H Ελλάδα δεν είναι πλέον στον κέντρο του κυκλώνα. Τώρα το κέντρο του ενδιαφέροντος μετατίθεται στην Ισπανία και από κοντά έρχεται η Ιταλία. Για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν υπό πλείστων όσων αναλυτών και οικονομολόγων, ότι αυτό που πάσχει είναι οι θεσμοί διαχείρισης του κοινού νομίσματος και όχι το κρατίδιο της ευρωζώνης. Όπως θα ήταν περίπου αναμενόμενο από κάθε λογικό άνθρωπο, αλλά αυτό που αρνούνται να αποδεχθούν όσοι έχουν κύριο ρόλο στη διαχείριση του προβλήματος.
Οι τρείς Έλληνες ηγέτες δείχνουν μέχρι τώρα πρωτόγνωρη συμπεριφορά. Φαίνεται πως το μελάνι που έχει χυθεί σε αναλύσεις και οι απέραντες συζητήσεις σε κάθε ηλεκτρονικό μέσο τούς έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο άσκησης πολιτικής παλαιού τύπου. Το πρώτο ζητούμενο είναι να επιδειχθεί εκ μέρους τους η απόλυτη ισορροπία ανάμεσα σε δυνάμεις και ζητήματα που μόλις πριν λίγα 24ωρα προκαλούσαν συγκρούσεις. Τα παλαιοκομματικά στελέχη πρέπει να καθίσουν στην άκρη και τα εξωκοινοβουλευτικά κέντρα να αφήσουν τη διακυβέρνηση στα χέρια των τριών ηγετών.
Στο ευρωπαϊκό μέτωπο είναι βέβαιο ότι θα τεθεί με διάφορους τρόπους το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης της ήδη υπογραμμένης συμφωνίας, η οποία έχει πέσει πίσω στην υλοποίησή της. Θα πάρει μήνες για να οριστικοποιήσουν μια νέα συμφωνία. Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη και κανένα μέρος δεν μπορεί να προσέλθει πρόχειρα σε αυτή τη διαδικασία. Στο μεταξύ θα απαιτείται απέραντη υπομονή και μεθοδικότητα. Δεν πρέπει να γίνει κανένα λάθος. Δεν υπάρχει πολυτέλεια κομματικών χρωμάτων στη διαχειριστική προσέγγιση. Όποιοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση καλό θα ήταν να ξεχάσουν το κόμμα από το οποίο προέρχονται και τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. ‘Αλλωστε οι ιδεολογικές διαφορές μεταξύ τους δεν θα παίζουν κανένα ρόλο, καθόσον όλα τα θέματα έχουν μόνο μία λύση. Δεν υπάρχουν χρωματικές και ιδεολογικές επιλογές όταν τα ταμεία είναι άδεια και το ελληνικό Δημόσιο στερείται στοιχειώδους αξιοπιστίας μέσα και έξω.
Ήδη η αναστροφή της αρνητικής ροής καταθέσεων έχει επιβραδυνθεί, κάποια χρήματα επιστρέφουν πάλι στους λογαριασμούς καταθέσεων. Το ίδιο συμβαίνει με μεγάλους επενδυτές που επανακάμπτουν δειλά, αλλά σαφώς στις ελληνικές θέσεις τους. Αυτό είναι ένα άμεσο δείγμα θετικής προσδοκίας, παράγων που πολύ σωστά τέθηκε πρώτος στη σύσκεψη του G20 ως προϋπόθεση για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς την ευρωπαϊκή οικονομία. Η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα προχωρώντας σε περισσότερη πολιτική ένωση. Αν δεν το κάνει, οι σημερινές προβλέψεις είναι πώς θα πάει προς τα πίσω – και να επιστρέψει στα εθνικά νομίσματα. Και τότε δεν θα φταίει η Ελλάδα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
