Του Νίκου Λαλιώτη
Στην 42η θέση από την 25η, έπεσαν οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών στην κατάταξη του ΟΟΣΑ.. Επίσης βρίσκονται μέσα στην δεκάδα με τους πιο δυστυχισμένους μαθητές.Τα αποτελέσματα αυτά δεν εκπλήσουν.
Η Ελλάδα του 2013 είναι μια βαριά τραυματισμένη χώρα και η κοινωνία μας μια βαθειά απογοητευμένη κοινωνία και το ερώτημα που έρχεται αυθόρμητα είναι το τί κάνουμε..
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να μαζέψουμε το κουράγιο μας, πολιτεία και κοινωνία και να αρχίσουμε να χτίζουμε την Παιδεία μας από μηδενική βάση, με κριτήριο το τι χρειάζεται να έχει ως εφόδια ο πολίτης της σύγχρονης εποχής,τόσο σε γνώσεις και ικανότητες,όσο και σε πνευματική καλλιέργια.
Η μελέτη του ΟΟΣΑ, χτυπάει το καμπανάκι που μας δείχνει ότι σιγά σιγά η εποχή φεύγει μπροστα και μας αφήνει πίσω. Οφείλουμε να πάρουμε το μήνυμα και να αντιδράσουμε εποικοδομητικά.Πρώτο βήμα είναι η έναρξη ενός μεγάλου εθνικού διαλόγου με το επιστημονικό και πνευματικό προσωπικό της χώρας για την διαμόρφωση του οράματος για την σύγχρονη Παιδεία. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι η δημόσια δωρεάν παιδεία δεν μπορεί να ανταπεξέλθει έτσι όπως είναι δομημένη, στις απαιτήσεις της εποχής.Απόδειξη το ότι πρέπει η κάθε οικογένεια να πληρώσει δύο και τρεις φορές, αυτό που έχει ήδη πληρώσει μέσω των φόρων για την κατ’ όνομα δωρεάν παιδεία. Το ότι ο σχεδιασμός του εκπαιδευτικού συστήματος,δεν επαρκεί για την αφομοίωση της διδακτέας ύλης, πρέπει να μας προβληματίσει. Αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας Παιδείας δύο ταχυτήτων,των εχόντων και των μη εχόντων, που με την σειρά της οδηγεί στη δημιουργία πολιτών δύο ταχυτήτων. Από την μία, μια ελίτ προνομιούχων που θα έχει πρόσβαση στη γνώση και στον πλούτο και από την άλλη μια μάζα ημιμαθών πολιτών καταδικασμένων σε έναν αγώνα επιβίωσης.
Αν αυτό είναι ένα όραμα αποδεκτό από την Νέα Τάξη Πραγμάτων, δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση αποδεκτό από τη Δημοκρατική κοινωνία μας και από το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Το τι πρέπει να γίνει, είναι αντικείμενο μελέτης μιας συλλογικής προσπάθειας,που θα εξετάσει όλες τις παραμέτρους του θέματος, με γνώση και πολιτική βούληση για να θα συνθέσει ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα που δεν θα βασίζεται στην αποτυχία ως κριτήριο διαλογής και επιλογής του μέλλοντος του κάθε παιδιού, αλλά στην επιτυχία που δικαιούται ο κάθε άνθρωπος. Γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι καλός κάπου και ρόλος της εκπαίδευσης είναι να αναδειξει το ταλέντο του κάθε ανθρώπου, προς όφελος της κοινωνίας.
Μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης που ζούμε, είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε αν το θελήσουμε να κάνουμε την ριζοσπαστική αλλαγή που χρειάζεται η Παιδεία μας, ξεκινώντας από την πιο αδάπανη αλλαγή και την πιο ουσιαστική.
Την αλλαγή των νοοτροπιών μας και της σκέψης μας.
Αν αυτό γίνει, τότε όλα μπορούν να γίνουν.Αν αυτό γίνει σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής της χώρας, τότε θα μπορέσουμε να αλλάξουμε σελίδα στην ιστορία μας και να προχωρήσουμε μπροστά.
Θέλω να είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι σύντομα τα αφανές δημιουργικό ρεύμα της κοινωνίας μας, θα κάνει την αλλαγή και θα φέρει στην επιφάνεια μια νέα γενιά πολιτικών που θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν αυτά που έχει ανάγκη η χώρα. Η κοινωνία μας οφείλει να προχωρήσει και θα βρεί τον τρόπο να προχωρήσει.
Ο Νίκος Λαλιώτης είναι Αναπληρωτής συντονιστής τομέα πολιτισμού της Συμφωνίας για την Νέα Ελλάδα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
