«Οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορεί να είναι χρήσιμες με μια βασική προϋπόθεση. Ότι θα έχουν προγραμματικές συμφωνίες. Θα έχουν πολιτικές συμπτώσεις και συγκλίσεις, και φερεγγυότητα προσώπων. Και μάλιστα προγραμματικές συμφωνίες προς όφελος της προοδευτικής για την κοινωνία πολιτικής.
Αν απουσιάζουν αυτές οι προϋποθέσεις είναι σαφές ότι όποιος μιλάει για κυβερνήσεις συνεργασίας μιλάει για άσκηση επί χάρτου» επισημαίνει ο Πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς» Φώτης Κουβέλης.
Αναφερόμενος στην επισήμανση της Α. Διαμαντοπούθλου για «ΠΑΣΟΚ PLUS» , ο κ. Κουβέλης σημειώνει πως «η Δημοκρατική Αριστερά έχει την πολιτική της αυτονομία και την έχει όχι μόνο διακηρυχτικά αλλά μια αυτονομία που ορίζεται από το περιεχόμενο των προγραμματικών της θέσεων, απόψεων και διεκδικήσεων».
ΕΡ.Συναντηθήκατε με τον Πρωθυπουργό πριν από λίγες ημέρες και συζητήσατε μεταξύ άλλων και για τις εξελίξεις στην Ευρώπη.
ΑΠ. Πράγματι. Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή. Βρίσκεται σε μια καμπή αναφορικά με το προς ποια κατεύθυνση θα πάει. Και η όλη υπόθεση, τούτη την ώρα, δεν έχει σχέση μόνο με την Ελλάδα. Βεβαίως η Ελλάδα έχει τη δική της κρίση χρέους αλλά έχει σχέση με τη γενικότερη κρίση που υπάρχει. Είναι πολλές οι χώρες που προστίθενται στον κατάλογο που αντιμετωπίζουν έντονη κρίση χρέους. Χαρακτηριστική περίπτωση της Ιταλίας. Δεν θα υπάρξουν κατά πάσα πιθανότητα αποφάσεις, από όσα άκουσα στην προσεχη Σύνοδο. Θα υπάρξουν συνεχείς διεργασίες και διαβουλεύσεις στο χώρο της Ευρώπης. Το ζήτημα είναι σε ποια κατεύθυνση θα πορευτεί η Ευρώπη. Γιατί πίσω από την οικονομική διακυβέρνηση υπάρχει και το μείζον ζήτημα εάν η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πορευτεί στην κατεύθυνση της πολιτικής ενοποίησης.
ΕΡ. Είναι ορατός ο κίνδυνος για Ευρωζώνη δυο ταχυτήτων;
ΑΠ. Εκτιμώντας και αξιολογώντας τα πράγματα δεν πρέπει να την αποκλείουμε.
ΕΡ. Και αυτό τι θα σημάνει;
ΑΠ. Αυτό κατά τη γνώμη μου θα σημάνει αποδυνάμωση της Ε.Ε. Θα τροφοδοτήσει αποσυσπειρώσεις και βεβαίως δεν θα έχει καμία σχέση με την πολιτική ενότητα της Ευρώπης. Αυτό θα είναι .αρνητικό. Και για τα κράτη μέλη της Ευρώπης χωριστά, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Με δεδομένο ότι μια μη πολιτικά ενοποιημένη Ευρώπη θα έχει συν τοις άλλοις από μια ελάχιστη έως μηδενική συμμετοχή στον διεθνή καταμερισμό της οικονομικής διαδικασίας με το δεδομένο ότι είναι αρκετές οι νέες οικονομικά αναδυόμενες χώρες.
ΕΡ. Ο προσανατολισμός του κόμματος σας όπως τον έχετε διατυπώσει πολλές φορές είναι σταθερά ευρωπαϊκός.
ΑΠ. Θεωρώ ότι το ενδεχόμενο περιθωριοποίησης της χώρας μέσα στην Ευρώπη, δηλαδή η απομάκρυνσή της από την Ευρωζώνη, περισσότερο η φυγή της από την Ε.Ε. και η επιστροφή της στη δραχμή, ότι θα έχει καταστροφικές συνέπειες. Θα μας οδηγήσει σε οικονομική απομόνωση. Θα οφείλουμε να καταβάλλουμε τα οφειλομενα σε δραχμές, ενώ τα οφειλόμενα θα είναι σε ευρώ, με προφανή τα βάρη που θα έχουμε από τη νέα αντιστοιχία, θα αναγκαζόμαστε με δραχμές να κάνουμε εισαγωγή βασικών προϊόντων που δεν παράγουμε στην Ελλάδα.
Η τιμή τους θα είναι σε ευρώ και εμείς θα πληρώνουμε πάρα πολλές δραχμές. Επίσης θα φανεί άμεσα το δυσμενές αποτέλεσμα. Θα έχουμε ένα κατρακύλισμα μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, πολύ μεγαλύτερο από αυτό που υπάρχει σήμερα.
Γι’ αυτό και η μάχη πρέπει να δοθεί μέσα στην Ευρώπη.
ΕΡ. Υπάρχει μια Ευρώπη όμως που μιλά για εκχωρηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, για κεντρικό έλεγχο δημοσιονομικής πολιτικής, για κεντρικό έλεγχο προϋπολογισμών χωρών. Αν μετεξελιχθεί σε ένα τέτοιο σχήμα. Ποια είναι η θέση σας; Θα συνεχίζατε να το στηρίζατε;
ΑΠ. Για κάθε ρύθμιση θα πρέπει να υπάρχει και το θεσμικό αντίβαρο. Όλα αυτά αν τα απομονώσει κανείς συνιστούν πράγματι εκχώρηση εθνικής αρμοδιότητας και εξουσίας. Στο βαθμό όμως που πορευτεί η Ευρώπη προς την ουσιαστική πολιτική της ενοποίηση τότε θα πρέπει να αναζητηθούν όργανα που θα έχουν απευθείας τη δημοκρατική τους νομιμοποίηση από τους λαούς της Ευρώπης. Σ¨ημερα θα έλεγα το μόνο ευθέως δημοκρατικά νομιμοποιημένο όργανο της Ευρώπης είναι το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο όμως είναι επίσης γνωστό μέσα σε αυτή την κατάσταση που υπάρχει δεν έχει αποφασιστική αρμοδιότητα. Κατά συνέπεια το πώς θα διαμορφωθούν τα στοιχεία της πολιτικής ενοποίησης είναι συνάρτηση και το τι αρμοδιότητες θα έχουν τα όργανα τα οποία θα πρέπει να εξασφαλίζουν την εξουσία τους από την ίδια λαϊκή κυριαρχία των ευρωπαίων πολιτών.
ΕΡ. Αν κατάλαβα καλά εάν υπάρξει πολιτική ενοποίηση δεν αποκλείεται ένα κεντρικό έλεγχο των Βρυξελλών, όπως επιθυμεί η γερμανίδα καγκελάριος Μερκελ, αρκεί να υπάρχουν τα αντίστοιχα εκλεγμένα όργανα.
ΑΠ. Όχι ακριβώς. Γιατί η πρόταση της Μέρκελ για παράδειγμα δεν έχει καμία επαφή με αυτό που σας έλεγα εγώ αναφορικά και με τη θεσμική αναδόμηση της Ευρώπης προς την κατεύθυνση της πολιτικής της ενοποίησης.
Αλλά .όταν λέμε και πάλι πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης πρέπει να δούμε ποια εκδοχή πολιτικής ενοποίησης. Είναι άλλο πράγμα η ομοσπονδία, άλλο πράγμα τα ενωμένα κράτη της Ευρώπης. Και είναι άλλο πράγμα η συνομοσπονδία. Επομένως όλα αυτά είναι μια ανοιχτή συζήτηση που έχει σχέση και με την υπόθεση της εθνικής κυριαρχίας στην οποία λίγο πριν αναφερθήκατε.
Η εθνική κυριαρχία δεν οριοθετείται σε πολιτικό στεγανό και σε πολιτικό κενό και μάλιστα ερήμην όλων αυτών των στοιχείων που λίγο πριν σας ανέφερα.
ΕΡ. Είστε αισιόδοξος για το πώς θα πάνε τα πράγματα. Άλλοι χρησιμοποιούν την φράση «Ο θεός να βάλει το χέρι του». Εσείς τη συμμερίζεστε τη φράση;
ΑΠ. Ανησυχώ.
ΕΡ. Συμφωνείτε να τηρηθούν οι αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου;
ΑΠ. Είμαι αντίθετος με τη δανειακή σύμβαση. Δεν είναι αυτοτελής. Δεν πρόκειται για μια σύμβαση που εξαντλεί την κλίμακα των θεμάτων Η δανειακή σύμβαση συνδέεται και με πολλά άλλα ζητήματα πολλά από αυτά έχουν νομοθετηθεί στην Ελλάδα από την συγκεκριμένη κυβερνητική πλειοψηφία που υπήρχε.
Πάνω στις ίδιες ράγες πολιτικής που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση κινείται και η παρούσα κυβέρνηση, η μεταβατικού χαρακτήρα. Για παράδειγμα όταν μιλάμε για τη δανειακή σύμβαση θα πρέπει να δούμε ότι δεν έχει την αυτοτέλεια της. Διότι αυτόματα, με βάση τη δανειακή σύμβαση και ειδικότερα με την περικοπή του χρέους έχουμε μια απομείωση της δυνατότητας των ασφαλιστικών ταμείων. Βρίσκονται σε κίνδυνο. Έχουμε ταυτόχρονα μια περεταίρω αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η αμοιβή της μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα κάθε μέρα και περισσότερο χτυπιέται και αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι δυνατόν να αποδεχθώ ένα τέτοιο ζήτημα με δυο δεδομένα.
Πρώτον έχει σχέση με το γεγονός ότι το εργασιακό κόστος είναι το μικρότερο σε ποσοστό στο συνολικό κόστος με το παραγόμενο.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζει κάποιος μια πολιτική η οποία στηρίζεται στην απομείωση της ανθρώπινης εργασίας. Η δανειακή σύμβαση έχει και τη λειτουργία των ομολόγων. Θα χρειαστεί κατά την εκτίμησή μου ένα στάδιο τουλάχιστον επτά μηνών για τη λεγόμενη ανακεφαλαιωτική διαδικασία των τραπεζών. Τι θα γίνει με τη λειτουργία της αγοράς η οποία έχει στεγνώσει; Τι θα γίνει με το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αυτό επίσης δεν είναι ένα αυτοτελές μέγεθος, γιατί πέρα από το πλήγμα που δέχεται ο φορέας της μικρομεσαίας επιχείρησης, δηλαδή ο ιδιοκτήτης. Είναι οι συνέπειες στην τροφοδοτούμενη συνεχώς ανεργία. Διότι όταν κλείνει η μικρομεσαία επιχείρηση η ανεργία καλπάζει. Και τι θα γίνει αντανακλαστικά πάλι και με τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία δεν θα εισπράττουν φόρους. Δεν εξαντλώ την κλίμακα των επιχειρημάτων. Αναφέρθηκα ενδεικτικά σε αυτά για να υποστηρίξω ότι η δανειακή σύμβαση δεν είναι μόνη της. Έχει πάρα πολλά μεγέθη τα οποία κατά την εκτίμησή μου βρίσκονται στον πυρήνα της δανειακής σύμβασης
ΕΡ. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει άμεσα για τη χώρα;
ΑΠ. Ανέφερα τη θέση μας στον Πρωθυπουργό. Ότι δηλαδή η Ελλάδα χρειάζεται ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα το οποίο θα στηριχτεί στην δανειοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με σύμπραξη μέρους του ΕΣΠΑ. Και ο πρωθυπουργός άκουσε με πολύ ενδιαφέρον αυτή την πρόταση, την οποία είχα κάνει και στο πρόσφατο, αλλά και στο πιο μακρινό παρελθόν. Και αυτό το οποίο αξίωσα κατηγορηματικά είναι να υπάρχει ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας. Μάλιστα όταν το 30% του ελληνικού λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Όταν η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία καλπάζει με πάνω από 18,5% αντιλαμβάνεστε τι γίνεται.
ΕΡ. Ποια είναι η άποψη σας για το Λουκά Παπαδήμο στη θέση του Πρωθυπουργού
ΑΠ. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιταλία, και πέρα από την αξιολόγηση των συγκεκριμένων προσώπων του κ. Παπαδήμου ή του κ. Μόντι, το γεγονός ότι επιλέγεται ένα τέτοιο σχήμα και μια κυβέρνηση με αυτά τα χαρακτηριστικά στα οποία κυριαρχεί ο τεχνοκρατισμός, πρόκειται για απόδειξη της ήττας της πολιτικής.
ΕΡ. Εσείς για αυτό δεν συμμετείχατε στην κυβέρνηση ή δεν σας έγινε πρόταση;
ΑΠ.Πρώτον δεν πήραμε μέρος για το λόγο ότι γνωρίζαμε ότι θα κινηθεί στην πορεία της προηγούμενης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής, της κυβέρνησης Παπανδρέου, με την οποία είχαμε όχι απλώς αντιθέσεις, είχαμε αντίπαλες θέσεις.
Το δεύτερο γιατί πρόκειται για μια επιλογή ενός μέρους του πολιτικού τόξου με βαθιά τα συντηρητικά νεοφιλελευθερα χαρακτηριστικά.
Και το τρίτο το οποίο είναι δευτερευούσης σημασίας ουδείς δεν μας ζήτησε να είμαστε σε μια τέτοια κυβέρνηση. Δεν ήταν αυτό όμως που κυριάρχησε στη στάση της πολιτικής μας συμπεριφοράς να αρνηθούμε ψήφο εμπιστοσύνης και να μην δώσουμε ούτε ψήφο ανοχής. Σε καμία περίπτωση βέβαια με την οποιαδήποτε εκδοχή δεν θα μετείχαμε.
ΕΡ. Παρ’ όλα αυτά η καταψήφιση της κυβέρνησης προκάλεσε τριγμούς στο κόμμα σας; Με την αποχώρηση κάποιων μελών, διαμαρτυρίες.
ΑΠ. Τριγμούς όχι. Να τα κάνουμε πολύ πιο συγκεκριμένα. Ο τριγμός έχει σχέση και με την παράθεση στοιχείων. Αποχώρησαν τρία μέλη της Κεντρικής επιτροπής. Το ένα αποχώρησε μάλιστα και από το κόμμα. Και τα άλλα δυο από την ΚΕ αλλά παραμένουν μέλη του κόμματος. Η διαφωνία εστιάστηκε στο αν θα δοθεί ψήφος ανοχής ή θα καταψηφίσουμε. Εμείς είμαστε ένα βαθιά δημοκρατικό κόμμα. Κάναμε μια εσωκομματική λειτουργία, με ένα δημόσιο τρόπο, με ανοιχτές τις πόρτες μας και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ΚΕ αποφάσισε αυτό που καταγράψαμε στη Βουλή. Καταψηφίσαμε. Αυτό ούτε τριγμούς συνιστά. Αντίθετα αναδεικνύει μια βαθιά δημοκρατική λειτουργία στο εσωτερικό του κόμματος για την οποία έχουμε δεσμευθεί από την πρώτη ημέρα της ίδρυσης μας.
ΕΡ. Πως θα χαρακτηρίζατε την Κυβερνηση Παπαδήμου. Υπηρεσιακή ή εθνικής ενότητας.
ΑΠ. Μια κυβέρνηση μεταβατικού και συμψηφιστικού χαρακτήρα. Συμψηφιστικού στη βάση των πολιτικών δεδομένων τα οποία υπήρξαν για τη συγκρότηση της.
Πιστεύετε ότι ο πολιτικός της χρόνος θα τελειώσει στις 19 Φεβρουαρίου ή θα υπάρξει παράταση;
Εκτιμώ ότι εκ των πραγμάτων θα υπάρξει μια δίμηνη παράταση τουλάχιστον.
Και τούτο το συνυπολογίζω στη βάση του γεγονότος που έχει σχέση και με τη δανειακή σύμβαση και με την ρύθμιση άλλων θεμάτων που αναφέρονται στη δανειακή σύμβαση αλλά και στην επικύρωση που θα πρέπει να γίνει στο ελληνικό κοινοβούλιο ή και στην ψήφιση κάποιων νόμων, που αναπόσπαστα αφορούν την δανειακή σύμβαση.
ΕΡ. Εσείς συμφωνείτε με μια τέτοια παράταση; Έχετε πρόβλημα αν παραταθεί;
ΑΠ. Όχι δεν έχω κανένα πρόβλημα. Το ζήτημα είναι ότι ο λαός με την ετυμηγορία του να αποφασίσει και την διάταξη των πολιτικών συσχετισμών, ποιες πολιτικές δυνάμεις θέλει, πώς τις θέλει και βεβαιώς ο λαός να αποφασίσει και για το περιεχόμενο της πολιτικής που πρέπει να ασκηθεί. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχα υποστηρίξει και μάλιστα σε χρόνο μακριά από τις ασφυκτικές προθεσμίες που έθεταν κάποιοι διλημματικά ότι η χώρα έπρεπε να προσφύγει στις εκλογές και την ονόμασα μάλιστα την καθαρή, την έντιμη, τη δημοκρατική λύση. Και επιμένω ότι ήταν ορθή η θέση εκείνη.
ΕΡ. Ποιος πιστεύετε ότι είναι αξιωματική αντιπολίτευση σήμερα; Τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση και κατά τη συνταγματολογική μου άποψη μου δεν είναι αντιπολίτευση. Αξιωματική αντιπολίτευση είναι το τρίτο κόμμα. Το ΚΚΕ. Και η ελλάσσων αντιπολίτευση πλην του ΛΑΟΣ.
Κοιτάξτε και την αντιφατικότητα της συμπεριφοράς των κομμάτων που στήριξαν αυτή την κυβέρνηση. Ασκούν αντιπολίτευση στον εαυτό τους κάποια στιγμή με τα όσα βλέπουμε να καταγράφονται ως θέση και αντιπολίτευτική προς την κυβέρνηση. Η οποία να το πω. Είναι και υπερτροφική. Έχει 49 υπουργούς. Δεν χρησιμοποίησα τυχαία τον όρο υπερτροφική. Είναι το αποτέλεσμα του συμψηφισμού που έγινε για τη σύγκρότησή της
ΕΡ. Πιστεύετε ότι όταν γίνουν εκλογές έχει έρθει το τέλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων;
ΑΠ. Εκείνο που εκτιμώ και με βάση αυτών των οποίων δημοσκοπικά καταγράφονται ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία κυβερνητική. Και αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών.
Δείτε. Η κοινωνία έχει ανακαθορίσει τους συσχετισμούς της. Και οι κοινωνικοί συσχετισμοί ανακαθορίζονται στη βάση συγκεκριμένων πραγμάτων. Η μεσαία τάξη όχι μόνο έχει συρρικνωθεί. Έχει εξαφανιστεί. Μεγάλα στρώματα μετατοπίζονται προς τα κάτω. Το θέμα είναι αυτοί οι ανακαθορισμένοι κοινωνικοί σχηματισμοί τι έκφραση θα βρουν και στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Δηλαδή αν θα ανακαθορίσουν και τους πολιτικούς συσχετισμούς. Εκτιμώ ότι το πιθανότερο είναι αυτό.
ΕΡ. Αν σας γινόταν πρόταση από ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο το ΠΑΣΟΚ για κυβέρνηση συνεργασίας, θα δεχόσασταν;
ΑΠ. Εμείς έχουμε πει με σαφήνεια ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορεί να είναι χρήσιμες με μια βασική προϋπόθεση. Ότι θα έχουν προγραμματικές συμφωνίες. Θα έχουν πολιτικές συμπτώσεις και συγκλίσεις, και φερεγγυότητα προσώπων. Και μάλιστα προγραμματικές συμφωνίες προς όφελος της προοδευτικής για την κοινωνία πολιτικής. Αν απουσιάζουν αυτές οι προϋποθέσεις είναι σαφές ότι όποιος μιλάει για κυβερνήσεις συνεργασίας μιλάει για άσκηση επί χάρτου. Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, πριν λίγο σας είπα ότι είναι ένα κόμμα μετατοπισμένο εδώ και χρόνια σε μια βαθύτατη νεοφιλελεύθερη συντηρητική θέση. Με τις μεγάλες μας αντιθέσεις δεν μπορούμε να μιλάμε στη βάση τέτοιων πολιτικών που έχει ασκήσει και που ακόμη ασκεί το ΠΑΣΟΚ.
ΕΡ. Τώρα όμως κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ μιλούν για επανίδρυση του κόμματος, για ένα νέο κόμμα. Η κ. Διαμαντοπούλου αναφέθηκε σε ΠΑΣΟΚ PLUS. Σε αυτό το PLUS έχει χώρο η Δημοκρατική Αριστερά;
ΑΠ. Πρώτον δεν αντιλαμβάνομαι την έκφραση πλας. Η Δημοκρατική Αριστερά έχει την πολιτική της αυτονομία και την έχει όχι μόνο διακηρυχτικά αλλά μια αυτονομία που ορίζεται από το περιεχόμενο των προγραμματικών της θέσεων, απόψεων και διεκδικήσεων.
Από αυτή την θέση αυτονομίας ασκεί την πολιτική της. Αλλά σε ό, τι αφορά τις εσωτερικές διεργασίες του ΠΑΣΟΚ. Ξέρετε αυτές οι διεργασίες όσο και αν παρουσιάζουν ένα δημοσιογραφικό ενδιαφέρον άλλο τόσο βρίσκονται μακριά από την πραγματικότητα στο βαθμό που δεν βλέπουν αυτές οι διεργασίες το τι συντελείτε στην κοινωνία. Θα ήθελα να έχω μια πρώτη εκτίμηση για να σας πω, ότι αυτά που καταγράφονται, αυτό που βλέπουμε κι εγώ κι εσείς ως διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ, θεωρώ ότι βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχεία από εκείνα που ταράσσουν ανακαθορίζουν και αφορούν την κοινωνία.
ΕΡ. Σε σχέση με την πρόταση που έχει κάνει ο Αλέξης Τσίπρας για ένα μέτωπο της αριστεράς αντιμνημονιακό γιατί λέτε όχι.
ΑΠ. Δεν αρκεί η κοινή αντιμνημονιακή στάση να αποτελέσει τη βάση για τη διαμόρφωση ενός τόξου της Αριστεράς ή για μια εκλογική σύμπραξη ή ότι άλλο συναφές. Αντιμνημονιακή στάση έχουν όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά. Αντιμνημονιακή στάση έχει και η ΝΔ. Το ζήτημα του πολυκερματισμού των δυνάμεων της Αριστεράς είναι υπαρκτό. Η αντιμετώπισή του δεν μπορεί να γίνεται, μακριά και ερήμην από τις πραγματικά πολιτικές αντιθέσεις, τις διαφορετικές θέσεις αλλά και τις αντίπαλες θέσεις. Και το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Η Δημοκρατική Αριστερά έχει σαφή των ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Έχει στον πυρήνα της πολιτικής της τον αριστερό ευρωπαϊσμό. Άλλες δυνάμεις της Αριστεράς είτε εισηγούνται τη φυγή από την Ε.Ε. είτε εισηγούνται άμεσα ή έμμεσα την επιστροφή στη δραχμή και έχουν αυτή την πολιτική θέση η οποία δεν είναι μια δευτερεύουσα διαφορά. Είναι κεφαλαιώδης. Δεν αρκεί η καταψήφιση του μνημονίου για να οδηγήσει. Είναι το περιεχόμενο της πολιτικής. Εμείς για παράδειγμα στον πυρήνα της πολιτικής μας η δημοκρατική, προς όφελος της κοινωνίας εξέλιξη .περνά μέσα από ένα βαθύ ριζοσπαστικό μεταρρυθμισμό. Άλλες δυνάμεις της αριστεράς δεν έχουν την πολιτική αυτή θέση. Αυτά είναι καθοριστικά στοιχεία διαφορετικών πολιτικών συμπεριφορών και επιλογών.
ΕΡ Τώρα τελευταία πολλοί μιλούν για ένα φλερτ της Δημοκρατικής Αριστεράς με το εκσυγχρονιστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ. Πρόσφατο παράδειγμα η κοινή σας παρουσία με τους κ. Χριστοδουλάκη, Μπίστη αλλά και Σημίτη σε εκδήλωση του περιοδικού «Μεταρρύθμιση». Ισχύει αυτό;
ΑΠ. Δεν ξέρω ποιοι μιλούν για φλερτ. Σας διαβεβαιώνω ότι αν είναι να επιλέξουμε θα επιλέξουμε απευθείας τον έρωτα χωρίς προηγούμενο στάδιο φλερτ. Το γεγονός στο οποίο αναφέρεστε είναι ότι προσεκλήθην να μιλήσω σε μια εκδήλωση του περιοδικού «μεταρρύθμιση».Και πήγα. Και είπα τις απόψεις της Δημοκρατικής Αριστεράς Και όπου κληθώ θα μιλήσω για να πω τις απόψεις της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δεν έχουμε καμία κλειστοφοβική πολιτική στάση.
Μιλάμε στον ελληνικό λαό. Μιλάμε στον οποιονδήποτε. Γιατί πιστεύουμε ότι και η ακρόαση των πολιτικών μας απόψεων είναι ένα στοιχείο που δυναμικά μπορεί να στηρίζει τη θετική εξέλιξη και πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
