Και ενώ οι λαοί παγκοσμίως εξεγείρονται, ενάντια στα πειράματα υποδούλωσης, που επιχειρεί το μεγάλο κεφάλαιο, η Ελλάδα συνεχίζει ακάθεκτη να κωφεύει, να κλείνει τα μάτια, να απενεργοποιεί όλα τα αισθητήρια της, μπροστά στα εγκλήματα, που διαπράττονται στο εσωτερικό της χώρας, εις βάρος του Ελληνικού λαού.
Εντολοδόχος του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου, η Ελληνική κυβέρνηση, η «Δημοκρατία» του 30% (ποσοστά ευρωεκλογών 2014 ΝΔ+ΕΛΙΑ) του ελληνικού εκλογικού σώματος, που ουδεμία σχέση έχει με την λαική εντολή, βιάζεται να ξεπουλήσει, ότι βρίσκεται μπροστά της, πριν τη λήξη της θητείας της, προκειμένου να παραδώσει το εθνικό πλούτο της Ελλάδας, στο μεγάλο οικονομικό κεφάλαιο και μάλιστα, αντί πινακίου φακής.
Πρώτα το Ελληνικό, μετά η ΔΕΗ και ακολουθούν οι υδρογονάθρακες και το πετρέλαιο, η ΕΥΔΑΠ και άλλα δημόσια αγαθά.
Και ας μιλήσουμε με ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ :
Εφόσον η Ελληνική Κυβέρνηση και οι θιασώτες των «άνευ όρων» ιδιωτικοποιήσεων αποβλέπουν στο κέρδος, που θα λαμβάνει η Ελλάδα, από τις συμβάσεις των ιδιωτικοποιήσεων και την «ελέω Θεού» λειτουργία τους, σήμερα θα έπρεπε να έχουμε στα χέρια μας ένα εμπεριστατωμένο επιχειρηματικό πλάνο, το οποίο όχι μόνο θα ενημερώνει αναλυτικά τους αντιπροσώπους μας στη Βουλή, αλλά θα είναι και προσβάσιμο σε όλο τον Ελληνικό λαό , και θα παρουσιάζει επακριβώς, με μαθηματικούς όρους την αντικειμενική και την εμπορική αξία της κινητής ή ακίνητης περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, της δικής μας δηλαδή, αυτήν για την οποία πληρώνουμε τόσους φόρους, αυτή την οποία με αίμα έχουμε προστατεύσει από «εχθρούς και φίλους» και η οποία πρόκειται να πωληθεί, καθώς και το αντίστοιχο αντίτιμο, που θα δικαιολογεί την πώλησή της.
Μία επιχείρηση , στην προκειμένη περίπτωση το κράτος, αν υποθέσουμε ότι το κράτος λειτουργεί ως επιχείρηση, όταν θέλει να παρουσιάσει μια επιχειρηματική πρόταση αγοραπωλησίας κινητής ή ακίνητης ιδιοκτησίας , είτε στους μετόχους του, στην προκειμένη περίπτωση στον Ελληνικό λαό, ή στους αντιπροσώπους του στη Βουλή, είτε στους επικείμενους αγοραστές, καταρτίζει ένα βασικό επιχειρηματικό πλάνο/Business Plan, με βάση το οποίο καθορίζονται οι αξίες και τα στοιχεία της εν λόγω αγοραπωλησίας, σε ενεστώτα χρόνο, αλλά και προβλέπονται, σε μελλοντικό χρονικό ορίζοντα, τα κέρδη που θα αποφέρει σε πωλητή και αγοραστή, έτσι ώστε να καθορίζεται με ακρίβεια το αντίτιμο συνολικά της αγοραπωλησίας ή μέρους αυτής, αποδεικνύοντας πόσο συμφέρουσα είναι η συγκεκριμένη αγοραπωλησία για πωλητή /αγοραστή ( να επιτευχθεί όπως λέμε στον χώρο των επιχειρήσεων μια «win/win situation», μια κατάσταση δηλαδή που να κερδίζουν και οι δύο). Και βέβαια αυτό το επιχειρηματικό σχέδιο/business plan, πρώτα θα πρέπει να αποσπάσει την πλειοψηφία της ψήφου των μετόχων της επιχείρησης/κράτους, που θα αντιληφθεί με νούμερα, τη ωφελιμότητα, που θα αποκτήσει από την συγκεκριμένη επιχειρηματική δράση.
Αυτά ισχύουν και στην πιο στυγνή νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, που το κράτος θέλει να λειτουργεί ως επιχείρηση, πουλώντας τα πάγια στοιχεία του, την ακίνητη και κινητή του περιουσία δηλαδή, προκειμένου να εισπράξει κέρδη που θα καλύψουν τις δομικές του ανάγκες , έτσι ώστε να ενισχύσει την παραγωγική και εμπορική του λειτουργία, που στην περίπτωση του κράτους στην Ελλάδα, αποτελούν τις ανάγκες που αφορούν συγκεκριμένα επαγγελματικά και κοινωνικά στρώματα, τα λεγόμενα μικρομεσαία, που αποτελούν τα 2/3 της Ελληνικής οικονομίας, έτσι ώστε να αυξήσει την παραγωγική του απόδοση και να αυξηθεί το ΑΕΠ, αλλά και να τονώσει την εμπορική του δραστηριότητα είτε στο εξωτερικό , είτε στην εγχώρια αγορά.
Αν μιλήσουμε για την έννοια του κράτους με διπλή υπόσταση , αυτήν που κατά την γνώμη μου θα πρέπει να έχει, να λειτουργεί δηλαδή ως οικονομική μονάδα, που θα συγκεντρώνει αριθμητικά μεγέθη, προκειμένου να τα διοχετεύει σε μη ανταποδοτικές παροχές, όπως κοινωνικές παροχές σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, αλλά και σε ανταποδοτικές παροχές όπως αυτές που περιγράφονται στην παραπάνω παράγραφο, τότε όχι μόνο θα πρέπει να διασφαλίζονται τα κέρδη που αναλογούν από την όποια αγοραπωλησία, αλλά να συμφωνούνται και μια σειρά αντισταθμιστικών οφελών στην εν λόγω κοινωνία, που θα φιλοξενήσει την όποια ελληνική ή ξένη ιδιωτική δραστηριότητα, που θα εμπορεύεται κοινωνικά αγαθά.
[quote text_size=”small”]
Στην προκειμένη περίπτωση κοινωνικά αγαθά δεν αποτελούν μόνο το νερό και η ενέργεια, που έχουν τον χαρακτήρα των άμεσων κοινωνικών αγαθών αλλά και ότι προκύπτει από την εκμετάλλευση των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού λαού και θα πρέπει να διοχετεύεται σε κοινωνικά αγαθά, που έχουν έμμεσο χαρακτήρα, κοινωνικά αγαθά που αγοράζονται δηλαδή, από τα «κρατικά εισοδήματα» του Ελληνικού λαού.
[/quote]
Η Ελληνική Κυβέρνηση σήμερα, όχι μόνο δεν παράγει οικονομική και κοινωνική πολιτική, αλλά ούτε και φροντίζει να διασφαλίσει στοιχειωδώς τα οφέλη του Ελληνικού λαού, ως ισότιμού ετέρου στις συμβάσεις ,που τον καλεί να υπογράψει με το ελληνικό ή ξένο μεγάλο κεφάλαιο, που προσεταιρίζεται τα δημόσια αγαθά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι, ότι ακόμη και οι βουλευτές που πρόσκεινται σε αυτήν , δεν γνωρίζουν καν την αξία των κρατικών περιουσιακών στοιχείων, που καλούνται να «εκποιήσουν», με την ψήφο τους,…
Η Ελληνική Κυβέρνηση είναι μόνο χαρούμενη, όταν ξαναβγαίνει η Ελλάδα στις αγορές, σαν την αγελάδα που της φοράνε τον χαλκά στη μύτη και την περιφέρουνε, για να δείξουνε το καλό εμπόρευμα, για να δανείζεται χρήματα ολοένα και περισσότερα, πού δεν αγοράζουν ούτε την τροφή της, προκειμένου να γίνει πιο παραγωγική…
Πιο συγκεκριμένα τώρα, σε σχέση με το νομοσχέδιο, που κατατέθηκε στη Βουλή για τη «Μικρή ΔΕΗ» και το οποίο απειλεί την οικονομική και κοινωνική ισορροπία της χώρας, προκαλώντας εμφυλιοπολεμική σύρραξη μεταξύ διαφορετικών επαγγελματικών ομάδων, έχουμε να κάνουμε με ένα νομοσχέδιο το οποίο δεν αναφέρεται καν στην αντικειμενική και εμπορική αξία του οργανισμού της ΔΕΗ, έτσι ώστε να δικαιολογεί το αγοραστικό του αντίτιμο, αλλά ούτε και διασφαλίζει, όχι με την μη αύξηση των τιμολογίων και περαιτέρω επιβάρυνση των καταναλωτών, αλλά με την δραματική τους μείωση, έτσι ώστε να συμβάλλει στην συνολική μείωση του κόστους ζωής, εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί δραματικές μειώσεις των μισθών και συντάξεων και να αρχίσει να επιτυγχάνεται τουλάχιστον μια κατ’ ελάχιστο οικονομική ισορροπία. Επίσης το εν λόγω νομοσχέδιο, δεν αναφέρεται στις νέες θέσεις εργασίας σε συνάρτηση με την κατοχύρωση του κατώτατου μισθού, που θα προβλέπεται , έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια και με βάση το κόστος ζωής, σήμερα στην Ελλάδα, παρά το αφήνει στην ελεήμονα διάθεση του κάθε νέου ετέρου της ΔΕΗ.
Άρα τα επιχειρήματα Κυβέρνησης, πως πωλείται το 30 % της ΔΕΗ , προκειμένου ο καταναλωτής να απολαμβάνει φθηνό ρεύμα και καλύτερες υπηρεσίες, πως θα δημιουργηθούν καινούργιες θέσεις εργασίας, δεν ισχύουν και λειτουργούν παραπλανητικά , έτσι ώστε να αποσπάσουν δόλια την συναίνεση του λαού και αυτό αποτελεί απάτη.
Μία ακόμη μεγαλύτερη απάτη, αποτελεί το γεγονός ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπει τη μεταφορά μονάδων ηλεκτροπαραγωγής καθώς και μέρους (30 %) των πελατών της ΔΕΗ σε νέα εταιρεία, που σημαίνει ότι θα πουληθεί μόνο το υγιές κομμάτι της ΔΕΗ, ότι δηλαδή οι αγοραστές δεν θα έχουν καμιά συμμετοχή στις ζημίες της ΔΕΗ , τις οποίες για μια ακόμη φορά θα χρεωθεί εξ’ ολοκλήρου ο ελληνικός λαός. Στα κέρδη μόνοι τους δηλαδή και στις ζημίες μόνοι μας… Θα αγοράσουν δηλαδή το καθαρό 30% της ΔΕΗ, όσο κοστίζει μια μόνο μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, κόστος υποπολλαπλάσιο της συνολικής της αξίας, συμπεριλαμβανομένων και των αποθεμάτων της σε λιγνίτη, και θα πληρώσουμε τις ζημίες εμείς… που δεν ευσταθεί ούτε καν σε τεχνοκρατική βάση, γιατί όταν πουλάμε μια επιχείρηση στην αγορά, ο αγοραστής αναλαμβάνει και τις παθογένειες της… Εξάλλου για αυτό πουλάμε…
Η απελευθέρωση η αλλιώς απορρύθμιση της Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Βρετανία, οδήγησε 3,5 εκ. νοικοκυριά στην ενεργειακή φτώχεια. Στην Γερμανία, με την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας, σημειώθηκε αύξηση στα ενεργειακά τιμολόγια κατά 22% , ενώ στην Βουλγαρία σημειώθηκε αύξηση στα ενεργειακά τιμολόγια κατά 100%. Συνολικά η πολιτική αυτή εφαρμόστηκε σε 24 χώρες της Ευρώπης, από τις οποίες στις 20, υπήρξε κατά μέσο όρο αύξηση στα τιμολόγια, από 15 -25 %. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γερμανία μελετά σήμερα την επαναδημοτικοποίηση της αντίστοιχης ΔΕΗ στη Γερμανία.
Η ρύθμιση ή μη απελευθέρωση δηλαδή της αγοράς, είναι η εφαρμογή της Δημοκρατίας στην οικονομία, είναι ο τρόπος που ο λαός ελέγχει τα μονοπωλιακές επιχειρήσεις, προκειμένου να μην μας ελέγχουν εκείνοι.
Η απελευθέρωση /απορύθμιση της ηλεκτρικής ενέργειας στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών, που επιβλήθηκε μετά από την ασφυκτική πίεση των εταιριών, αποδείχθηκε πεδίο ασύστολης αισχροκέρδειας των εταιριών λόγω των μονοπωλίων που αναπτύχθηκαν. Οι εταιρίες παραγωγής, διανομής και εμπορίας ενέργειας αρνούνταν να παράγουν ρεύμα στην τιμή που τους δίνονταν, με αποτέλεσμα να κάνουν σκόπιμες διακοπές ρεύματος, ή να πληρώνονται για το ρεύμα που ποτέ δεν διανεμήθηκε κι έτσι τα τιμολόγια ανέβαιναν από 100% έως 1000% της αξίας τους σε περιόδους αιχμής, για τον μέσο καταναλωτή.
Άρα έχουμε να κάνουμε με ένα σχέδιο νόμου, μια «επιχειρηματική πρόταση», σκόπιμα προχειροφτιαγμένη, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των δανειστών αλλά και των διεθνών οικονομικών και πολιτικών ολιγαρχών, που εποφθαλμιούν στην δημόσια περιουσία μας, όχι μόνο για να εκμεταλλευθούν τα μεγάλα οικονομικά οφέλη, που θα τους προκύψουν, αλλά και για να κρατούν τον λαό σε πολιτική καταστολή, εφόσον πρόκειται για βασικά κοινωνικά αγαθά που καθίστανται απαραίτητα, για να ζήσει όχι μόνο ο μέσος Έλληνας, αλλά και ο μέσος άνθρωπος και οι οποίοι έχουν κάνει επικερδείς συμβάσεις, με το αντίστοιχο ελληνικό πολιτικό και οικονομικό κεφάλαιο, που θα αναφέρονται ιστορικά και ως οι «έτεροι συμβαλλόμενοι πατριδοκάπηλοι», με αναφορά στις ίδιες συμβάσεις…
Όσο για εσάς συνέλληνες, θυμηθείτε:
Κάθε λέξη, που δεν λέμε, θα μας τρώει μέσα μας.
Κάθε αγώνας, που δεν δίνουμε, θα οπλίζει το χέρι του εχθρού μας.
Κάθε ψήφος, που δεν υπερασπίζεται τη χώρα μας, θα υποθηκεύει το μέλλον το δικό μας και τον παιδιών μας.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
