Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ο Παπαδήμος βάλλεται από τη Le Monde που αποκαλύπτει τις στενές σχέσεις του με την επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs. Ο Σημίτης επιλέγει ν’ απαντήσει στο δημοσίευμα της εφημερίδας με άρθρο του που επιχειρεί να διαψεύσει τις διαπιστώσεις Σαρκοζί, πως η χώρα μπήκε στη ζώνη του Ευρώ με ψευδή στοιχεία.
Ο Παπανδρέου, επανέλαβε πως δεν είναι διατεθειμένος να φύγει, παρότι ως γνωστόν δεν είναι κολλημένος με την καρέκλα(!) κάτι που φρόντισε να επαναλάβει και κατά την χθεσινή παρέμβασή του στη Βουλή, στο πλαίσιο της οποίας υπεραμύνθηκε της απόφασής του για προσφυγή σε δημοψήφισμα.
Αγνοια κινδύνου ή κάπως αλλιώς, ένας Θεός ξέρει, πάντως με ή χωρίς Παπαδήμο, οι δανειστές απειλούν πως δεν θα συγκαλέσουν το Eurogroup μέσω Γιούνκερ, εάν η Αθήνα δεν διαβεβαιώσει «εγγράφως ρητώς και ξεκάθαρα»… πως είναι διατεθειμένη να υλοποιήσει τα υπεσχημένα.
Ανήσυχος και ο Νταλάρα για το PSI, ο οποίος πρόκειται να συναντηθεί άμεσα με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, που πέραν της κουραστικής, μονότονης δημόσιας ρητορικής του, αντιλαμβάνεται πως η όλη ιστορία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια, καθώς έλλειμμα και χρέος διογκώνονται και τα έσοδα έχουν την πορεία που κάθε εχέφρων άνθρωπος μπορούσε εγκαίρως να διαγνώσει…
Και τα βελάκια; Αυτή τη φορά στον Σαμαρά. Επειδή δεν υπογράφει… Διερωτώμαι, τι είναι αυτό που καλείται να υπογράψει ακριβώς. Οτι θα κάνει όσα με την συμμετοχή του στην μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου, προσυπέγραψε; Κι αν όχι, τότε τι; Μιλούμε για ωμό εκβιασμό; Προφανώς. Θέλουν να μας γονατίσουν; Προφανέστατα! Δραματοποιούν σκόπιμα μια ακόμη μπούρδα; Είναι σαφές. Ο Σαμαράς, όπως και οι υπόλοιποι μετέχοντες θα υπογράψουν. Θα ψηφίσουν το πρόγραμμα στη Βουλή, συμπεριλαμβανομένων και των εφαρμοστικών μέτρων… Οπότε γιατί; Γιατί μόνον η ταπείνωση και η ομολογημένη παντοιοτρόπως υποταγή μπορεί να καταστήσει εύκολα εφαρμόσιμο το επόμενο στάδιο… Και ποιο είναι αυτό; Η διασφάλιση ότι η υπερχρεωμένη χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, δεν θ’ αποφασίσει κάποια στιγμή μετά την μεγάλη ζάλη ν’ αποπληρώσει τα φερόμενα χρέη της σε δραχμές… Εκεί είναι η ιστορία. Το ναυάγιο, γιατί περί αυτού πρόκειται, που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ενωση, καταρρέει. Γιατί το θέλουν οι αγορές, γιατί το Βερολίνο έτσι επέλεξε να διασφαλίσει τα συμφέροντά του. Και τώρα που καταρρέει, επιβάλλεται να υπάρξουν εχέγγυα πως η Ελλάδα θα πληρώσει το σύνολο του ποσού που εμφανίζει ως χρέος, θ’ αποδεχθεί περαιτέρω «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχει μέσω των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων της και θα ξεπουληθεί όσο – όσο όταν και όπως πρέπει…
Υπάρχει εναλλακτική; Η πρεμούρα τους φωνάζει πως ναι, τελικά υπάρχει. Και κρύβεται πίσω από τον πανικό τους να καταστήσουν θανάσιμο αμάρτημα οποιαδήποτε άλλη σκέψη ή πολιτική πρόταση που οι ίδιοι δεν υπαγορεύουν…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
