Σαν σήμερα, πριν από 70 χρόνια, οι δυνάμεις του ΕΑΜ απελευθέρωσαν την Αθήνα από τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα και έδωσαν στον ελληνικό λαό το πνεύμα και την ουσία της δημοκρατίας. Ήταν εκείνη η Πέμπτη που πλήθος κόσμου ξεχύθηκε από κάθε γωνιά της Αθήνας, στο Σύνταγμα, για να γιορτάσει τη σωτηρία του, την πραγματική και ανόθευτη ελευθερία, που είχε αποκτηθεί μέσα από άνισους και ματωμένους αγώνες στα βουνά και στις πόλεις της Ελλάδας. «Ζήτω η λεύτερη Αθήνα μας» ήταν το σύνθημα, μετά από χίλιες εξακόσιες δεκαπέντε μέρες σκλαβιάς. Το ίδιο σύνθημα που υπήρχε στο πρώτο φύλλο του Ριζοσπάστη που κυκλοφόρησε μέσα σε μία μέρα, δύο φορές, λόγω του ότι την πρώτη φορά είχε γίνει ανάρπαστος.
Ήταν η ίδια μέρα που η σβάστικα ξεριζώθηκε από τα τιμημένα χώματα της χώρας και από το βράχο της Ακρόπολης, που επί μία τετραετία ανέμιζε, και στη θέση της καρφώθηκε η κερδισμένη με αίμα και θυσίες ελληνική σημαία.
[quote text_size=”small”]
Το ίδιο συμβαίνει και με τα βλάσφημα στεφάνια των ναζί στο μνημείο του Αγνώστου στρατιώτη που κυριολεκτικά ποδοπατούνται και στη θέση τους μπαίνουν στεφάνια του ΕΑΜ.
[/quote]
Χιλιάδες ήρωες του ΕΛΑΣ μπλέκονται αρμονικά με τον κόσμο που τους τιμά με λυτρωτικά συνθήματα.
Τις επόμενες δύο μέρες, μετά την απελευθέρωση της Αθήνας, οι μάχες συνεχίζονται. Είχαν τοποθετήσει κατά την κατοχή, εκρηκτικές ύλες σε σύνολο κτηρίων του Πειραιά, τα οποία και θα ανατίναζαν, όπως έκαναν και με τις εγκαταστάσεις της Shell, αν οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, δεν έκοβαν τα καλώδια που συνδέονταν με τις εκρηκτικές ύλες και το κυριότερο, αν δεν τους αναχαίτιζαν τα ξημερώματα της 13ης Οκτωβρίου, μέσα στις εγκαταστάσεις του ηλεκτρικού εργοστασίου στον Πειραιά, όπου οι γερμανικές στρατιές ήταν έτοιμες να το ανατινάξουν και να βυθίσουν για μήνες, ολόκληρη την Αθήνα στο σκοτάδι.
Από τότε και μέχρι τις αρχές του Νοεμβρίου, ο ΕΛΑΣ καταφέρνει να απελευθερώσει το σύνολο της χώρας, δεκάδες χωριά και πόλεις που ασφυκτιούσαν επί χρόνια κάτω από τη ναζιστική μπότα.
Αυτό ήταν το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ και όλες οι λοιπές δυνάμεις που ακολουθούσαν. Από τις μάχες στο Γοργοπόταμο και στην Αλαμάνα, στα βουνά της Πελοποννήσου, τις απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα συνθήματα στους τοίχους, τα συσσίτια, μέχρι τις τελευταίες μάχες του ‘44. Βήμα-βήμα προς την ελευθερία, ανηφόρα την ανηφόρα με λιγοστά μέσα, μα με γεμάτες ανδρεία ψυχές και με μόνο έναν οδηγό, το δίκιο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.
[quote text_size=”small”]
Αυτός ήταν ο λόγος που ενέπνευσε τα περίπου δύο εκατομμύρια μέλη που συμμετείχαν σε όλες τις τάξεις του ΕΑΜ. Και ο λόγος ήταν απλός. Ήταν η ελευθερία, η κατάργηση της δουλείας, η αποτίναξη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
[/quote]
Έχουμε, λοιπόν, ύψιστη υποχρέωση και ευθύνη, ως κληρονόμοι αυτού του ιστορικού μεγαλείου, να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και να παραδειγματιστούμε για τον τρόπο με τον οποίο οι πρόγονοί μας αντιμετώπισαν τους εχθρούς τους και ανταπάντησαν στα πυρά τους. Aυτοί που πραγματικά αγαπούσαν την πατρίδα τους, όχι με τα λόγια τους, αλλά με τις πράξεις τους. Ας μη γίνουμε μια θλιβερή παρένθεση, αλλά μια λαμπρή συνέχεια της ιστορίας μας. Άλλωστε είναι αποδεδειγμένο, ότι ο Έλληνας, όταν φτάσει η κρίσιμη ώρα γίνεται ή προδότης ή πατριώτης.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
