Χίλιοι μύριοι… Οθωμανοί έσπευσαν να σχολιάσουν, μπογιατίζοντας τις διαπιστώσεις τους με τα πιο μελανά χρώματα, τις «λάθος» εκτιμήσεις των think tank του ΔΝΤ και των ευρωπαίων υποστηρικτών του, με μια και μόνη εξαίρεση: Τον πρωθυπουργό της χώρας που κάθιδρος πασχίζει να διορθώσει κατά την οπτική του, τα λάθη που άλλοι έκαναν κι εκείνος κληρονόμησε!
Κατ’ αρχάς, αν είναι να κουράζεται το παλληκάρι, ok, ας τα παρατήσει. Κι ας το κάνει μια ώρα αρχύτερα μιας και ούτως ή άλλως ο κόπος των προσπαθειών του το μόνο που έχει αποδώσει είναι στο να ρίξει περισσότερο κρασί στον μύλο του Αλέξη Τσίπρα και των Χρυσαυγητών.
Ως μη χείρον ψηφίστηκε. Ως εκδοχή, του λιγότερο κακού. Έπαιζε κατ’ ουσίαν χωρίς αντίπαλο και του έλαχε ο κλήρος, απλώς διότι αυτοί που ο ίδιος και οι συν αυτών αντιλαμβάνονται ως ακροατήριό τους, ήταν (και φοβάμαι παραμένουν) ζαλισμένοι. Αποκαμωμένοι, όχι μόνο από το ΔΝΤ και τους ευρωπαίους εταίρους, τους οποίους και ποτέ δεν ψήφισαν, ποτέ δεν ρωτήθηκαν αν είναι διατεθειμένοι ν’ ανεχθούν και πάει λέγοντας…
Την ίδια ώρα που ο κ.Σαμαράς και οι φιλότιμες προσπάθειές του επιτρέπουν στον ίδιο και το επιτελείο του, το επικοινωνιακό φυσικά, να ομιλεί για ψήγματα ανάπτυξης και επιλογές που υπαινίσσονται προσδοκία, ο κόσμος ολάκερος βοά ότι τα έχουν κάνει μπάχαλο. Δεν προλαβαίνουμε να διαβάζουμε τα σιχτίρια του ενός μετά τον άλλον, ξένων αξιωματούχων. Αδυνατούμε πλέον να δούμε ποιος θα πρωτοπρολάβει να πετάξει το μπαλάκι στον άλλο. Τόσοι πολλοί Πόντιοι Πιλάτοι, έτσι στα ξαφνικά και μαζί τόσο, μα τόσο λίγοι. Προκλητικοί και λίγοι, να σηκώνουν το φρύδι αξιώνοντας λήθη και άφεση αμαρτιών, με την μπούρδα που θα εκστομίσουν!
Δεν λέει κανείς ότι φταίει ο Σαμαράς, για όσα προηγήθηκαν. Έχει όμως την κεντρική, την κύρια ευθύνη, για όσα μας συμβαίνουν. Δεν μπορεί να τυρβάζει περί άλλων όταν η πατάτα είναι εδώ και μας έχει καταπλακώσει. Και δεν του είπε κανένας να πιάσει στασίδι στα τηλεπαράθυρα και να καταγγέλλει. Να πάρει τα σιδερωμένα του και το πρώτο αεροπλάνο για όπου τον φωτίσει ο Θεός. Να μιλήσει. Να διαπραγματευτεί. Ν’ ακουστεί.
Το οφείλει στους αδικοχαμένους. Στους καταθλιπτικούς. Στους άνεργους. Τους κατεστραμμένους, αυτής της χώρας. Στα εκατομμύρια των πολιτών της, τα πειραματόζωα των οποίων τυπικά ηγείται και εκουσίως ή ακουσίως κατευθύνει προδιαγράφοντας το αύριο των ίδιων και σίγουρα, των παιδιών τους…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
