Η πορεία της οικονομίας είναι συνυφασμένη με την πορεία της χώρας. Απαιτείται να δούμε τη γενικότερη εικόνα της Ελληνικής επιχειρηματικότητας, τη βούληση της πολιτείας να την υποστηρίξει και την αποτελεσματικότητα.
Ποιο είναι το στοίχημα στην Ελληνική Επιχειρηματικότητα και ποια είναι επί της ουσίας η Ελληνική Επιχειρηματικότητα;
Το μεγάλο στοίχημα είναι η επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας. Μια επανεκκίνηση που ούτε εύκολη είναι αλλά ούτε και αδύνατη. Είναι όμως υπερβολικά δύσκολη. Το μέγεθος των Ελληνικών επιχειρήσεων είναι σαφώς μικρό. Δεν υπάρχουν «αρκετές» μεγάλες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν (εάν ήθελαν) να «εκμεταλλευθούν» το σημερινό διαμορφωμένο τοπίο. Μια τέτοια «εκμετάλλευση» θα μπορούσε να χαρακτηρίσει μια προσπάθεια παραγωγής ντόπιου πλούτου.
Εάν, από την άλλη πλευρά, ακούσουμε τα αφηγήματα περί επενδύσεων 100 δις, έξυπνων επενδύσεων και ευέλικτων σχημάτων, το μόνο που θα κατανοήσουμε είναι ότι τέτοιου είδους αφηγήματα μάλλον όνειρα μπορεί να χαρακτηριστούν. Η δομική αδυναμία του συστήματος και η απουσία ενός ρεαλιστικού στρατηγικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, αποτελούν στοιχεία που προδιαγράφουν μια συνεχή αποτυχημένη προσπάθεια.
Η συνεχής φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης και κατά επέκταση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας δημιουργεί ένα δυσχερές περιβάλλον το οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να ανατραπεί. Η λύση των ξένων επενδύσεων το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι η διατήρηση του επιπέδου φτωχοποίησης. Δηλαδή με απλά λόγια να δημιουργήσουμε τον «πάτο» της εθνικής οικονομίας.
Ταυτόχρονα πολλά λόγια γράφονται και πολλές συζητήσεις γίνονται για τη λύση της εξωστρέφειας. Μια εξωστρέφεια που δεν είναι εύκολο να κατακτηθεί, ιδιαίτερα όπως εμείς περιμένουμε, από τη μία στιγμή στην άλλη. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν ενώ την ίδια στιγμή δεν υπάρχουν και τα αντίστοιχα χρήματα για να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις και να υλοποιηθούν πλάνα προώθησης. Συνήθως αρκούμαστε σε αποσπασματικές κινήσεις, οι οποίες το μοναδικό που μπορούν να προσφέρουν είναι χρήματα (όσα και να είναι αυτά) στο κάλαθο των αχρήστων.
Η ντόπια επιχειρηματικότητα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα με τέσσερα βασικά προβλήματα:
- Πρώτο πρόβλημα η τραγική πράγματι κατάσταση της αγοράς. Συνεχώς μειούμενη και ασθμαίνουσα.
- Δεύτερο στοιχείο η υπέρογκη φορολογία (έμμεση και άμεση) που ουσιαστικά φτάνει στο 52% του τζίρου ανεξάρτητα κερδοφορίας.
- Τρίτο στοιχείο η ανυπαρξία του τραπεζικού συστήματος σε όλο το φάσμα των επιχειρηματικών δράσεων.
- Τέταρτο και τελευταίο στοιχείο η πολιτική ηγεσία που ως κύριο μέλημα έχει τη διατήρηση ενός τερατόμορφου κρατικού μηχανισμού, με υπέρογκα έξοδα και μεγάλη διαφθορά.
Ποιες είναι οι λύσεις όμως; υπάρχουν ή απλά περιμένουμε ένα προαναγγελθέντα θάνατο; Θεμελιώδες το ερώτημα και ουσιαστικό. Όμως αυτό που δείχνει η παγκόσμια οικονομία και οι διάφορες ιστορικές αναδρομές δείχνουν το δρόμο. Η αλλαγή του σκηνικού μπορεί να προέλθει μόνο από την εσωτερική αναδιάρθρωση και κατανομή του παραγόμενου προϊόντος. Η Ελληνική επιχειρηματικότητα έχει τον πρώτο λόγο και μόνο αυτή μπορεί να αντιστρέψει το όποιο κλίμα. Όμως δεν μπορεί να το κάνει μόνη της, απαιτείται η Δημόσια Διοίκηση να σκύψει στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Πρέπει να εξορθολογήσει και να διευκολύνει το δρόμο προς την (όποια) ανάπτυξη ή έστω το σταμάτημα της κάθετης πτώσης.
Η Ελληνικής επιχειρηματικότητα είναι αυτή που μένει στη χώρα, αυτή που προσπαθεί να επιβιώσει και αυτή που μπορεί να προσφέρει. Η ίδια το θέλει ή πολιτεία μπορεί, το θέλει όμως και αυτή;
Υστερόγραφο:
Τεχνηέντως δεν αναφέρθηκε ο ρόλος των επιδοτήσεων. Πρώτον γιατί τα χρήματα είναι ιδιαιτέρως λίγα και δεύτερον διότι η μέχρι σήμερα εμπειρία καταδεικνύει ότι μόνο κακό προξένησαν. Η επιχειρηματικότητα χρειάζεται κεφάλαια επενδύσεων για καινοτομία στην παραγωγή της, όποια και να είναι αυτή.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
