«Φτάνει πια αρπακτικά», “Basta Buitres” γράφουν τα πανό και οι αφίσες στους δρόμους του Μπούενος Άϊρες και άλλων Αργεντινέζικων πόλεων καθώς η χώρα τελεί υπό καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας , λόγω των άθλιων εκβιασμών των «αρπακτικών» που αποκαλούνται hedge funds και συμπεριφέρονται ως να έχουν απέναντι τους Ανώνυμες Εταιρείες και όχι οργανωμένα κράτη .
Η πλήρης αποθράσυνση, η απληστία των περιβόητων hedge funds, πρωτίστως οφείλεται στην πλήρη απορρύθμιση των αγορών και στην έλλειψη στοιχειωδών κανόνων και ελέγχου για την ανεξέλεγκτη δράση αυτών των «αρπακτικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων».
Ένα νέο “breston woods” είναι επιτακτικό , προκειμένου να υπάρξει μια στοιχειώδης ρύθμιση στις περιβόητες αγορές και να επιβληθούν κανόνες και όροι που θα ξαναβάλουν σε μια «ορθολογική πορεία» την παγκόσμια οικονομία.
Οι εξελίξεις στην Αργεντινή , που μάτωσε μετά την χρεοκοπία του 2001 στην οποία την οδήγησαν οι ανεκδιήγητες νεοφιλελεύθερες πολιτικές , όμοιες με αυτές που περνάνε μέσα από τα μνημόνια και στην Ελλάδα , έχουν παγώσει την Διεθνή Κοινότητα που τηρεί πλέον προσεκτικές αποστάσεις από τις εξαλοσύνες των διεθνών κερδοσκόπων.
Τα περιβόητα «funds αρπακτικά» ειδικεύονται στην αγορά χρεών σε χαμηλή τιμή. Στόχος τους είναι να εξασφαλίζουν κέρδη από αυτή την αγορά, συνήθως με τη βοήθεια δικαστικών αποφάσεων. Στην περίπτωση της Αργεντινής δύο είναι τα funds που ευθύνονται για το πρόβλημα, το NML Capital και το Aurelius.
Πάντως η Αργεντινή μετά την ολοκληρωτική χρεοκοπία που την οδήγησαν οι έξαλλες νεοφιλελεύθερες πολιτικές το 2001 , κατάφερε έστω και με προβλήματα να σταθεί στα πόδια της και η κατάσταση της Αργεντινής της επιλεκτικής χρεοκοπίας δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα της ολοκληρωτικής χρεοκοπίας του 2001.
Χαρακτηριστικά είναι τα νούμερα που παρουσιάζει το σχετικό γράφημα της Wall Street Journal. To 2001 η ανεργία ήταν 19,2%, σήμερα είναι 7,1%. Η χώρα τότε ήταν σε ύφεση -4,4% και σήμερα μόλις -0,2%.
Ο πληθωρισμός το 2001 ήταν στο -1,1%, σήμερα είναι στο 11,9%. Τέλος, τα συναλλαγματικά αποθέματα του 2001 ήταν στα επίπεδα των 14,5 δισ. δολαρίων και σήμερα αγγίζουν τα 30 δισ. δολάρια.
Ουσιαστικά η χώρα τελεί υπό επιλεκτική χρεοκοπία, καθώς δεν μπορεί -λόγω δικαστικής απόφασης- να πληρώσει 539 εκατ. δολάρια στους κατόχους «κουρεμένων» ομολόγων. Τα χρήματα υπάρχουν, βρίσκονται ήδη σε αμερικανικές τράπεζες, αλλά για να τα εισπράξουν οι δικαιούχοι, η κυβέρνηση πρέπει να βάλει άλλο 1,5 δισ. δολάρια για τους κατόχους των funds. Αυτό το τελευταίο δεν συνέβη.
Το ποσό είναι μικρό για μια χώρα με συναλλαγματικά αποθέματα περίπου 30 δισ. δολαρίων. Όμως το ζήτημα είναι ότι αν το Μπουένος Αϊρες πλήρωνε αυτό μικρό ποσό στα funds, τότε και οι κάτοχοι των «κουρεμένων» ομολόγων θα μπορούσαν να επικαλεστούν τη ρήτρα RUFO (Rights Upon Future Offers) και να ζητήσουν περισσότερα. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, έως 100 δισ. δολάρια.
Το NEW DEAL,έχει συστηματικά ασχοληθεί και μάλιστα έγκαιρα με την υπόθεση της Αργεντινής . Είναι δε χαρακτηριστικά και άκρως κατατοπιστικά και ενδιαφέροντα δύο πολύ πρόσφατα άρθρα του :
-Της Παναγιώτας Μπλέτα : ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ