Tο πόσο ακριβώς είναι το έλλειμμα και πώς προέκυψε είναι δευτερεύον θέμα. Οι γνωστές επιπλοκές στις σχέσεις μας με την Ευρώπη κρύβουν ένα πιο σπουδαίο ερώτημα: Μπορεί ο υπουργός Οικονομικών μιας χώρας να χρεώνει τον προηγούμενό του για παραλείψεις και μάλιστα προς το εξωτερικό, προς τους συνεταίρους της χώρας σε έναν οικονομικό σχηματισμό;
Δεν ξεχνάμε να εντοπίσουμε ένα φαινόμενο που συνέβη τουλάχιστον δύο φορές την τελευταία 8ετία από τους κορυφαίους υπουργούς των δύο κομμάτων που εναλλάχθηκαν στην εξουσία. Ο ένας χρέωσε τον άλλον για παραλείψεις, οι οποίες είχαν καταστροφική επίπτωση στη διεθνή εικόνα της χώρας και κατ’ επέκταση στην αντιμετώπιση των εταίρων μας.
Οποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει (ξανά) το μνημόνιο Ι θα διαπιστώσει πως όλο το «φταίξιμο» επιπίπτει στην Ελλάδα και μάλιστα στην κυβέρνηση που παρέδωσε την εξουσία τον Οκτώβριο του 2009. Και ενώ γνωρίζουμε όλοι σήμερα πως τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν μοιράζονται εξίσου σε πολλές ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και στην ευρωπαϊκή διοίκηση της Ε.Ε., εν τούτοις το μνημόνιο δεν αναφέρει κουβέντα για άλλες ευθύνες πέραν των ελληνικών.
Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε εδώ και πάλι την πρώτη παράγραφο του κυρίως σώματος του μνημονίου Ι. Επί λέξει: «Μετά τις ελληνικές εκλογές του Οκτωβρίου (2010) η αντίληψη ότι εξετράπη το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2008 και 2009 πολύ χειρότερα απ’ ό,τι είχε αναφερθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, προξένησε πτώση της εμπιστοσύνης, άνοδο των χρηματοοικονομικού κόστους και βλάβη στην ανάπτυξη και την απασχόληση». Το ίδιο κείμενο υπάρχει και στη δανειακή σύμβαση, ως υποστηρικτικό της αιτίας για την οποία η χώρα προσέφυγε σε αυτήν. Τα κείμενα υπογράφηκαν από τον τότε υπουργό Οικονομικών και τον σημερινό διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.
Ενα τέτοιο κείμενο δεν θα έπρεπε να έχει εισηγηθεί και υπογραφεί ποτέ για δεκάδες λόγους. Γιατί συγκάλυψε την ευθύνη των Ευρωπαίων για το κοινό νόμισμα (οι οποίοι κρύφτηκαν πίσω από την ελληνική ομολογία επί μακρό διάστημα και έτσι χάθηκε πολύτιμος χρόνος πανευρωπαϊκά), γιατί εξαγρίωσε τους συνομιλητές μας (αφού μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας, αυτοί γιατί να δείξουν έλεος), γιατί επέσυρε τιμωρητική συμπεριφορά εναντίον μας σε κάθε δράση έκτοτε, γιατί δεν εξυπηρέτησε ούτε τους εσωτερικούς πολιτικούς σκοπούς που επιδίωκε, γιατί ανατράπηκε πριν στεγνώσουν οι υπογραφές με τις επισυμβαίνουσες αλλεπάλληλες παλινωδίες της παραλαβούσης και υπογραψάσης κυβέρνησης, γιατί δέσμευσε τη χώρα και μαζί της έδεσε χειροπόδαρα πρώτα τους εμπνευστές της μεθόδευσης αυτής και μετά όλο τον ελληνικό λαό.
Οσοι ψήφισαν το έγγραφο αυτό, είτε το διάβασαν είτε όχι, ενέχονται ηθικά, εθνικά και πολιτικά για την παράγραφο αυτή. Το ίδιο και ο τέως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος για ψύλλου πήδημα «διόρθωσε» τα νούμερα που παρέλαβε, σε χλεύη της χώρας. Τα υπόλοιπα θα τα κρίνει ο εισαγγελέας.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
