Οι εξελίξεις στη Συρία και οι αποκαλύψεις πως η Τουρκία στηρίζει τους τζιχαντιστές, παράλληλα με την κλιμάκωση της ρωσοτουρκικής έντασης -με τη Μόσχα να κατηγορεί ευθέως την ‘Αγκυρα για παροχή στήριξης προς το «Ισλαμικό κράτος»- δεν αποτελούν παρά την προμετωπίδα ενός έντονου παρασκηνίου, που ενθαρρύνει την ανάπτυξη τρομοκρατικών πυρήνων, που εξηγεί με ποιον τρόπο στηρίζεται ο εφιάλτης της τυφλής απάνθρωπης βίας, αλλά και αποκαλύπτει την τεράστια υποκρισία της Ευρώπης, που εκ των πραγμάτων καλείται να δει κατάματα κάποιες οδυνηρές αλήθειες.
Η τουρκική πολιτική εξουσία έχει έναν μοναδικό τρόπο να αντιμετωπίζει προβλήματα δημοκρατίας ή διαρροές που την εκθέτουν ως χώρα-στήριγμα της τρομοκρατίας: προφυλακίζει, επιτίθεται, παραποιεί, διασύρει εκδότες, δημοσιογράφους, στελέχη της στρατοχωροφυλακής, εισαγγελέα.
[quote text_size=”small”]
Αυτό όμως που δεν μπορεί πια να καλύψει, είναι τη σχέση της με το Daesh, ιδίως μετά την αποκάλυψη ότι σε φορτηγά της Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ) υπήρξε οπλισμός που μεταφερόταν στους τζιχαντιστές της Συρίας.
[/quote]
Μοναδική όμως είναι και η στάση της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, που υποκρίνονται πως δεν αντιλαμβάνονται το πώς η τρομοκρατία ξαναεισέβαλε στον δυτικό κόσμο, όταν οι χρηματοδότες των ένοπλων εξεγέρσεων στα μουσουλμανικές ή ασιατικές χώρες ήταν τα πλέον φεουδαρχικά και αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής, όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, με τα οποία συναλλάσσονται.
Όταν οι ηγέτες και οι ένοπλες δυνάμεις του Ισλαμικού Χαλιφάτου, στην αρχική φάση, χρησιμοποιήθηκαν από τους ίδιους, προκειμένου να πλήξουν το καθεστώς του Άσαντ στη Συρία. Που ασφαλώς δεν θέλουν να βρουν τις αληθινές αιτίες της «εκτίναξης» του Χαλιφάτου και της επέκτασης των θυλάκων τρομοκρατίας ακόμη και στην καρδιά Ευρώπη, καθώς η φτώχεια, που αποτελεί απόρροια της δικής τους νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας -βασική αιτία της έκρηξης του φονταμενταλιστικού Ισλαμισμού- έχει πια παγκοσμιοποιηθεί, αποκτώντας βάση όχι μόνο στον Τρίτο και στον Τέταρτο Κόσμο αλλά και μέσα στις πόλεις του μητροπολιτικού καπιταλιστικού κόσμου της Δύσης.
Για τη Δύση και την ευρωπαϊκή ιθύνουσα τάξη προηγείται η διατήρηση του νέου ευρωπαϊκού, νεοφιλελεύθερου στάτους, με τα κράτη-παρίες και τους εργαζόμενους όμηρους του κέρδους και της ασυδοσίας. Έστω κι αν αυτές ακριβώς οι ασφυκτικές κοινωνικές συνθήκες έχουν δημιουργήσει το κοινωνικό υπόστρωμα υποδοχής και ανάπτυξης των ακραίων και επιθετικών μορφών μίσους.
[quote text_size=”small”]
Η στενή σχέση μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους και της Τουρκίας και η βοήθεια της τελευταίας προς τους τζιχαντιστές ακόμη και στη Λιβύη, δεν αποτελεί πια εικασία, όταν μάλιστα γίνονται όλο και νεότερες αποκαλύψεις, με πιο πρόσφατη αυτή του κατάφορτου με όπλα και σφαίρες πλοίου που ακινητοποίησαν οι λιμενικές αρχές της Κρήτης και κατευθυνόταν σε θύλακα τζιχαντιστών στη Λιβύη, έχοντας αποπλεύσει από τα τουρκικά παράλια.
[/quote]
Τι κρύβεται αλήθεια πίσω από το «ενδιαφέρον» της Τουρκίας για το Ισλαμικό Κράτος; Όσο κι αν κάποιοι θεωρούν πως η χώρα ενδιαφέρεται για την πτώση του καθεστώτος του Άσαντ στη Συρία και πως γι’ αυτό χρησιμοποιεί και αθέμιτα μέσα, υπενθυμίζοντας τον ρόλο των ΗΠΑ στην Ασία και τον μουσουλμανικό κόσμο κατά το παρελθόν (Αφγανιστάν, Ταλιμπάν, Οσάμα Μπιν Λάντεν, Αλ Κάιντα), αυτό που φαίνεται πως προσπαθεί να κρύψει καλά η Τουρκία, είναι η προάσπιση των οικονομικών της συμφερόντων. Αυτών που ασφαλώς ευνοούνται και από τον έλεγχο ή την επιρροή της στο ισλάμ, κάτι που επιδιώκει συστηματικά ο σκληρός πυρήνας του κράτους Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κατά τη 12χρονη παραμονή του στην εξουσία.
Η συμπάθεια που καλλιεργεί στο εσωτερικό της η κυρίαρχη πολιτική ελίτ της Τουρκίας ήταν εμφανής όταν στον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των Εθνικών Ομάδων Ελλάδας-Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη, φίλαθλοι-μέλη της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος από το Basaksehir, προπύργιο των ισλαμιστών, γιούχαραν ακόμη και κατά την ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι.
[quote text_size=”small”]
Το ίδιο συνέβη και στον προκριματικό αγώνα του Euro2016 μεταξύ Τουρκίας-Ισλανδίας στο Ικόνιο κατά την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους 102 Τούρκους πολίτες που έχασαν τη ζωή τους στην τρομοκρατική επίθεση των τζιχαντιστών στην άγκυρα.
[/quote]
Μάλιστα, κατά την Turkish Perception Survey του Marshall Fund, το 6,6% των Τούρκων δεν θεωρεί το Ισλαμικό Κράτος τρομοκρατική οργάνωση, ενώ το 15,6% εκτιμά ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν αποτελεί απειλή για την Τουρκία.
Η χώρα αυτή αποδεικνύεται όχι μόνο ως ένας δύστροπος περιφερειακός παίκτης με επιθετική αντίληψη της υπεράσπισης των εθνικών του συμφερόντων –απόδειξη η μονίμως σκανδαλώδης στάση της απέναντι στην Ελλάδα με συνεχές παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και των ελληνικών χωρικών υδάτων– όπως εύστοχα επισήμανε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά ένα βαθιά αντιδημοκρατικό κράτος που αν δεν τρομοκρατεί εμπαίζοντας την Ευρώπη, στηρίζει την τρομοκρατία (όχι μόνο το μέτωπο al-Nosra αλλά και το Ισλαμικό Κράτος) με σαφή ανταλλάγματα.
Η Τουρκία, σύμφωνα και με τις καταγγελίες της τουρκικής αντιπολίτευσης, φαίνεται να κερδίζει από τις αγοραπωλησίες του πετρελαίου που παράγεται σε περιοχές ελεγχόμενες από το «Χαλιφάτο».
Μάλιστα, στη Σύνοδο Κορυφής της G20 στην Αττάλεια ο Πούτιν παρουσίασε στους ομολόγους του φωτογραφίες των κονβόι που διακινούν το πετρέλαιο των τζιχαντιστών… Ίσως γι’ αυτό, επιμένουν κάποιοι Ρώσοι αναλυτές, κατερρίφθη και το ρωσικό αεροσκάφος, καθώς η αύξηση των ρώσικων επιδρομών κατά των πετρελαϊκών κονβόι ενοχλούν το σχετικό εμπόριο.
Στο πλαίσιο μελέτης του Ινστιτούτου Σπουδών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, που υπογράφει ο David L. Phillips, αναφέρεται η ανοχή της Άγκυρας στην είσοδο εθελοντών μαχητών στη Συρία, η αποστολή φορτίων εξοπλισμού από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, η διακίνηση πετρελαίου, η περίθαλψη τραυματιών, αλλά και… κοινές επιχειρήσεις σε στρατιωτικό πεδίο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
