βάλουμε, έστω για λίγο, τον εαυτό μας στη θέση των «άλλων»: Εκείνων, δηλαδή, οι οποίοι καλούνται στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στην Ουάσιγκτον ή αλλού, ν’ αποφασίσουν τί θα κάνουν με την Ελλάδα, τα προβλήματά της και τους Ελληνες. Τί θα κάναμε στη θέση τους;
Και ας υποθέσουμε ότι δεν είμαστε «δέσμιοι» συμφερόντων, ενεργούμενα κερδοσκοπικών ή άλλων «οίκων». Τί θα λέγαμε ότι πρέπει να γίνει…
ΑΝ είχαμε απέναντί μας ένα κράτος το οποίο παρόλο που βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με μια βαθύτατη κρίση, ουδέν πράττει για τη βελτίωση της κατάστασής του;
ΑΝ παρατηρούσαμε ένα λαό, μια κοινωνία που δεν αλλάζει ούτε σπιθαμή τις συνήθειες οι οποίες στον πυρήνα τους είναι αυτοκαταστροφικές;
Η πολιτική ηγεσία εξακολουθεί να είναι σχολιαστής κυβερνητικών αποφάσεων σε τηλεοπτικά παράθυρα και σε μια μονίμως άδεια αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής. Αλλά και όταν δεν σχεδιάζει δήθεν μακροπρόθεσμα, για ένα απροσδιόριστο μέλλον, απλά περιγράφει δυσλειτουργίες, ουδέν πράττουσα για να τις διορθώσει! Δείτε για παράδειγμα: «Κληρονομιά» (μία απ’ όλες…) της Νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης οι περίφημοι Αγροφύλακες. Πού είναι, λοιπόν, όλοι αυτοί; Σε ποιά ακριβώς δημόσια υπηρεσία εργάζονται; Ποιό συγκεκριμένα είναι το αντικείμενο της εργασίας τους; Και πόσο κοστίζει η μισθοδοσία τους στα δημόσια οικονομικά;
Υπάρχουν τέτοια, άπειρα (παρα)δείγματα ενός «κράτους» που καταδεικνύει ότι παρά τα όσα λέει επισήμως, δεν έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών. Δεν έχει αντανακλαστικά επιβίωσης…
Την ίδια στιγμή, η ελληνική κοινωνία πώς αντιλαμβάνεται τις εξελίξεις; Η εικόνα που μεταδίδει είναι αποτυπωμένη κατ’ αρχήν σε … «νούμερα»: Πόσοι αγόρασαν το πλέον πολυσυζητημένο πορνό DVD; Πόσοι πήγαν στο ποδοσφαιρικό ντέρμπυ των «αιωνίων αντιπάλων» στο ΟΑΚΑ την περασμένη Κυριακή; Πόσοι ΔΕΝ πηγαίνουν στις διαδηλώσεις «κατά των κυβερνητικών μέτρων»; Πέραν των αριθμών, ωστόσο, υπάρχει και η «ποιότητα»: Δείτε κάθε στιγμή, κάθε μέρα δίπλα σας, στο δρόμο, στο γραφείο: Εχουν αλλάξει, έστω κατ’ ελάχιστον, οι κακές μας συνήθειες από τη στιγμή που μάθαμε για τη σοβαρή κρίση που διέρχεται η χώρα; Ενεργοποιήθηκε το πολυσυζητημένο «φιλότιμο» του λαού αυτής της χώρας, μετά από τα λίαν αποκαλυπτικά για τα χάλια μας δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο;
Δυστυχώς, πορευόμαστε άπαντες έχοντας διατηρήσει την ίδια ακριβώς πορεία, με την ίδια ταχύτητα, που μας οδήγησαν στο χείριστο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα. Καμία αλλαγή! Καμία διόρθωση!…
Αν για μια στιγμή, έστω, βρισκόμασταν εμείς στη θέση των «πιστωτών» μας, των υποψήφιων βοηθών μας, τί θα κάναμε έχοντας απέναντί μας μια τέτοια πραγματικότητα;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
