Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις πιστοποιούν, ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αποσχισθεί από την Ελληνική κοινωνία.
Φωνές, αντεγκλήσεις, παθιασμένοι κομματικοί ανταγωνισμοί και κανιβαλισμοί, φανερώνουν για μια ακόμη φορά, ότι το κόμμα αυτό συνεχίζει να λειτουργεί νομίζοντας, ότι βρίσκεται ακόμη στην εξουσία και προσπαθεί να μοιράσει ιμάτια, που δεν έχουν αντικειμενικό αντίκρισμα.
Ποιος θα τους ενημερώσει επιτέλους, ότι έχουν αλλάξει οι καιροί, ότι ο κόσμος πεινάει και αυτοκτονεί επειδή δεν μπορεί να γιατρέψει το παιδί του, ότι η άδικη κατοχή, υπό την οποία βρισκόμαστε, οδηγεί τη χώρα στο χείλος τους γκρεμού, σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή;
Ποια είναι η θέση και στάση τους, απέναντι στα πραγματικά προβλήματα του Έλληνα και της χώρας ;
Πώς συνθέτουν πολιτική και τεκμαίρουν συγκεκριμένες λύσεις και όχι αοριστολογίες, προκειμένου η Ελλάδα και οι Έλληνες να βγουν από το τέλμα και να μπορέσουν να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον;
Πότε νομίζουν ότι θα κληθούν να πάρουν θέση, για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, όταν ο ασθενής θα έχει αποβιώσει;
Τότε πολύ φοβάμαι, πως θα έχουν πεθάνει ακόμη και οι χειροκροτητές στην πλατεία…
[quote text_size=”small”]
Αντί τα 40 χρόνια να αποτελέσουν ορόσημο αυτοκριτικής και αυτοστοχασμού, προκειμένου να προσφέρουν πιο υγιείς υπηρεσίες στην πατρίδα, παλεύουν για τον θρόνο, όπως τον έκπτωτο βασιλιά που διεκδικεί περιουσιακά στοιχεία, που δεν του ανήκουν και δεν του ανήκαν ποτέ, γιατί ανήκαν πάντα στο λαό…
[/quote]
Η διαχείριση της εξουσίας για λογαριασμό των συμφερόντων του λαού, απαιτεί θυσίες από μέρους της πολιτικής εξουσίας και όχι του λαού, απαιτεί να πάει η πολιτική εξουσία στο λαό και όχι ο λαός στην πολιτική εξουσία.
Η επινόηση, ως ημερομηνίας ,της 3ης Σεπτέμβρη, από τον Ανδρέα Παπανδρέου για την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, είχε ιστορικό και επαναστατικό υπόβαθρο, γιατί προέρχεται από την 3η Σεπτέμβρη του 1843, που αναγκάστηκε ο ξενόφερτος βασιλιάς Όθωνας να παραχωρήσει το πρώτο Σύνταγμα στην Ελλάδα και να γίνει η πρώτη Εθνοσυνέλευση.
Μεγάλα προβλήματα μάστιζαν τότε την χώρα όπως και σήμερα, στον αγροτικό τομέα, στην εθνική γη, στην εκπαίδευση κ.ά. με αποτέλεσμα την δικαιολογημένη δυσφορία του λαού. Ο απολυταρχικός τρόπος άσκησης της εξουσίας του παλατιού πολλές φορές οδηγούσε σε μικροεξεγέρσεις, οι οποίες καταστέλλονταν αμέσως από τον κυβερνητικό στρατό. Το παλάτι συγκέντρωνε το γενικό μίσος και αποτελούσε τον στόχο της πολιτικής πάλης.
Έτσι, τη νύχτα της 2ης προς 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 πολλά σημαίνοντα στελέχη του επαναστατικού κινήματος που ίδρυσε ο Μακρυγιάννης, έδωσαν το σύνθημα της επανάστασης. Η χωροφυλακή παρατήρησε τις ύποπτες κινήσεις γύρω από την οικία του Μακρυγιάννη και την περικύκλωσαν. Ο Καλλέργης, συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα της κατάστασης, κατέφθασε στους στρατώνες και ξεσήκωσε τους αξιωματικούς με το σύνθημα “Ζήτω το Σύνταγμα”. Αμέσως διέταξε έναν λόχο να διαλύσει την πολιορκία του οίκου του Μακρυγιάννη και άλλον ένα να ανοίξει τις φυλακές του Μεντρεσέ, ενώ αυτός παράλληλα κατευθυνόταν με 2.000 στρατιώτες στα ανάκτορα. Επιπλέον είχε στείλει στρατιωτικά αποσπάσματα να καταλάβουν το νομισματοκοπείο, την Εθνική Τράπεζα, το Δημόσιο Ταμείο και τα διάφορα υπουργεία.
Η άφιξη του στρατού με ζητωκραυγές και συνθήματα συντέλεσε, ώστε να σπεύσουν προς τα ανάκτορα και οι κάτοικοι της Αθήνας και να ενωθούν με τον στρατό. Ο Βασιλιάς έστειλε τον υπασπιστή του Γρίβα Γαρδικιώτη και τον υπουργό στρατιωτικών Αλέξανδρο Βλαχόπουλο να βολιδοσκοπήσουν την κατάσταση και να προσπαθήσουν να μεταπείσουν τους στρατιώτες. Κατά διαταγή όμως του Καλλέργη συνελήφθησαν αμέσως. Ο Όθωνας, φοβούμενος για τα χειρότερα, έστειλε τον Στάινστορφ, τον διαγγελέα του, στο Σχινά για να φέρει τα πυροβόλα. Ο τελευταίος όμως προτίμησε να συνταχθεί με τους επαναστάτες.
Στις 3 τα ξημερώματα προσήλθαν και οι πολιτικοί αποστάτες και μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο Α. Μεταξάς, ο Α. Λόντος, ο Κ. Ζωγράφος, ο Ρ. Τζουρτζ, κάλεσαν τους υπόλοιπους συμβούλους της επικρατείας σε συνεδρία για να επικυρώσουν τις επαναστατικές πράξεις. Το συμβούλιο αναγνώρισε το κίνημα, καθόρισε τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης και διόρισε επιτροπή υπό τους Γεώργιο Κουντουριώτη, Λ. Μαυρομιχάλη, Γ. Λινιάνα, Γ. Ψύλλα, Ανδρέα Λόντο και Κ. Προβελέγγιο, η οποία θα παρουσίαζε τις αποφάσεις του στο Βασιλιά
Ο λαός και ο στρατός διαλύθηκαν στις 3 το μεσημέρι, την 3η του Σεπτέμβρη,αφού πληροφορήθηκαν ότι όλα τα αιτήματα έγιναν αποδεκτά. Τέλος, με βασιλικά διατάγματα η 3η Σεπτεμβρη ανακηρυσσόταν σε μέρα εθνικής γιορτής, ενώ ο Δημήτριος Καλλέργης παρασημοφορούνταν, ως αρχηγός του επαναστατικού κινήματος.
Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο έγιναν οι εκλογές του 1843 και οι εκλεγμένοι πληρεξούσιοι συγκρότησαν την συνταγματική Εθνική Συνέλευση, που είχαν απαιτήσει όσοι έλαβαν μέρος στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρη και συνέταξαν Σύνταγμα, το οποίο υπέγραψε ο Όθωνας. Από τότε η πλατεία των Ανακτόρων μετονομάστηκε σε Πλατεία Συντάγματος.
[quote text_size=”small”]
Έτσι και εδώ δεν ισχύει λοιπόν το βιβλικό «όστις θέλει οπίσω μου ελθει» αλλά «όστις θέλει ακολουθήσει το λαό», γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει μοναρχική διάσταση στην πολιτική, όπως στις θρησκείες, αλλά εξουσία, που εκπορεύεται από το λαό, στον λαό γυρνάει τα δεδουλευμένα και με τον λαό συμπορεύεται…
[/quote]
Δυστυχώς ζούμε σε εποχές, που δεν υπάρχει εξέλιξη ούτε με εμπροσθοδρομικό ούτε με οπισθοδρομικό, αλλά με μηδενιστικό κινητήρα, που μηδενίζει όλα τα χιλιόμετρα, που έχουμε τρέξει μέχρι στιγμής στην ιστορία μας και μοιάζουμε να χρειαζόμαστε από την αρχή μαθήματα Δημοκρατίας, στη χώρα που γέννησε την Δημοκρατία…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
