ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ,ΑΝ ΟΧΙ ΕΚΛΟΓΙΚΗ, Η ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ

Μοίρασε το

Ανάμεσα σε Συμπληγάδες συνεχίζουν να συγκρατούν την πρωθυπουργία Παπαδήμου οι εγγενείς αδυναμίες της και οι πολιτικές σκοπιμότητες των συνιστωσών της κυβέρνησης.

Γι’ αυτό ο κ.Παπαδήμος θα ζητήσει και θα έχει -αμέσως προσεχώς- συναντήσεις με τους επικεφαλής των κυβερνητικών κομμάτων, προκειμένου να διευκολύνουν τον βίο και το έργο της κυβέρνησής του. Πρώτος θα είναι ο…πιο διαφωνών Αντώνης Σαμαράς, μεθαύριο Παρασκευή.

Πολέμιοι και υποστηρικτές της πρωθυπουργίας του εναλλάσσονται στους αντίστοιχους ρόλους, ενώ το οργανόγραμμα-μαμμούθ του υπουργικού συμβουλίου ακυρώνει εξ αρχής κάθε λόγο για τον οποίον ανατέθηκε το έργο στον επιφανή τεχνοκράτη.

Την κατάσταση επιβαρύνουν τα σχετικά με την “επόμενη μέρα” στο ΠΑΣΟΚ. Τη φορτίζει επίσης η παλινδρόμηση της ΝΔ απέναντι από τα περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης Παπαδήμου στην οποία μετέχει.
Εν τω μεταξύ, κλιμακώνεται η πολιτική και χρονική πίεση για ογκώδες νομικό έργο και για περαιτέρω συρρίκνωση κοινωνικών δεδομένων και δικαιωμάτων.

Η αναγκαία και η πραγματική αποτελεσματικότητα της πρωθυπουργίας προκαλεί συζητήσεις και αυτές, με τη σειρά τους, οδηγούν σε σενάρια περί ανασχηματισμού και άμεσων εκλογών.

Τέτοια σενάρια συντηρούν ακόμη και διαπρύσιοι κήρυκες του ότι “η κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει το έργο της, ακόμη και αν χρειασθεί ολόκληρη την υπόλοιπη τετραετία”.

Τέτοια σενάρια χρησιμοποιούν και κυβερνητικοί εταίροι που αρνούνται τις ευθύνες που τους αντιστοιχούν για το νομοσχέδιο Κουτρουμάνη, το σχέδιο-“σκούπα” του Βενιζέλου και για άλλες επιλογές.

Η ΝΔ υποστηρίζει ότι περικοπές στις συντάξεις δεν υπάρχουν στο Μεσοπρόθεσμο ή στον προϋπολογισμό. Επιμένει ότι δεν θα ψηφίσει περικοπές που πλήττουν αδύναμες κοινωνικές ομάδες.

Στον ΛΑΟΣ σημειώνεται πολυφωνία. Στελέχη του λένε ότι η συμφωνία για τη σημερινή κυβέρνηση δεν περιέλαβε εξουσιοδότηση για ανάλογα μέτρα.

Άλλα στελέχη θεωρούν ότι πρέπει να κυρωθούν και να εφαρμοσθούν οι περικοπές που θα  κριθούν αναγκαίες. Ο Καρατζαφέρης λέει “δεν μπορεί να γίνει ο,τιδήποτε χωρίς τον Σαμαρά.

Πρέπει ή να συνεννοηθούμε και οι τρεις (κυβερνητικές συνιστώσες)” σημειώνει “ή να πάμε σε εκλογές ακόμη και πριν τις 19 Φεβρουαρίου”.

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έχει προτείνει αντιπροεδρία της κυβέρνησης Παπαδήμου από τον ίδιο και τους Παπανδρέου-Σαμαρά. Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει το νομοσχέδιο Κουτρουμάνη, είναι πιο κοντά στην πολιτική Παπαδήμου απ’ οποιαδήποτε άλλη συνιστώσα  και η αρνητική επίδρασή του στην κυβέρνηση έχει ρίζα στις δελφινομαχίες.

Ο Γιώργος και το σκάκι

Οι δελφινομαχίες έχουν κοινό τόπο τις συγκαλυμένες ή απροκάλυπτες βολές εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου και της άρνησής του να σηματοδοτήσει τώρα την επόμενη μέρα.

Οι δελφίνοι θεωρούν ότι η άρνησή του έχει να κάνει με κινήσεις που ο πρώην πρωθυπουργός σχεδιάζει στην κομματική σκακιέρα.

Τέτοιες θεωρούν την αναβολή του προγραμματισμένου Πολιτικού Συμβουλίου για την άλλη Τρίτη και τη σύνθεση των στελεχών που θα συνεδριάσουν..

Ο σχεδιασμός του κ.Παπανδρέου θέλει τρίτο θέμα στην αντζέντα του Συμβουλίου τις “εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ βάσει του καταστατικού”.

Προηγούνται δύο άλλα, χρονοβόρα, ενδεχομένως και ίσως διχαστικά θέματα. Η αξιολόγηση και προστασία της προηγούμενης διακυβέρνησης και της οικονομικής πολιτικής της και η στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, στη βάση της συμφωνίας του προεδρικού μεγάρου για τη συγκρότησή της.

Αυτό το πλαίσιο μπορεί να εκτρέψει τη διαδικασία του διευρυμένου Συμβουλίου, αν σπεύσουν να αλλάξουν την αντζέντα του στελέχη ή οι δελφίνοι, ένας εξ αυτών – με τη συμφωνία των υπολοίπων ή χωρίς αυτήν.

Περί θέσεων, συνθέσεων, προσώπου

Στελέχη της Ιπποκράτους εκτιμούν ότι σ’ αυτή τη διαδικασία θα διαμορφωθούν και θα κριθούν κατά έναν τρόπο οι ισορροπίες μεταξύ των δελφίνων, με κριτήριο την κριτική που αυτοί θα ασκήσουν στην εποχή και στο πρόσωπο Παπανδρέου. Με βάση τα δείγματα που υπάρχουν, η κριτική αυτή κυμαίνεται από τον έλεγχο αποτελεσματικότητας της προηγούμενης διακυβέρνησης μέχρι την πλήρη απαξίωση και τον ενταφιασμό της από τους πρωταγωνιστές της.

Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, οι θυμωμένες επιθέσεις όλων εναντίον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ μπορεί να εξελιχθούν σ’ ένα γενικευμένο πολιτικό εμφύλιο.

Οι δελφίνοι ήδη κλιμακώνουν τις επιθέσεις τους εναντίον αλλήλων, υπό το βάρος της διαρκούς μετάθεσης της  διαδοχής. Συχνά πια χρησιμοποιούν ανοικτές αναφορές και υπαινιγμούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να δυσκολέψουν μια πολύπλευρη συμμαχία εναντίον του Παπανδρέου.

Το ίδιο σκηνικό μπορεί να προκύψει και με το δεύτερο θέμα του Συμβουλίου, με τη στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου. Η συζήτηση μπορεί να αναδείξει “πολλές γραμμές” πολιτικής.

Η στοίχιση των τουλάχιστον τριών υποψηφίων πίσω από μια αμιγή και ενιαία αντίληψη θα εξάλειφε τις πιθανότητες των δύο εξ αυτών. Ήδη ο λόγος αποκλίνει και σε ζητήματα γενικής πολιτικής και ως προς την οικονομική πολιτική καθ’ εαυτήν. Υπάρχει βεβαίως πάντοτε το ενδεχόμενο συνθέσεων και στο πεδίο των απόψεων και στην επιλογή προσώπου.

Εντός κυβέρνησης – εκτός…- εντός

Προς το παρόν, το ενδοκομματικό παρασκήνιο στο ΠΑΣΟΚ έχει περισσότερο ενδιαφέρον ως παράγοντας προβληματισμού του μεγάρου Μαξίμου, το οποίο -όπως είπε στο υπουργικό συμβούλιο και ο ίδιος ο κ.Παπαδήμος- θεωρεί αμοικτή την ημερομηνία των εκλογών.

Προβληματισμού για το αν και κατά πόσον – οι υποψήφιοι για την αρχηγία υπουργοί μπορούν να αποφασίζουν και να ασκούν την “πολιτική Παπαδήμου”. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρεί ότι υπολείπεται του εσωκομματικού παιγνίου με το βάρος της οικονομικής πολιτικής στις πλάτες του. Γι’ αυτό συζητήθηκε το ενδεχόμενο παραίτησής του.

Χρυσοχοίδης και Λοβέρδος θεωρούν ότι έχουν να χάσουν ως υποψήφιοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ αν απομακρυνθούν από την κυβέρνηση.

Υποστηρίζουν ότι η αντικατάσταση των ιδίων και άλλων υπουργών θα καθυστερούσε το κυβερνητικό έργο, το οποίο συνίσταται σε πολιτική ΠΑΣΟΚ όσο και αν οι ίδιοι επικρίνουν την προηγούμενη μέρα αυτής της πολιτικής. Λογικά στο ίδιο κλίμα πρέπει να κινούνται, καθώς δεν έχουν προβεί σε σχετική δημόσια αναφορά, οι Γιάννης Ραγκούσης και Ηλίας Μόσιαλος.

Εντός κυβέρνήσεως τοποθετεί εαυτήν η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία μάλιστα έχει προτείνει -μεταξύ άλλων- και αντιμετάθεση υπουργών. Η αλήθεια είναι πως οι επιμέρους, σπασμωδικές αντικαταστάσεις δεν προτιμώνται από τον κ.Παπαδήμο. Θα προτιμούσε αντικατάσταση…ολόκληρης της κυβέρνησης από ένα ευέλικτο σχήμα με «κύκλους κυβερνητικών αρμοδιοτήτων».
Αυτό το εγχείρημα θα είχε σημασία -για τον πρωθυπουργό- αν η διάρκειά του δεν καθοριζόταν παρά μόνον από την εφαρμογή όσων συνδέονται με την παραμονή της χώρας στο ευρώ, λέγεται πως λένε στο μέγαρο Μαξίμου και αλλού.

Αν αυτός ο όρος δεν διασφαλισθεί, οι πρώϊμες εκλογές έρχονται πιο κοντά από ποτέ. Υπέρ αυτών μπορεί να λειτουργήσουν το διεθνές πολιτικο-οικονομικό περιβάλλον και αστάθμητοι παράγοντες υψηλού ελληνικού ενδιαφέροντος. Το εξωτερικό περιβάλλον διαμορφώνεται από τη διαρκή αξιολογητική απειλή των διεθνών οίκων εναντίον της ευρωπαϊκής οικονομίας, εναντίον του αξιόχρεου χωρών αλλά και θεσμών όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Θεμέλιο και ρίσκο το PSI

Παράγοντας ελληνικού ενδιαφέροντος, που θα μπορούσε να εξωθήσει σε εκλογές, είναι ένας τυχόν εκτροχιασμός ή μια μεγάλη καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση για τη συμμετοχή ιδιωτών στο “κούρεμα” του χρέους (PSI).

Δημόσιο και ιδιώτες δεν τα βρίσκουν, παρά την -υπό προϋποθέσεις- αισιοδοξία Βενιζέλου. Τα υπερατλαντικά και ευρωπαϊκά σημάδια δεν προαναγγέλλουν ευόδωση της διαπραγμάτευσης.

Όσοι εκφράζονται στην Τρόϊκα και κυρίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θεωρούν το PSI θεμέλιο λίθο και προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για τη νέα δανειακή σύμβαση Αθήνας-Τρόϊκας.

Κάθε αδυναμία συμφωνίας ή υπέρβαση των χρονικών ορίων που έχουν τεθεί για τη διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων αφήνουν στον αέρα κάθε διεθνή απόφαση για την Ελλάδα, της απόφασης κορυφής τής ΕΕ από 26 Οκτωβρίου περιλαμβανομένης. Οιωνοί εκ Βρυξελλών δίδουν μιαν αίσθηση φαύλου κύκλου: “Η προοπτική εκλογών θα καθυστερήσει το PSI, αν δεν το ακυρώσει”.

Η κοινοτική γραφειοκρατία έχει βεβαίως τις υπογραφές των ελλήνων ηγετών στα χέρια της και τις ερμηνεύει με συγκεκριμένο τρόπο. Επίσης, θα απαιτήσει νέες αν χρειασθεί εν όψει της νέας σύμβασης αλλά δεν αποκλείει μια κυβερνητική εμπλοκή. Στην περίπτωση αυτήν, ο εκ νέου ορισμός μιας κυβέρνησης χωρίς κάλπες θα είναι θεσμικά και πρακτικά δύσκολος. Τουλάχιστον τα κόμματα -αν όχι και άλλοι- που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση δεν θα έχουν λόγο στηρίξουν ένα μεταγενέστερο “σχήμα Παπαδήμου”.

Αν προηγουμένως έχουν αποσυρθεί από το “δικό τους σχήμα – υπό τον Παπαδήμο”, γιατί να υποστηρίξουν μια κυβερνητική ομάδα Παπαδήμου, με όλο το επερχόμενο πολιτικό κόστος;

Αν για οποιονδήποτε λόγο το υπουργικό συμβούλιο Παπαδήμου διαλυθεί, κατά τον νόμο ακολουθεί η ανάθεση εντολής σχηματισμού κυβέρνησης από τον Κάρολο Παπούλια στον Γιώργο Παπανδρέου.

Σ’ αυτή την περίπτωση και πολιτικά και εξωπολιτικά κέντρα θα θεωρήσουν τις εκλογές –εκτός από νόμιμες- και αναγκαστικές.  Αρκεί η παραίτηση βουλευτών της δεδηλωμένης από άλλα κόμματα, βεβαίως και από το ΠΑΣΟΚ.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η περίοδος από την πρωτοχρονιά και μετά, ακόμη και πριν τη 19η Φεβρουαρίου, ακόμη και αν δεν είναι εκλογική θα είναι ντε φάκτο προεκλογική.

Από το www.press-block.com

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου