Άδοξα και με κάθε βεβαιότητα μετρήσιμου κόστους αποτελέσματα θα έχει το γαϊτανάκι των δηλώσεων και των αντιδηλώσεων, μυστικών και προφανών επιλογών, τόσο της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων του συνόλου των κομμάτων που την στηρίζουν, όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που δείχνει να βιάζεται, αλήθεια για ποιόν λόγο… Τα τελευταία εικοσιτετράωρα όλοι οι προαναφερόμενοι διαψεύδουν μετά βδελυγμίας τα σενάρια που οι ίδιοι διαρρέουν στον Τύπο! Ποια είναι αυτά; Ότι οι ενδοκυβερνητικές κόντρες θα καταλήξουν σε πρόωρες κάλπες, ίσως και στην διενέργεια τριπλών εκλογών, τοποθετώντας χρονικά το όλο σενάρια κοντά στις ευρωεκλογές.
Γιατί το κάνουν; Γιατί εν ολίγοις και χωρίς περιστροφές διαρρέουν σενάρια που οι ίδιοι λίγο μετά ψιθυριστά διαψεύδουν; Για τον απλό και απλοϊκό μαζί λόγο, ότι δεν έμαθαν, δεν διδάχθηκαν, δεν θέλουν να μάθουν και να διδαχθούν, απ’ όσα δραματικά προηγήθηκαν, συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν, όχι τόσο στους ίδιους, κυρίως σ’ όλους εκείνους που θεωρούν ακροατήριό τους…
Ο «καυγάς» που εκτυλίσσεται το τελευταίο διάστημα με την κυβέρνηση, αλλά και την αξιωματική –κυρίως- αντιπολίτευση, αφορά και σχετίζεται αποκλειστικά με τα «κουκιά». Τις ψήφους, τις δημοφιλίες, την αναγνωρησιμότητα. Όχι και σε καμία περίπτωση με την ουσία.
Ο κ.Κουβέλης αγωνιά για την μακροημέρευση του κόμματός του και για τον κίνδυνο να του καταλογίσει το «αριστερό» ή «κεντροαριστερό» του ακροατήριο ότι σύρεται πίσω από τον ακόμη δημοφιλή ή με εμφανή σημάδια ανοχής από την κοινωνία Αντώνη Σαμαρά, όπως και ο Ευάγγελος Βενιζέλος που άρχισε ν’ αντιλαμβάνεται ότι έγινε αρχηγός ενός κόμματος που μεταφορικώς και ουσιαστικώς δεν υφίσταται… Όχι πως Κουβέλης και Βενιζέλος βρίσκονται απέναντι από τον Σαμαρά. Κάθε άλλο! Απλώς αξιοποιούν τις τελευταίες μετρήσεις που τον εμφανίζουν –τηρουμένων των αναλογιών- ενισχυμένο και αποφάσισαν να μειώσουν τα ποσοστά δημοφιλίας του Τσίπρα. Του… αποδυναμωμένου για την ακρίβεια Τσίπρα που δεν καταφέρνει να πείσει το σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος για την επάρκειά του. Το σώμα εκείνο των ψηφοφόρων, που δίνει την εντολή να κυβερνηθεί ο τόπος…
Περί αυτού πρόκειται. Γι’ αυτό και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (και σημειωτέον: όχι των συνιστωσών) κλιμακώνει την αντιπαράθεσή του, γι’ αυτό και ο Σαμαράς αφήνει Κουβέλη και Βενιζέλο να παριστάνουν εκ του ασφαλούς τους αντάρτες που στήριξαν και στηρίζουν όλες ανεξαιρέτως τις μνημονιακές επιλογές που ο ίδιος δεν θα μπορούσε σε αντίθετη περίπτωση…
Όπερ μεθερμηνευόμενον σημαίνει, πολύ κακό για το τίποτα: Μέχρι να καταλαγιάσει ο πόλεμος που υποβόσκει με τους εκδότες,πιστεύουν τα think tanks των κομμάτων ότι με ανάλογες πρακτικές αξιοποιούν τον χρόνο προς όφελός τους. Ξεχνούν όμως μια λιλιπούτια για τους ίδιους παράμετρο: Την χώρα και τους πολίτες της. Εκείνους στους οποίους απευθύνονται, τους οποίους εξευτέλισαν διεθνώς και τώρα καλούνται να πληρώσουν τις ολιγωρίες ή τις λοβιτούρες των ίδιων. Ποιος νοιάζεται όμως…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
