Τα χρέη του παγκόσμιου δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα που έφθασαν τα 100 τρισεκατομμύρια δολάρια περί τα μέσα του 2013, όπως ανακοίνωσε στη Βασιλεία η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΒΙS), δεν είναι δα και η σημαντικότερη απειλή για το σκάσιμο της μονεταριστικής «φούσκας». Είναι και τα 600 plus τρισεκατομμύρια δολάρια των χρηματιστηριακών παραγώγων, τα «όπλα μαζικής καταστροφής», όπως τα είχε κατονομάσει σε ανύποπτο χρόνο ο Γουόρεν Μπάφετ.
[quote text_size=”small”]
Εννοείται ότι αυτά τα τρισ. δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομία. Το 60% των παραγώγων, δηλ. περί τα 440 τρισ. δολάρια, σχετίζεται με τις μεταβολές των επιτοκίων (interest rates swaps)… Σημειωτέον ότι η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας αύξησε τα επιτόκια δανεισμού από 5,5% στο 7% για να αποφύγει την διολίσθηση του ρουβλίου -λόγω της κρίσης στην Ουκρανία- και την εκροή συναλλάγματος.
[/quote]
Βέβαια, η Ρωσία διαθέτει την ασπίδα των διαπραγματεύσιμων ρωσικών μετοχών που στο γ΄ τρίμηνο του 2013 είχαν 213 δισ. δολάρια αξία, εκ των οποίων πάνω από τα μισά είναι διεθνείς επενδύσεις (Ταμεία των ΗΠΑ και της ΕΕ).
Έτσι, αν σκάσει μόλις 1 τρισ. από τα 100 του επίσημου χρέους, θα ενεργοποιηθούν αυτόματα τα παράγωγα και θα τα σαρώσουν όλα, όπως η βόμβα στη Χιροσίμα…
Η παγκόσμια μονεταριστική φούσκα είναι ο πολλαπλασιαστής ενός εικονικού πλούτου, αλλά και το καύσιμο της παγκοσμιοποίησης, της ενοποίησης των αγορών και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου.
Ας μείνουμε στα 100 τρισ. δολάρια του παγκόσμιου χρέους. Δεδομένου ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι 70 τρισ. δολάρια περίπου, καταλαβαίνουμε ότι το χρέος είναι στο 140% του παγκόσμιου ΑΕΠ, δηλαδή πολύ πιο πάνω από όταν η Ελλάδα «πτώχευσε». Είναι προφανές ότι η πραγματική οικονομία δεν μπορεί να καλύψει τη φούσκα και ως εκ τούτου τέσσερα πράγματα μπορούν να συμβούν:
1. Να σκάσει σε κάποιο ατύχημα η φούσκα και να μην μείνει τίποτε όρθιο και μετά να αναλάβουν τα στρατά την τάξη και τα τρόφιμα.
2. Να κάτσουν οι μεγάλοι κάτω και να προχωρήσουν σε ένα γενναίο παγκόσμιο κούρεμα.
3. Να προλάβουν οι πολέμαρχοι τη φούσκα και να ξεκινήσουν μικρές, αλλά μη ελεγχόμενες συρράξεις, σε στιλ «βλέποντας και κάνοντας»…
4. Να προλάβουν οι κοινωνίες και είτε δια της κοινοβουλευτικής οδού να διεκδικήσουν πολιτική εξαέρωση της φούσκας με αλλαγή του παγκόσμιου συστήματος
5. Να μας προκύψουν τίποτε μπολσεβίκοι …
Γενικά πάντως η εντροπία του συστήματος ανεβαίνει. Ακόμη και η Κριστίν Λαγκάρντ υπονόησε ότι κάτι πρέπει να γίνει γιατί δεν μπορεί 85 άτομα να ελέγχουν τις τύχες του κόσμου…
Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.makisandronopoulos.blogspot.gr
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
