Η τελευταία δημοσκόπηση ΠΑΜΑΚ εμπεριέχει ως συνήθως αριθμούς και ποσοστά. Και οι αριθμοί δεν κάνουν ποτέ λάθος. Αρκεί να τους διαβάζεις σωστά και όχι όπως θέλεις να φαίνονται.
ΔΗΜΟΣΚΌΠΗΣΗ ΠΑΜΑΚ: ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ…
Κοιτάζω λοιπόν την τελευταία δημοσκόπηση ΠΑΜΑΚ. Και μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην χώρα, καταλαβαίνω ότι η κοινωνία αρνείται να ξεθυμώσει.
Αρνείται να παραδεχθεί την προχειρότητα και την ανοησία των αντιδράσεων της. Αντιδράσεων απέναντι στις, αναπόφευκτες τελικά, εξελίξεις στα χρόνια της κρίσης. Και όσο παρουσιάζει μια στείρα αντίδραση. Μια αντίδραση θυμωμένου παιδιού που του πήραν το παιχνίδι του, τόσο η κατάσταση χειροτερεύει. Και ξεκινάμε πάλι από την αρχή.
Αρνείται να εμπιστευθεί το πολιτικό σύστημα, γιατί της πήρε πίσω αυτά που θεωρούσε αυτονόητα. Κεκτημένα και δεδομένα. Παρακολουθεί αποσβολωμένη την αποκαθήλωση των τελευταίων “ηρώων” της. Και ψάχνει για δικαιολογίες σε θεωρίες που διαψεύδονται καθημερινά.
Βλέπει την “ελπίδα” της να γίνεται εφιάλτης και κλείνει τα μάτια στην στυγνή πραγματικότητα και σε ό,τι την διαψεύδει.
Και “αν δεν παραδεχθείς και δεν αποδεχθείς την κατάσταση που βρίσκεσαι και πως πραγματικά έφτασες εδώ, δεν θα το διορθώσεις ποτέ” είπε κάποιος και πόσο δίκιο είχε.
Στην παρακάτω δημοσκόπηση δεν μου κάνει εντύπωση η πρωτιά της ΝΔ, αλλά η διατήρηση των υψηλών ποσοστών της συγκυβέρνησης.
- Ένας στους τέσσερεις έλληνες θέλει κυβέρνηση Σύριζα η συνεργασία με κορμό τον Σύριζα. Μέσα σε αυτό το ποσοστό εμπεριέχεται άγνοια, συμφέρον, ιδεοληπτική συμπεριφορά και κομματική πειθαρχία.
- Μέσα στο 30% του ΔΞ/ΔΑ δεν υπάρχει μόνο άγνοια, αλλά και άρνηση και αδιαφορία, υπό μορφή τιμωρίας προς το σύστημα. Επίσης υπάρχει ένα κομμάτι που αισθάνεται προδομένο από τις επιλογές του και απέχει της διαδικασίας. Γιατί δεν έκαναν αυτοί λάθος που πείστηκαν από την πιο απίθανη ρητορική που έχει ακουστεί ποτέ, αλλά οι άλλοι που δεν έκαναν αυτά που υποσχέθηκαν.
Γιατί ο γάιδαρος πετάει τελικά.
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
- Το 42% πιστεύει ότι η κυβέρνηση Σύριζα-Ανέλ είναι η καλύτερη εναλλακτική πρόταση που έχουμε διαθέσιμη σήμερα.
Ναι, καλά το διαβάσατε. Το 6,5% των ευχαριστημένων και το 35,5% των “Μη καλύτερων εναλλακτικών” αθροίζει στο απίστευτο 42%. Φαίνεται ότι η νοοτροπία τού “οι άλλοι φταίνε” και τού “οι άλλοι καλύτεροι ήταν;” μια χαρά κρατεί.
ΠΟΙΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ;
- Το 34,5% των ψηφοφόρων του Σύριζα θεωρεί ότι υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές, αλλά μόνο το 10% του συνόλου, από άλλο σημείο της δημοσκόπησης, θέλει Οικουμενική. Αναπάντητο ερωτηματικό είναι οι υπόλοιποι από το 34,5% τι θεωρούν καλύτερη εναλλακτική;
- Δείτε και το 1% των νεοδημοκρατών που είναι ικανοποιημένοι με το σήμερα και το 13% που θεωρεί ότι δεν υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές. Με λίγα λόγια το 14% των νεοδημοκρατών θεωρεί την σημερινή κυβέρνηση την καλύτερη εναλλακτική. Αν δεν μπορούμε να πείσουμε τον κόσμο μας για την ικανότητά μας, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από αυτό που φανταζόμαστε.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ Ο …ΚΑΝΕΝΑΣ
- Ένας στους πέντε έλληνες (22%) πιστεύει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός. Αλλά γίνεται και χειρότερο, γιατί μέσα στο 37% του “κανένας” υπάρχουν απογοητευμένοι οπαδοί του Αλέξη που ψάχνουν να βρουν δικαιολογία για να ενισχύσουν το προφίλ του χαμένου τους ήρωα.
- Μέσα στο 37% επίσης κρύβονται και οι οπαδοί του “όλοι ίδιοι είναι”, μία θεωρία που τους βγάζει από το κάδρο των εξαπατημένων και τους τοποθετεί στην ομάδα της “τελευταίας προσπάθειας”.
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΕΙ
Το 75,5% θεωρεί ότι πάμε στην λάθος κατεύθυνση, και το 87% θεωρεί ότι η κατάσταση θα είναι η ίδια ή χειρότερη. Πως αυτά τα ποσοστά συμβιβάζονται με το 42% της καλύτερης εναλλακτικής ως κυβέρνηση την σημερινή είναι ένα εύλογο ερώτημα.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΠΟΧΗ
Στις δύο τελευταίες γραφικές παραστάσεις φαίνεται ότι ο κόσμος απελευθερώνεται από κομματικές πειθαρχίες, ιδεολογικά στηρίγματα και προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες. Εδώ δείχνει ξεκάθαρα την απογοήτευσή του όσον αφορά το παρελθόν και το μέλλον αυτού του τόπου και την ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος.
Πολύ απλά από την συνολική δημοσκόπηση, ένα πράγμα δείχνει ξεκάθαρο.
Τα ποσοστά του “δεν υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές”, “κανένας κατάλληλος για πρωθυπουργός”, “Δεν ξέρω / δεν απαντώ” και τα ποσοστά της αποχής, δείχνουν ότι μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, δεν έχει εμπιστοσύνη στο συνολικό πολιτικό σύστημα της χώρας και θεωρεί ότι με την αδιαφορία του “νίπτει τας χείρας του”.
Με αυτό θα πρέπει να προβληματισθεί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας γιατί δεν είναι ένα ζήτημα που θίγει τους ίδιους αλλά είναι ένα πλήγμα προς την δημοκρατία μέσα στην ίδια την γενέτειρα της.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Κώστα Αγγελάκη στο new deal
0 Απαντήσεις
Πολύ εύστοχη ανάλυση! Δυστυχώς, όσα επισημαίνει ο αρθρογράφος επιβεβαιώνονται και από την απλή παρατήρηση της καθημερινότητος. Αρκεί κάποις να έχει ανοιχτά μάτια και να μην φορά κομματικές παρωπίδες…